Ślebarski Andrzej

Andrzej Ślebarski (1950-), fizyk

Urodził się 28 sierpnia 1950 w Katowicach, w latach 1952-1973 mieszkał wraz z rodzicami (Władysław, Zofia) w Komorowicach Krakowskich koło Bielska Białej. W 1968 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku Białej, z tym liceum wiąże się tradycja rodziny Ślebarskich, kończyli je kolejno Tadeusz (1914 – 2003) – później senior lecturer w School of Astronomy Uniwersytetu w St. Andrews, Władysław (1916 – 1978), oraz córki Andrzeja Ślebarskiego: Magdalena i Katarzyna.

W latach 1968-1973 studiował fizykę na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, tam też obronił rozprawę doktorską (1978), której promotorem był prof. August Chełkowski. W 1988 uzyskał stopień doktora habilitowanego w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu, a w 1994 otrzymał tytuł naukowy profesora fizyki od prezydenta Lecha Wałęsy.

Profesor Ślebarski zajmuje się badaniem własności magnetycznych, transportu elektronowego i wyznaczaniem struktury elektronowej, zarówno eksperymentalnie jak i teoretycznie dla materiałów z silnie skorelowanymi elektronami. Szczególnie interesuje się nadprzewodnictwem niekonwencjonalnym w układach ciężkofermionowych oraz kwantowymi przemianami w okolicy kwantowego punktu krytycznego. Opublikował ok. 200 prac w najlepszych czasopismach naukowych, zarówno w USA jak i w Europie. Jest członkiem rzeczywistym Institute of Physics (Wielka Brytania), American Physical Society i Polskiego Towarzystwa Fizycznego, w którym pełni funkcję członka zarządu głównego. Jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu, oraz członkiem Komitetu Fizyki PAN. Swoje umiejętności doskonalił na kilku Uniwersytetach: w Kolonii (pobyt 2 letni), w Kalifornijskim Uniwersytecie w San Diego (2 lata) jako stypendysta Fundacji Fulbrighta i Fundacji Kościuszkowskiej, w Karlsruhe (3 miesiące) jako stypendysta Fundacji DAAD), w Osnabrueck (2 lata) i innych. Jest uznanym fizykiem w Polsce i za granicą, wygłosił ok. 50 wykładów proszonych na międzynarodowych konferencjach w USA, Brazylii, Japonii, Europie. Współpracował/współpracuje z tak znakomitymi fizykami jak prof. Dieter Wohlleben, M. Brian Maple, Gilbert von Loehneysen, Uri Grin. Był recenzentem doktoratu honoris causa dla profesora Franka Steglicha i profesora Jurga Honiga. Wypromował ośmiu doktorów, obecnie pełni funkcję dyrektora Instytutu Fizyki Uniwersytetu Śląskiego.