Św. Ludwik Grignion de Montfort: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Ludwik Grignion de Montfort (1673-1716)== | ==Św. Ludwik Grignion de Montfort (1673-1716)== | ||
[[Plik:Louis de montfort.jpg|200px|thumb|right]] | |||
Urodził się 31 stycznia 1673 w Monfort-La Cane (dzisiaj: Monfort-sur Meu w departamencie d’Ille-et-Vilaine, Górna Bretania) we Francji. Uczęszczał do szkoły prowadzonej przez [[Jezuici|jezuitów]] w Rennes, by następnie w 1693 roku udać się do Paryża celem przygotowania do posługi kapłańskiej. Był gorliwym czcicielem Matki Bożej i w czasie studiów dzieła poświęcone Jej życiu stanowiły główny nurt jego zainteresowań. O jego pobożności maryjnej świadczy fakt używania podwójnego imienia Ludwik Maria. 5 czerwca 1700 przyjął święcenia kapłańskie. | |||
Przełożeni posłali go z misją ewangelizacyjną do Nantes i Poitiers. Został mianowany kapelanem szpitalnym w Poitiers. Złożywszy śluby ubóstwa poświęcił się pracy ubogim. W 1703 roku założył wraz z Marią Luizą Trichet zgromadzenie „Córek Mądrości” (Filles de la Sagesse Divine), których misja polegała na pomocy dzieciom z ubogich rodzin. Następnie udał się do Rzymu, gdzie 6 czerwca 1706 został przyjęty przez [[Klemens XI|papieża Klemensa XI]], który utwierdził Ludwika Grignion w wyborze pracy misjonarskiej we Francji. Był kaznodzieją głównie w zachodniej Francji. W czasie kazań zachęcał wiernych do wierności przyrzeczeniom chrztu świętego oraz zawierzeniu życia Maryi. Owocem tej misji było założenie wspólnoty Księży Misjonarzy z Towarzystwa Maryi (Compagne de Marie), dla których w 1713 roku napisał regułę. Był autorem niezliczonej liczby kantyków. Najsłynniejszym dziełem Ludwika Grignion był '' Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny''. Książka ta, w sposób istotny przyczyniła się do rozwoju pobożności maryjnej oraz mariologii. Zawarte w niej przemyślenia przyczyniły się do odkrycia przez Kościół roli Maryi w dziele zbawienia. Myśli teologiczne wyłożone w '' Traktacie '' były inspiracją dla założycieli „nowych” wspólnot ewangelizacyjnych we Francji - '' Świętego Jana '' i '' Wody Żywej''. Ludwik Maria Grignion zmarł wycieńczony pracą i postami 28 kwietnia 1716 w Saint-Laurent-sur-Sèvre (Wandeia). Beatyfikowany przez [[Leon XIII|papieża Leona XIII]] (1888) i kanonizowany przez [[Pius XII|papieża Piusa XII]] (20 lipca 1947). Ludwik Grignion uważany jest za głównego przedstawiciela drugiego pokolenia francuskiej szkoły duchowości. | |||
W książce | W książce '' Przekroczyć próg nadziei '' (Lublin 1994) [[Jan Paweł II|papież Jan Paweł II]] wyjaśnił, że zawołanie - '' Totus Tuus '' zaczerpnął z dzieła św. Ludwika Grignion. W 1996 roku (19 IX) papież odbył pielgrzymkę do grobu świętego. | ||
*Wspomnienie liturgiczne przypada 28 kwietnia. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 11: | Linia 14: | ||
{{Święty}} | {{Święty}} | ||
{{Noty biograficzne}} | |||
[[Kategoria: Sanctus - L|Ludwik]] | [[Kategoria: Sanctus - L|Ludwik]] | ||
[[Kategoria: Biografie - L]] | [[Kategoria: Biografie - L|Ludwik]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:36, 23 mar 2020
Św. Ludwik Grignion de Montfort (1673-1716)
Urodził się 31 stycznia 1673 w Monfort-La Cane (dzisiaj: Monfort-sur Meu w departamencie d’Ille-et-Vilaine, Górna Bretania) we Francji. Uczęszczał do szkoły prowadzonej przez jezuitów w Rennes, by następnie w 1693 roku udać się do Paryża celem przygotowania do posługi kapłańskiej. Był gorliwym czcicielem Matki Bożej i w czasie studiów dzieła poświęcone Jej życiu stanowiły główny nurt jego zainteresowań. O jego pobożności maryjnej świadczy fakt używania podwójnego imienia Ludwik Maria. 5 czerwca 1700 przyjął święcenia kapłańskie.
Przełożeni posłali go z misją ewangelizacyjną do Nantes i Poitiers. Został mianowany kapelanem szpitalnym w Poitiers. Złożywszy śluby ubóstwa poświęcił się pracy ubogim. W 1703 roku założył wraz z Marią Luizą Trichet zgromadzenie „Córek Mądrości” (Filles de la Sagesse Divine), których misja polegała na pomocy dzieciom z ubogich rodzin. Następnie udał się do Rzymu, gdzie 6 czerwca 1706 został przyjęty przez papieża Klemensa XI, który utwierdził Ludwika Grignion w wyborze pracy misjonarskiej we Francji. Był kaznodzieją głównie w zachodniej Francji. W czasie kazań zachęcał wiernych do wierności przyrzeczeniom chrztu świętego oraz zawierzeniu życia Maryi. Owocem tej misji było założenie wspólnoty Księży Misjonarzy z Towarzystwa Maryi (Compagne de Marie), dla których w 1713 roku napisał regułę. Był autorem niezliczonej liczby kantyków. Najsłynniejszym dziełem Ludwika Grignion był Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny. Książka ta, w sposób istotny przyczyniła się do rozwoju pobożności maryjnej oraz mariologii. Zawarte w niej przemyślenia przyczyniły się do odkrycia przez Kościół roli Maryi w dziele zbawienia. Myśli teologiczne wyłożone w Traktacie były inspiracją dla założycieli „nowych” wspólnot ewangelizacyjnych we Francji - Świętego Jana i Wody Żywej. Ludwik Maria Grignion zmarł wycieńczony pracą i postami 28 kwietnia 1716 w Saint-Laurent-sur-Sèvre (Wandeia). Beatyfikowany przez papieża Leona XIII (1888) i kanonizowany przez papieża Piusa XII (20 lipca 1947). Ludwik Grignion uważany jest za głównego przedstawiciela drugiego pokolenia francuskiej szkoły duchowości.
W książce Przekroczyć próg nadziei (Lublin 1994) papież Jan Paweł II wyjaśnił, że zawołanie - Totus Tuus zaczerpnął z dzieła św. Ludwika Grignion. W 1996 roku (19 IX) papież odbył pielgrzymkę do grobu świętego.
- Wspomnienie liturgiczne przypada 28 kwietnia.
Bibliografia
T. Rey-Mermet, Louis-Marie Grignion de Montfort (1673- 1716), Paris 1984; L. M. Clenet, Grignion de Montfort. Le saint de la Vendée, Paris 1988; L. Pérouas, Grignion de Montfort et la Vendée, Paris 1989; B. Guitteny, Grignion de Montfort, missionnaire des pauvres, Paris 1993; J. Séguy, Millénarisme et «ordres adventistes»: Grignion de Montfort et les « Apôtres des Derniers Temps, Archives des sciences sociales des religions, Année 1982, Volume 53, Numéro 1, p. 23–48.
| |||||
| |||||