Dylla Hugo

Dylla Hugo CM (1874-1966), duszpasterz polonijny w Brazylii i w USA

Urodził się 27 marca 1874 w Siemianowicach Śląskich w rodzinie Konstantego i Jadwigi z d. Michalska. Jego młodszy brat Paweł także obrał drogę kapłaństwa. Uczył się najpierw w mieście rodzinnym, a od 1888 roku w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Kleparzu. W 1892 roku wstąpił do Zgromadzenia, w 1894 roku złożył śluby zakonne. Filozofię i teologię studiował na Kleparzu, a 23 sierpnia 1899 przyjął święcenia kapłańskie. Zamieszkał na Kleparzu i pełnił różne obowiązki duszpasterskie, m.in. był kapelanem szpitala św. Łazarza. W 1903 roku dołączył do pierwszej grupy polskich misjonarzy, którzy wyjechali do Brazylii, by na prośbę bpa Kurytyby Don Jose Camargo Barros objąć duszpasterstwo w osiedlach polskich imigrantów. Zamieszkał w Tomas Coelho (18 km od Kurytyby), a w 1904 roku w Paraguaçu został kierownikiem grupy misyjnej i w ciągu dwóch lat przeprowadził misje we wszystkich polskich skupiskach. Wrażenia z misji i relacje o sytuacji społeczno-kulturalnej i politycznej w polskich osiedlach publikował w Misjach Katolickich w Krakowie. Korespondencje te dały podstawę do niesłusznego oskarżenia Dylli o szkalowanie władz stanowych Parany. W 1906 roku Dylla został aresztowany, przetrzymywany w Rio Negro przez 6 tygodni, potem zasuspensowany przez bpa Don Duarte Lepaldo e Silva i zmuszony do opuszczenia Brazylii. Celem tej zaplanowanej akcji miało być zahamowanie rosnącego wpływu Kościoła w stanie Parana i sparaliżowanie działalności duszpasterskiej misjonarzy. Kampanię rozpoczęli przywódcy obozu antyklerykalnego, właściciele i redaktorzy tygodnika Polak w Brazylii.

Wrócił do Krakowa w 1906 roku, wkrótce wyjechał do pracy wśród imigrantów polskich w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Jeszcze w tym samym roku opuścił Zgromadzenie i przeszedł do szeregów duchowieństwa diecezjalnego. Był najpierw proboszczem parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w New Bedford, a potem w miejscowości Tanton, też w stanie Massachusetts. Od 1918 roku przez 40 lat pozostawał na urzędzie proboszcza parafii św. Stanisława w Fali River. Parafia zawdzięcza mu zarówno rozbudowę kościoła parafialnego, jak i budowę różnych obiektów kościelnych. W okresie obu wojen światowych położył wielkie zasługi w dziele niesienia pomocy ofiarom wojny. Za działalność społeczną, patriotyczną i charytatywną otrzymał order Polonia Restituta (1964). Utrzymywał również stałe, serdeczne kontakty z misjonarzami polskimi w Stanach Zjednoczonych i w Brazylii. Był jednym z fundatorów Małego Seminarium im. św. Wincentego a' Paulo w Araucarii w Brazylii. W parafii Paraguaçu ufundował Dom Ludowy nazwany jego imieniem. W 1959 roku otrzymał dyplom agregacji do Zgromadzenia Misji. Zmarł w Fali River 10 września 1966 i spoczął na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

J. Dukała, Dylla Hugo (hasło), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 156-158.