Bronny Ludwik: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 20:05, 15 sty 2017

Bronny Ludwik CM (1877-1970)

Urodził się 2 stycznia 1877 w Szerokiej w rodzinie Wawrzyńca i Antoniny z d. Simek. Do Zgromadzenia wstąpił w 1896 roku w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 5 VII 1903 w Krakowie. Był nauczycielem religii i języka polskiego w Małym Seminarium w Krakowie. W 1908 roku wyjechał do Brazylii i pozostał tam do śmierci. Był: wicewizytatorem Polskiej Prowincji Księży Misjonarzy w Brazylii, odpowiedzialnym w Brazylii za opiekę nad Polonią. Pełnił posługę duszpasterską w parafiach: Abranches (1908-1911) i Prudentópolis (1911-1928). W latach 1928-1956 był przełożonym polskich Księży Misjonarzy i dyrektorem sióstr miłosierdzia. W latach 1953-56 pełnił funkcję pierwszego rektora Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii. Budowniczy kościoła pod wezwaniem św. Wincentego w Kurytybie, seminarium zgromadzenia w Kurytybie i Araucaria, a także domu centralnego i drukarni Misjonarzy w Kurytybie. Zmarł 23 września 1970 w Kurytybie i tam został pochowany.

Bibliografia

A. Schletz, Bronny Ludwik CM, EK, t. 2., 1976, kol. 1094-1095; S. Janaczek, Bronny Ludwik (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 55; J. Dukała, Bronny Ludwik (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 70-72; H. L, Białeccy, Tyś kapłanem na wieki. Księża Szeroczanie, Jastrzębie Zdrój-Szeroka 2011, s. 7-12; ww.tchr.org/pmkcuritiba/teksty/rektorzy.htm

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Bronny Ludwik CM (1877-1970)==
-Urodził się 2 stycznia 1877 w Szerokiej, syn Wawrzyńca i Antoniny z d. Simek. Do Zgromadzenia wstąpił w 1896 roku w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 5 VII 1903 w Krakowie. Był nauczycielem religii i języka polskiego w Małym Seminarium w Krakowie. W 1908 roku wyjechał do Brazylii i pozostał tam do śmierci. Był: wicewizytatorem Polskiej Prowincji Księży Misjonarzy w Brazylii, odpowiedzialnym w Brazylii za opiekę nad Polonią.  Pełnił posługę duszpasterską w parafiach: Abranches (1908-1911) i Prudentópolis (1911-1928). W latach 1928-1956 był przełożonym polskich Księży Misjonarzy i dyrektorem sióstr miłosierdzia. W latach 1953-56 pełnił funkcję pierwszego rektora Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii. Budowniczy kościoła pod wezwaniem św. Wincentego w Kurytybie, seminarium zgromadzenia w Kurytybie i Araucaria, a także domu centralnego i drukarni Misjonarzy w Kurytybie. Zmarł 23 września 1970 w Kurytybie i tam został pochowany.
+Urodził się 2 stycznia 1877 w Szerokiej w rodzinie Wawrzyńca i Antoniny z d. Simek. Do [[Zgromadzenie Księży Misjonarzy - historia|Zgromadzenia]] wstąpił w 1896 roku w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 5 VII 1903 w Krakowie. Był nauczycielem religii i języka polskiego w Małym Seminarium w Krakowie. W 1908 roku wyjechał do Brazylii i pozostał tam do śmierci. Był: wicewizytatorem Polskiej Prowincji Księży Misjonarzy w Brazylii, odpowiedzialnym w Brazylii za opiekę nad Polonią.  Pełnił posługę duszpasterską w parafiach: Abranches (1908-1911) i Prudentópolis (1911-1928). W latach 1928-1956 był przełożonym polskich Księży Misjonarzy i dyrektorem sióstr miłosierdzia. W latach 1953-56 pełnił funkcję pierwszego rektora Polskiej Misji Katolickiej w Brazylii. Budowniczy kościoła pod wezwaniem św. Wincentego w Kurytybie, seminarium zgromadzenia w Kurytybie i Araucaria, a także domu centralnego i drukarni Misjonarzy w Kurytybie. Zmarł 23 września 1970 w Kurytybie i tam został pochowany.
 ==Bibliografia==