Borkowski Alojzy: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Borkowski Alojzy (1923-2014), proboszcz w Jędrysku == | ==Borkowski Alojzy (1923-2014), proboszcz w Jędrysku == | ||
[[Plik:Borkowski Alojzy.jpg|left|150px|thumb]] | [[Plik:Borkowski Alojzy.jpg|left|150px|thumb]] | ||
Urodził się 4 czerwca 1923 w Cieszynie-Bobrku w rodzinie Józefa, pracownika biurowego i Karoliny z d. Urbanek. 17 czerwca 1923 został ochrzczony w kościele św. Marii Magdaleny. Sakrament bierzmowania 1 czerwca 1935 otrzymał z rąk [[Bromboszcz Teofil| | Urodził się 4 czerwca 1923 w Cieszynie-Bobrku w rodzinie Józefa, pracownika biurowego i Karoliny z d. Urbanek. 17 czerwca 1923 został ochrzczony w kościele pw. św. Marii Magdaleny. Sakrament bierzmowania 1 czerwca 1935 otrzymał z rąk [[Bromboszcz Teofil|bpa Teofila Bromboszcza]] w Cieszynie. Po ukończeniu szóstej klasy szkoły powszechnej rozpoczął naukę w gimnazjum, najpierw w Cieszynie, a po dwóch latach w Rybniku. W 1939 roku zdał egzamin do liceum humanistycznego w Cieszynie. Tutaj bowiem ponownie zamieszkali jego rodzice. Wybuch wojny uniemożliwił mu podjęcie nauki i zmusił do ukrywania się. Jako robotnik przymusowy został skierowany do pracy zakładach elektromechanicznych w Cieszynie. W 1942 roku został wcielony do formacji łączności niemieckiej Luftwaffe. Po okupacyjnej zawierusze i krótkim pobycie w czeskiej niewoli, pod koniec maja 1945 roku powrócił na rodzinną ziemię. W tym samym roku zdał maturę w liceum w Cieszynie i zgłosił się do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego]], które wówczas znajdowało się w klasztorze ojców misjonarzy na krakowskim Stradomiu. | ||
Święcenia kapłańskie z rąk [[Adamski Stanisław|bpa Stanisława Adamskiego]] 25 czerwca 1950 przyjął w | Święcenia kapłańskie z rąk [[Adamski Stanisław|bpa Stanisława Adamskiego]] 25 czerwca 1950 przyjął w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]]. Mszę św. prymicyjną odprawił najpierw na [[Jasna Góra|Jasnej Górze]], a dopiero potem w rodzinnej [[Parafia św. Marii Magdaleny w Cieszynie|parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie]]. Po wakacyjnych zastępstwach w parafiach: św. Marii Magdaleny w Cieszynie oraz w Michałkowicach został skierowany do posługi wikariuszowskiej w [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|parafii św. Cyryla i Metodego w Knurowie ]] (od 1950 roku). Podczas wygnania biskupów katowickich bardzo często zmieniał parafie, służąc w miejscach, do których zapraszali go proboszczowie. Posługiwał w parafiach: [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żyglinie|Narodzenia NMP w Żyglinie]] (1951) i [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Dębie|św. Jana i Pawła w Dębie]] (od grudnia 1951 roku). Po powrocie biskupów z wygnania został skierowany do [[Parafia św. Józefa w Jędrysku|parafii św. Józefa w Jędrysku]] (od 1956 roku). Tam otrzymał polecenie budowy nowego kościoła. Plany te nie zostały zrealizowane, gdyż w marcu 1960 roku - w trybie natychmiastowym - jako substytut został skierowany do parafii św. Małgorzaty w Kamienicy (Bielsko-Biała), by ratować ją przed objęciem przez Polski Kościół Narodowy. Przez niemal 30 lat był proboszczem tej parafii. W 1989 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w parafii św. Józefa w Jędrysku, gdzie wciąż służył swoim duszpasterskim doświadczeniem i pomocą. Zmarł 29 marca 2014 w Jędrysku. Tam też 2 kwietnia 2014 spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 23:45, 1 sie 2020
Borkowski Alojzy (1923-2014), proboszcz w Jędrysku
Urodził się 4 czerwca 1923 w Cieszynie-Bobrku w rodzinie Józefa, pracownika biurowego i Karoliny z d. Urbanek. 17 czerwca 1923 został ochrzczony w kościele pw. św. Marii Magdaleny. Sakrament bierzmowania 1 czerwca 1935 otrzymał z rąk bpa Teofila Bromboszcza w Cieszynie. Po ukończeniu szóstej klasy szkoły powszechnej rozpoczął naukę w gimnazjum, najpierw w Cieszynie, a po dwóch latach w Rybniku. W 1939 roku zdał egzamin do liceum humanistycznego w Cieszynie. Tutaj bowiem ponownie zamieszkali jego rodzice. Wybuch wojny uniemożliwił mu podjęcie nauki i zmusił do ukrywania się. Jako robotnik przymusowy został skierowany do pracy zakładach elektromechanicznych w Cieszynie. W 1942 roku został wcielony do formacji łączności niemieckiej Luftwaffe. Po okupacyjnej zawierusze i krótkim pobycie w czeskiej niewoli, pod koniec maja 1945 roku powrócił na rodzinną ziemię. W tym samym roku zdał maturę w liceum w Cieszynie i zgłosił się do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego, które wówczas znajdowało się w klasztorze ojców misjonarzy na krakowskim Stradomiu.
Święcenia kapłańskie z rąk bpa Stanisława Adamskiego 25 czerwca 1950 przyjął w kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. Mszę św. prymicyjną odprawił najpierw na Jasnej Górze, a dopiero potem w rodzinnej parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie. Po wakacyjnych zastępstwach w parafiach: św. Marii Magdaleny w Cieszynie oraz w Michałkowicach został skierowany do posługi wikariuszowskiej w parafii św. Cyryla i Metodego w Knurowie (od 1950 roku). Podczas wygnania biskupów katowickich bardzo często zmieniał parafie, służąc w miejscach, do których zapraszali go proboszczowie. Posługiwał w parafiach: Narodzenia NMP w Żyglinie (1951) i św. Jana i Pawła w Dębie (od grudnia 1951 roku). Po powrocie biskupów z wygnania został skierowany do parafii św. Józefa w Jędrysku (od 1956 roku). Tam otrzymał polecenie budowy nowego kościoła. Plany te nie zostały zrealizowane, gdyż w marcu 1960 roku - w trybie natychmiastowym - jako substytut został skierowany do parafii św. Małgorzaty w Kamienicy (Bielsko-Biała), by ratować ją przed objęciem przez Polski Kościół Narodowy. Przez niemal 30 lat był proboszczem tej parafii. W 1989 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w parafii św. Józefa w Jędrysku, gdzie wciąż służył swoim duszpasterskim doświadczeniem i pomocą. Zmarł 29 marca 2014 w Jędrysku. Tam też 2 kwietnia 2014 spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Bibliografia
Schematyzm 1953,2015; RDK 1970; KDK 1981, 1986; Śp. Ks. Alojzy Borkowski, WA 2014, nr 3, s. 77.
|