Cyran Emil: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 03:36, 17 paź 2009

Cyran Emil (1886-1966), lekarz psychiatra, członek sekcji propagandowo-finansowej przy komitecie budowy katedry w Katowicach

Urodził się 20 października 1886 w Bogunicach k. Raciborza. Po skończeniu gimnazjum w Głubczycach odbył studia medyczne we Wrocławiu, gdzie uzyskał dyplom lekarza (1914). Pierwsze dwa lata I wojny światowej spędził w armii niemieckiej na froncie zachodnim, potem był asystentem w uniwersyteckiej klinice neurologiczno-psychiatrycznej we Wrocławiu (1916-1918), gdzie prowadził akcję uchylania Polaków od służby w wojsku niemieckim. W 1917 roku należał do współorganizatorów Towarzystwa Oświaty na Śląsku im. św. Jacka. W 1918 roku osiadł w Bytomiu i organizował konspiracyjne kursy sanitarne. W latach 1919-1921 był organizatorem PCK na Górnym Śląsku i kierował jego pracą w zakresie opieki społecznej i sanitariatu powstań śląskich. Od 1922 roku był dyrektorem Śląskiego Zakładu Psychiatrycznego (po 1945 roku Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychiczne Chorych) w Lublińcu. W okresie międzywojennym brał czynny udział w życiu społecznym i zawodowym. Był członek sekcji propagandowo-finansowej przy komitecie budowy katedry w Katowicach. W 1939 roku Gestapo poszukiwało go listem gończym. Wojnę spędził w obozach jenieckich w Rumunii i w Niemczech. Po wyzwoleniu wrócił do kraju i organizował lecznictwo psychiatryczne w województwie śląsko-dąbrowskim i kieleckim. Zmarł 12 sierpnia 1966. W 1970 roku dla uczczenia jego pamięci Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Lublińcu otrzymał imię drą Emila Cyrana.

Bibliografia

Anna Tokarska, Emil Cyran – lekarz i społecznik, [w:] "Szkice Lublinieckie". Lubliniec 1992, T. 3, s. 104-107; Bogdan Snoch, Górnośląski leksykon biograficzny, Katowice 1997, s. 39; Sprawozdanie o dotychczasowej budowie katedry i innych gmachów diecezjalnych od początku oż do 31 grudnia 1930, Katowice, 1931, s. 4.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Cyran Emil (1886-1966), lekarz psychiatra, członek sekcji propagandowo-finansowej przy komitecie budowy katedry w Katowicach ==
-Ur. się 20 października 1886 r. w Bogunicach k. Raciborza. Po skończeniu gimnazjum w Głubczycach odbył studia medyczne we Wrocławiu, gdzie uzyskał dyplom lekarza (1914). Pierwsze dwa lata I wojny światowej spędził w armii niemieckiej na froncie zachodnim, potem był asystentem w uniwersyteckiej klinice neurologiczno-psychiatrycznej we Wrocławiu (1916-1918), gdzie prowadził akcję uchylania Polaków od służby w wojsku niemieckim. W 1917 roku należał do współorganizatorów Towarzystwa Oświaty na Śląsku im. św. Jacka. W 1918 osiadł w Bytomiu i organizował konspiracyjne kursy sanitarne. W l. 1919-1921 był organizatorem PCK na Górnym Śląsku i kierował jego pracą w zakresie opieki społecznej i sanitariatu powstań śląskich. Od 1922 był dyr. Śląskiego Zakładu Psychiatrycznego (po 1945 Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychiczne Chorych) w Lublińcu. W okresie międzywojennym brał czynny udział w życiu społecznym i zawodowym. Był członek sekcji propagandowo-finansowej przy komitecie budowy katedry w Katowicach. W 1939 Gestapo poszukiwało go listem gończym. Wojnę spędził w obozach jenieckich w Rumunii i w Niemczech. Po wyzwoleniu wrócił do kraju i organizował lecznictwo psychiatryczne w woj. śląsko-dąbrowskim i kieleckim. Zmarł 12 sierpnia 1966 roku. W 1970 dla uczczenia jego pamięci Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Lublińcu otrzymał imię drą Emila Cyrana.
+Urodził się 20 października 1886 w Bogunicach k. Raciborza. Po skończeniu gimnazjum w Głubczycach odbył studia medyczne we Wrocławiu, gdzie uzyskał dyplom lekarza (1914). Pierwsze dwa lata I wojny światowej spędził w armii niemieckiej na froncie zachodnim, potem był asystentem w uniwersyteckiej klinice neurologiczno-psychiatrycznej we Wrocławiu (1916-1918), gdzie prowadził akcję uchylania Polaków od służby w wojsku niemieckim. W 1917 roku należał do współorganizatorów Towarzystwa Oświaty na Śląsku im. św. Jacka. W 1918 roku osiadł w Bytomiu i organizował konspiracyjne kursy sanitarne. W latach 1919-1921 był organizatorem PCK na Górnym Śląsku i kierował jego pracą w zakresie opieki społecznej i sanitariatu powstań śląskich. Od 1922 roku był dyrektorem Śląskiego Zakładu Psychiatrycznego (po 1945 roku Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychiczne Chorych) w Lublińcu. W okresie międzywojennym brał czynny udział w życiu społecznym i zawodowym. Był członek sekcji propagandowo-finansowej przy komitecie budowy katedry w Katowicach. W 1939 roku Gestapo poszukiwało go listem gończym. Wojnę spędził w obozach jenieckich w Rumunii i w Niemczech. Po wyzwoleniu wrócił do kraju i organizował lecznictwo psychiatryczne w województwie śląsko-dąbrowskim i kieleckim. Zmarł 12 sierpnia 1966. W 1970 roku dla uczczenia jego pamięci Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Lublińcu otrzymał imię drą Emila Cyrana.
 ==Bibliografia==
-Anna Tokarska, Emil Cyran – lekarz i społecznik, [w:] "Szkice Lublinieckie". Lubliniec 1992, T. 3, s. 104-107; Bogdan Snoch, Górnośląski leksykon biograficzny, Katowice 1997, s. 39; Sprawozdanie o dotychczasowej budowie katedry i innych gmachów diecezjalnyh od początku oż do 31 grudnia 1930, Katowice, 1931, s. 4.
+Anna Tokarska, Emil Cyran – lekarz i społecznik, [w:] "Szkice Lublinieckie". Lubliniec 1992, T. 3, s. 104-107; Bogdan Snoch, Górnośląski leksykon biograficzny, Katowice 1997, s. 39; Sprawozdanie o dotychczasowej budowie katedry i innych gmachów diecezjalnych od początku oż do 31 grudnia 1930, Katowice, 1931, s. 4.
 [[Kategoria:Biografie - C|Cyran Emil]]