Dembiński Paweł: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Dembiński Paweł CM (1888-1971)==
==Dembiński Paweł CM (1888-1971)==


Urodził się 27 czerwca 1888 w Siemianowicach w rodzinie Wawrzyńca i Urszuli z d. Chwałek. Szkołę średnią ukończył w Krakowie, 7 września 1906 wstąpił do nowicjatu [[Zgromadzenie Księży Misjonarzy - historia|Księży Misjonarzy]]. Po ukończeniu zakonnych studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk [[Sapieha Adam  Stefan |bpa Sapiehy]] 22 czerwca 1913. Od 1925-1952 był ojcem duchownym w metropolitalnym seminarium warszawskim. Aresztowany 3 października 1939 w Warszawie i więziony na Pawiaku, zwolniony 15 października 1939. W latach 1952-1961 był rektorem wydziału filozoficznego Gorzowskiego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. Ostatnie lata spędził jako kapelan sióstr Szarytek w Chylicach. Do grona jego uczniów zaliczał się między innymi ks. Jan Twardowski, który dedykował mu wiersz ''Do ojca duchownego Pawła Dembińskiego'' publikowany na łamach „Patrona” w numerze dziewiątym z 26 lutego 1967 (Tygodnik parafii św. Stanisława w Brooklynie). Zmarł 23 września 1971 w Chylicach koło Warszawy, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Urodził się 27 czerwca 1888 w Siemianowicach w rodzinie Wawrzyńca i Urszuli z d. Chwałek. Młodszy brat [[Dembiński Franciszek|ks. Franciszka Dembińskiego]]. Szkołę średnią ukończył w Krakowie, 7 września 1906 wstąpił do nowicjatu [[Zgromadzenie Księży Misjonarzy - historia|Księży Misjonarzy]]. Po ukończeniu zakonnych studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk [[Sapieha Adam  Stefan |bpa Sapiehy]] 22 czerwca 1913. Od 1925-1952 był ojcem duchownym w metropolitalnym seminarium warszawskim. Aresztowany 3 października 1939 w Warszawie i więziony na Pawiaku, zwolniony 15 października 1939. W latach 1952-1961 był rektorem wydziału filozoficznego Gorzowskiego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. Ostatnie lata spędził jako kapelan sióstr Szarytek w Chylicach. Do grona jego uczniów zaliczał się między innymi ks. Jan Twardowski, który dedykował mu wiersz ''Do ojca duchownego Pawła Dembińskiego'' publikowany na łamach „Patrona” w numerze dziewiątym z 26 lutego 1967 (Tygodnik parafii św. Stanisława w Brooklynie). Zmarł 23 września 1971 w Chylicach koło Warszawy, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 21:07, 6 lip 2017

Dembiński Paweł CM (1888-1971)

Urodził się 27 czerwca 1888 w Siemianowicach w rodzinie Wawrzyńca i Urszuli z d. Chwałek. Młodszy brat ks. Franciszka Dembińskiego. Szkołę średnią ukończył w Krakowie, 7 września 1906 wstąpił do nowicjatu Księży Misjonarzy. Po ukończeniu zakonnych studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Sapiehy 22 czerwca 1913. Od 1925-1952 był ojcem duchownym w metropolitalnym seminarium warszawskim. Aresztowany 3 października 1939 w Warszawie i więziony na Pawiaku, zwolniony 15 października 1939. W latach 1952-1961 był rektorem wydziału filozoficznego Gorzowskiego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. Ostatnie lata spędził jako kapelan sióstr Szarytek w Chylicach. Do grona jego uczniów zaliczał się między innymi ks. Jan Twardowski, który dedykował mu wiersz Do ojca duchownego Pawła Dembińskiego publikowany na łamach „Patrona” w numerze dziewiątym z 26 lutego 1967 (Tygodnik parafii św. Stanisława w Brooklynie). Zmarł 23 września 1971 w Chylicach koło Warszawy, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Bibliografia

Z. Janeczek, Siemianowicki słownik biograficzny, Katowice 1996, s. 33; J. Dukała, Dembiński Paweł” (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 130-132 (wraz z bibliografią przedmiotową i podmiotową); W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 366; [1].