Dzieżok Eryk: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Dzieżok Eryk (1907-1964), proboszcz w Gorzycach ==
== Dzieżok Eryk (1907-1964), proboszcz w Gorzycach ==
[[Grafika:Dziezok Eryk.jpg|left|150px]]
[[Grafika:Dziezok Eryk.jpg|left|150px|thumb]]


Urodził się 13 września 1907 w Dębie. Był synem przedsiębiorcy budowlanego Jana i Matyldy z d. Ziegler. Do szkoły ludowej uczęszczał w Knurowie. Następnie uczył się w szkole realnej w Gliwicach, a potem w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1927 roku. Jako gimnazjalista należał do I drużyny harcerskiej w Katowicach. Przez pewien czas pracował także w katowickim sztabie komendy harcerskiej. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 w katedrze [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]].
Urodził się 13 września 1907 w Katowicach Dębie w rodzinie przedsiębiorcy budowlanego Jana i Matyldy z d. Ziegler. Do szkoły ludowej uczęszczał w Knurowie. Następnie uczył się w szkole realnej w Gliwicach, a potem w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1927 roku. Jako gimnazjalista należał do I drużyny harcerskiej w Katowicach. Przez pewien czas pracował także w katowickim sztabie komendy harcerskiej. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 w katedrze [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]].
   
   
Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w [[Parafia św. Józefa w Rudzie Śląskiej|parafii św. Józefa w Rudzie]]. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli]] i [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie]]. W 1940 roku zdał egzamin proboszczowski.
Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w [[Parafia św. Józefa w Rudzie Śląskiej|parafii św. Józefa w Rudzie]]. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli]] (1933-1936) i [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|św. Józefa w Zgodzie]] (od 1936 roku). W 1940 roku zdał egzamin proboszczowski.
   
   
W okresie okupacji hitlerowskiej pełnił obowiązki substytuta w parafii św. Pawła w Pawłowie. W połowie kwietnia 1945 roku został przeniesiony do parafii Anioła Stróża w Gorzycach. Miesiąc później bp S. Adamski mianował go tam administratorem. Pobyt w Gorzycach ks. Eryk Dzieżok rozpoczął od pogrzebania swego poprzednika [[Walenta Teodor|ks. Teodora Walenty]], którego, kilka dni wcześniej, rozstrzelali żołnierze sowieccy. Parafię, ogromnie doświadczoną działaniami wojennymi, zastał zrujnowaną zarówno duchowo, jak i materialnie. Sprawnie i skutecznie uporał się jednak z wieloma trudnościami zewnętrznymi i wewnętrznymi. W latach 1945-1948 odbudował i powiększył gorzycki kościół. W lipcu 1957 roku został oficjalnie zatwierdzony w Gorzycach na stanowisku proboszcza. Zmarł 15 kwietnia 1964 w Gorzycach i tam został pochowany.  
Od 1 września 1939 do 27 marca 1945 pełnił obowiązki substytuta w [[Parafia św. Pawła Apostoła w Pawłowie|parafii św. Pawła w Pawłowie]]. W 1945 roku był także substytutem w [[Parafia św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju|parafii św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju]]. W połowie kwietnia 1945 roku został przeniesiony do [[Parafia św. Anioła Stróża w Gorzycach|parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach]]. Miesiąc później bp S. Adamski mianował go tam administratorem. Pobyt w Gorzycach ks. Eryk Dzieżok rozpoczął od pogrzebania swego poprzednika [[Walenta Teodor|ks. Teodora Walenty]], którego kilka dni wcześniej rozstrzelali żołnierze sowieccy. Parafię, ogromnie doświadczoną działaniami wojennymi zastał zrujnowaną zarówno duchowo, jak i materialnie. Sprawnie i skutecznie uporał się jednak z wieloma trudnościami zewnętrznymi i wewnętrznymi. W latach 1945-1948 odbudował i powiększył gorzycki kościół. W lipcu 1957 roku został oficjalnie zatwierdzony w Gorzycach na stanowisku proboszcza. Zmarł 15 kwietnia 1964 w Gorzycach. Spoczął na [[Cmentarz - Gorzyce|miejscowym cmentarzu]].  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
AAKat, Akta personalne ks. Eryka Dzieżoka; Schematyzm 1934-1970, Nekrolog, GN 1964, nr 44 z 1 XI, s. 261; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 162; Olszar, Duchowieństwo, s. 293; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 281; WD 1964, nr 5-6-7, s. 83.
AAKat, Akta personalne ks. Eryka Dzieżoka; Schematyzm 1934-1970, Nekrolog, GN 1964, nr 44, s. 261; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 162; Olszar, Duchowieństwo katolickie diecezji śląskiej (katowickiej) w Drugiej Rzeczypospolitej, Katowice 2000, s. 293; Tenże, Proboszczowie parafii Św. Anioła Stróża w Gorzycach Śląskich. Przyczynek do dziejów kościoła katowickiego, SSHT 2010, t. 43, z. 2, s. 436; Słownik biograficzny duchowieństwa (archi)diecezji katowickiej 1922-2008, red. J.Myszor, Katowice 2009, s. 79; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 281; WD 1964, nr 5-6-7, s. 83.


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - D]]
[[Kategoria:Biografie - D]]
[[Kategoria:Budowniczy]]

Aktualna wersja na dzień 22:03, 4 sty 2018

Dzieżok Eryk (1907-1964), proboszcz w Gorzycach

Dziezok Eryk.jpg

Urodził się 13 września 1907 w Katowicach Dębie w rodzinie przedsiębiorcy budowlanego Jana i Matyldy z d. Ziegler. Do szkoły ludowej uczęszczał w Knurowie. Następnie uczył się w szkole realnej w Gliwicach, a potem w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1927 roku. Jako gimnazjalista należał do I drużyny harcerskiej w Katowicach. Przez pewien czas pracował także w katowickim sztabie komendy harcerskiej. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafii św. Józefa w Rudzie. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli (1933-1936) i św. Józefa w Zgodzie (od 1936 roku). W 1940 roku zdał egzamin proboszczowski.

Od 1 września 1939 do 27 marca 1945 pełnił obowiązki substytuta w parafii św. Pawła w Pawłowie. W 1945 roku był także substytutem w parafii św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju. W połowie kwietnia 1945 roku został przeniesiony do parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach. Miesiąc później bp S. Adamski mianował go tam administratorem. Pobyt w Gorzycach ks. Eryk Dzieżok rozpoczął od pogrzebania swego poprzednika ks. Teodora Walenty, którego kilka dni wcześniej rozstrzelali żołnierze sowieccy. Parafię, ogromnie doświadczoną działaniami wojennymi zastał zrujnowaną zarówno duchowo, jak i materialnie. Sprawnie i skutecznie uporał się jednak z wieloma trudnościami zewnętrznymi i wewnętrznymi. W latach 1945-1948 odbudował i powiększył gorzycki kościół. W lipcu 1957 roku został oficjalnie zatwierdzony w Gorzycach na stanowisku proboszcza. Zmarł 15 kwietnia 1964 w Gorzycach. Spoczął na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Eryka Dzieżoka; Schematyzm 1934-1970, Nekrolog, GN 1964, nr 44, s. 261; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 162; Olszar, Duchowieństwo katolickie diecezji śląskiej (katowickiej) w Drugiej Rzeczypospolitej, Katowice 2000, s. 293; Tenże, Proboszczowie parafii Św. Anioła Stróża w Gorzycach Śląskich. Przyczynek do dziejów kościoła katowickiego, SSHT 2010, t. 43, z. 2, s. 436; Słownik biograficzny duchowieństwa (archi)diecezji katowickiej 1922-2008, red. J.Myszor, Katowice 2009, s. 79; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 281; WD 1964, nr 5-6-7, s. 83.