Botorek Jan

Botorek Jan (1902-1942)

Urodził się 6 lipca 1902 w Kończycach Wielkich w biednej chłopskiej rodzinie Jana Botorka i Teresy z d. Drobek. W 1919 roku, dzięki pomocy finansowej pewnej zamożnej protektorki, mógł podjąć naukę w gimnazjum polskim w Cieszynie, w którym 7 czerwca 1927 złożył egzamin dojrzałości. Po formacji duchowej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym i studiach na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie otrzymał 26 czerwca 1932 święcenia kapłańskie.

Zgodnie z dekretem objął 5 lipca 1932 obowiązki wikarego w Zebrzydowicach. Praca w szkolnictwie mu jednak bardziej odpowiadała i na własną prośbę został 3 września zamianowany nauczycielem religii w żeńskiej szkole powszechnej w Bielsku. Po zajęciu Bielska przez okupanta w pierwszych dniach września 1939 roku został zwolniony ze szkoły i odtąd pracował już tylko jako pomocnik duszpasterski przy kościele parafialnym św. Mikołaja. Pojawiły się kłopoty ze zdrowiem i 30 sierpnia 1941 wrócił do domu rodzinnego i mimo starannej opieki zmarł tam 7 sierpnia 1942 na gruźlicę płuc. Pochowany został na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

Akta personalne ks. Jana Botorka; Schematyzm 1934-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 8-9, s. 153.