Boże Ciało: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „==Boże Ciało== Jest to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu czyli Ciała i Krwi Chrystusa (Eucharystia). Obchodzona jest w czwartek po uroczys…”) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Boze Cialo Chelm2.jpg|right|thumb| procesja Bożego Ciała w Chełmie Śląskim]] | |||
[[Plik:Boze Cialo Chelm.jpg|right|thumb| procesja Bożego Ciała w Chełmie Śląskim]] | |||
[[Plik:Boze cialo 2012 wwa.jpg|thumb| procesja Bożego Ciała w Warszawie 2012]] | |||
Jest to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu czyli Ciała i Krwi Chrystusa (Eucharystia). Obchodzona jest w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej (lub też w niedzielę). Uroczystość połączona jest z procesją do czterech ołtarzy. | Jest to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu czyli Ciała i Krwi Chrystusa (Eucharystia). Obchodzona jest w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej (lub też w niedzielę). Uroczystość połączona jest z procesją do czterech ołtarzy. | ||
==Historia powstania== | ==Historia powstania== | ||
Za początek powstania święta Bożego Ciała uważa się pobożność okresu | Za początek powstania święta Bożego Ciała uważa się pobożność okresu średniowiecza. Ludność tego okresu pragnęła oglądać konsekrowaną hostię. Stąd też wprowadzono w czasie Mszy św. podniesienie hostii i kielicha. Święto do liturgii Kościoła zostało wprowadzone w 1264 roku przez [[Urban IV|papieża Urbana IV]]. Główną wagę przywiązywano do procesji, która była wyrazem wyznania wiary w obecność Chrystusa pod postacią chleba. W czasach Reformacji, a więc w XIV wieku zaczęto używać monstrancji jako sprzętu liturgicznego do wystawiania Chrystusa w hostii (przedtem noszono puszkę z komunikantami – cyborium). W Polsce uroczystość Bożego Ciała procesjonalnie zaczęto obchodzić najpierw w Krakowie w 1320 roku, a później w pozostałych diecezjach. | ||
==Główny cel uroczystości== | ==Główny cel uroczystości== | ||
Celem święta Bożego Ciała jest uczczenie pamiątki ustanowienia Eucharystii przez Jezusa w czasie Ostatniej Wieczerzy, a także publiczne wyznanie wiary w Chrystusa oraz uproszenie błogosławieństwa dla wiernych. Wierni tego dnia biorą udział w liturgii mszalnej połączonej z procesją do czterech ołtarzy. Ołtarze budowane są przez wiernych na ulicach miast i wsi. Przy ołtarzach śpiewane są fragmenty Ewangelii, które wskazują na ścisły związek z Eucharystią: ofiara, pokarm duszy, zadatek życia wiecznego, sakrament jedności Kościoła. Śpiewane są również suplikacje czyli modlitwy błagalne o urodzaj, pokój i bezpieczeństwo dla całego ludu, a na koniec prowadzący kapłan błogosławi zgromadzonym wiernym. Cały obchód Bożego Ciała kończy dziękczynny śpiew | Celem święta Bożego Ciała jest uczczenie pamiątki ustanowienia Eucharystii przez Jezusa w czasie Ostatniej Wieczerzy, a także publiczne wyznanie wiary w Chrystusa oraz uproszenie błogosławieństwa dla wiernych. Wierni tego dnia biorą udział w liturgii mszalnej połączonej z procesją do czterech ołtarzy. Ołtarze budowane są przez wiernych na ulicach miast i wsi. Przy ołtarzach śpiewane są fragmenty Ewangelii, które wskazują na ścisły związek z Eucharystią: ofiara, pokarm duszy, zadatek życia wiecznego, sakrament jedności Kościoła. Śpiewane są również suplikacje czyli modlitwy błagalne o urodzaj, pokój i bezpieczeństwo dla całego ludu, a na koniec prowadzący kapłan błogosławi zgromadzonym wiernym. Cały obchód Bożego Ciała kończy dziękczynny śpiew ''Ciebie Boże wysławiamy'' oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. | ||
==Boże Ciało w Polsce== | ==Boże Ciało w Polsce== | ||
W Polsce procesje Bożego Ciała są szczególnie uroczyste. W Polsce przedrozbiorowej podczas procesji kapłana który niósł monstrancję prowadził sam król z dostojnikami państwowymi. W innych miastach czynili to najwyżsi urzędnicy, a w okresie międzywojennym czynili to prezydent, wojewodowie, burmistrzowie, starostowie. Uroczysty charakter Bożego Ciała podkreślano udziałem miejscowych władz oraz przedstawicieli stanów i zawodów ze sztandarami, stowarzyszeń świeckich i kościelnych z chorągwiami, często w strojach urzędowych bądź ludowych. Trasa procesji była dekorowana kwiatami, świecami i świętymi obrazami. Kapłana niosącego Najświętszy Sakrament poprzedzały dzieci w bieli sypiące kwiaty. Wiele z tych zwyczajów przetrwało do dziś. | W Polsce procesje Bożego Ciała są szczególnie uroczyste. W Polsce przedrozbiorowej - podczas procesji - kapłana, który niósł monstrancję prowadził sam król z dostojnikami państwowymi. W innych miastach czynili to najwyżsi urzędnicy, a w okresie międzywojennym czynili to prezydent, wojewodowie, burmistrzowie, starostowie. Uroczysty charakter Bożego Ciała podkreślano udziałem miejscowych władz oraz przedstawicieli stanów i zawodów ze sztandarami, stowarzyszeń świeckich i kościelnych z chorągwiami, często w strojach urzędowych bądź ludowych. Trasa procesji była dekorowana kwiatami, świecami i świętymi obrazami. Kapłana niosącego Najświętszy Sakrament poprzedzały dzieci w bieli sypiące kwiaty. Wiele z tych zwyczajów przetrwało do dziś. | ||
===patrz:=== | |||
*[[Bractwo Najświętszego Sakramentu w Jankowicach Rybnickich]] | |||
*[[Wieczna Adoracja]] | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Cz. Krakowiak, Boże Ciało, [w:] Bóg Człowiek Świat, red. A. Konopczyna, I. Mierzwa, Katowice 1989, s. 31-32. | Cz. Krakowiak, Boże Ciało, [w:] Bóg Człowiek Świat, red. A. Konopczyna, I. Mierzwa, Katowice 1989, s. 31-32. Fotografie: Artur Misterek. | ||
[[Kategoria: Rok liturgiczny|Boże Ciało]] | [[Kategoria: Rok liturgiczny|Boże Ciało]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:16, 22 lut 2019
Jest to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu czyli Ciała i Krwi Chrystusa (Eucharystia). Obchodzona jest w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej (lub też w niedzielę). Uroczystość połączona jest z procesją do czterech ołtarzy.
Historia powstania
Za początek powstania święta Bożego Ciała uważa się pobożność okresu średniowiecza. Ludność tego okresu pragnęła oglądać konsekrowaną hostię. Stąd też wprowadzono w czasie Mszy św. podniesienie hostii i kielicha. Święto do liturgii Kościoła zostało wprowadzone w 1264 roku przez papieża Urbana IV. Główną wagę przywiązywano do procesji, która była wyrazem wyznania wiary w obecność Chrystusa pod postacią chleba. W czasach Reformacji, a więc w XIV wieku zaczęto używać monstrancji jako sprzętu liturgicznego do wystawiania Chrystusa w hostii (przedtem noszono puszkę z komunikantami – cyborium). W Polsce uroczystość Bożego Ciała procesjonalnie zaczęto obchodzić najpierw w Krakowie w 1320 roku, a później w pozostałych diecezjach.
Główny cel uroczystości
Celem święta Bożego Ciała jest uczczenie pamiątki ustanowienia Eucharystii przez Jezusa w czasie Ostatniej Wieczerzy, a także publiczne wyznanie wiary w Chrystusa oraz uproszenie błogosławieństwa dla wiernych. Wierni tego dnia biorą udział w liturgii mszalnej połączonej z procesją do czterech ołtarzy. Ołtarze budowane są przez wiernych na ulicach miast i wsi. Przy ołtarzach śpiewane są fragmenty Ewangelii, które wskazują na ścisły związek z Eucharystią: ofiara, pokarm duszy, zadatek życia wiecznego, sakrament jedności Kościoła. Śpiewane są również suplikacje czyli modlitwy błagalne o urodzaj, pokój i bezpieczeństwo dla całego ludu, a na koniec prowadzący kapłan błogosławi zgromadzonym wiernym. Cały obchód Bożego Ciała kończy dziękczynny śpiew Ciebie Boże wysławiamy oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
Boże Ciało w Polsce
W Polsce procesje Bożego Ciała są szczególnie uroczyste. W Polsce przedrozbiorowej - podczas procesji - kapłana, który niósł monstrancję prowadził sam król z dostojnikami państwowymi. W innych miastach czynili to najwyżsi urzędnicy, a w okresie międzywojennym czynili to prezydent, wojewodowie, burmistrzowie, starostowie. Uroczysty charakter Bożego Ciała podkreślano udziałem miejscowych władz oraz przedstawicieli stanów i zawodów ze sztandarami, stowarzyszeń świeckich i kościelnych z chorągwiami, często w strojach urzędowych bądź ludowych. Trasa procesji była dekorowana kwiatami, świecami i świętymi obrazami. Kapłana niosącego Najświętszy Sakrament poprzedzały dzieci w bieli sypiące kwiaty. Wiele z tych zwyczajów przetrwało do dziś.
patrz:
Bibliografia
Cz. Krakowiak, Boże Ciało, [w:] Bóg Człowiek Świat, red. A. Konopczyna, I. Mierzwa, Katowice 1989, s. 31-32. Fotografie: Artur Misterek.