Botorek Jan: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Botorek Jan (1902-1942) == | == Botorek Jan (1902-1942) == | ||
Urodził się 6 lipca 1902 w Kończycach Wielkich w biednej chłopskiej rodzinie Jana Botorka i Teresy z d. Drobek. W 1919 roku, dzięki pomocy finansowej pewnej zamożnej protektorki, mógł podjąć naukę w gimnazjum polskim w Cieszynie, w którym 7 czerwca 1927 złożył egzamin dojrzałości. Po formacji duchowej w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskim Seminarium Duchownym]] i studiach na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w Krakowie otrzymał 26 czerwca 1932 święcenia kapłańskie. | Urodził się 6 lipca 1902 w Kończycach Wielkich w biednej chłopskiej rodzinie Jana Botorka i Teresy z d. Drobek. W 1919 roku, dzięki pomocy finansowej pewnej zamożnej protektorki, mógł podjąć naukę w gimnazjum polskim w Cieszynie, w którym 7 czerwca 1927 złożył egzamin dojrzałości. Po formacji duchowej w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym]] i studiach na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w Krakowie otrzymał 26 czerwca 1932 święcenia kapłańskie. | ||
Zgodnie z dekretem objął 5 lipca 1932 obowiązki wikarego w Zebrzydowicach. Praca w szkolnictwie mu jednak bardziej odpowiadała i na własną prośbę został 3 września zamianowany nauczycielem religii w żeńskiej szkole powszechnej w Bielsku. Po zajęciu Bielska przez okupanta w pierwszych dniach września 1939 roku został zwolniony ze szkoły i odtąd pracował już tylko jako pomocnik duszpasterski przy kościele parafialnym św. Mikołaja. Pojawiły się kłopoty ze zdrowiem i 30 sierpnia 1941 wrócił do domu rodzinnego i mimo starannej opieki zmarł tam 7 sierpnia 1942 na gruźlicę płuc. Pochowany został na miejscowym cmentarzu. | Zgodnie z dekretem objął 5 lipca 1932 obowiązki wikarego w Zebrzydowicach. Praca w szkolnictwie mu jednak bardziej odpowiadała i na własną prośbę został 3 września zamianowany nauczycielem religii w żeńskiej szkole powszechnej w Bielsku. Po zajęciu Bielska przez okupanta w pierwszych dniach września 1939 roku został zwolniony ze szkoły i odtąd pracował już tylko jako pomocnik duszpasterski przy kościele parafialnym św. Mikołaja. Pojawiły się kłopoty ze zdrowiem i 30 sierpnia 1941 wrócił do domu rodzinnego i mimo starannej opieki zmarł tam 7 sierpnia 1942 na gruźlicę płuc. Pochowany został na miejscowym cmentarzu. | ||
Aktualna wersja na dzień 20:57, 21 wrz 2016
Botorek Jan (1902-1942)
Urodził się 6 lipca 1902 w Kończycach Wielkich w biednej chłopskiej rodzinie Jana Botorka i Teresy z d. Drobek. W 1919 roku, dzięki pomocy finansowej pewnej zamożnej protektorki, mógł podjąć naukę w gimnazjum polskim w Cieszynie, w którym 7 czerwca 1927 złożył egzamin dojrzałości. Po formacji duchowej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym i studiach na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie otrzymał 26 czerwca 1932 święcenia kapłańskie.
Zgodnie z dekretem objął 5 lipca 1932 obowiązki wikarego w Zebrzydowicach. Praca w szkolnictwie mu jednak bardziej odpowiadała i na własną prośbę został 3 września zamianowany nauczycielem religii w żeńskiej szkole powszechnej w Bielsku. Po zajęciu Bielska przez okupanta w pierwszych dniach września 1939 roku został zwolniony ze szkoły i odtąd pracował już tylko jako pomocnik duszpasterski przy kościele parafialnym św. Mikołaja. Pojawiły się kłopoty ze zdrowiem i 30 sierpnia 1941 wrócił do domu rodzinnego i mimo starannej opieki zmarł tam 7 sierpnia 1942 na gruźlicę płuc. Pochowany został na miejscowym cmentarzu.
Bibliografia
Akta personalne ks. Jana Botorka; Schematyzm 1934-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 8-9, s. 153.
| |||||