Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Utworzył nową stronę „==Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich== Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich (ZWP) powstał 25 sierpnia 1889 na wiecu zwołan…”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich==
==Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich==


Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich  (ZWP) powstał 25 sierpnia 1889 na wiecu zwołanym przez redaktorów [[Katolik-tygodnik|"Katolika"]] [[Napieralski Adam|Adama Napieralskiego]], ks. [[Radziejewski Stanisław|Stanisława Radziejowskiego]], [[Korniszewski Bronisław|Bronisława Korniszewskiego,]] a także dziłacza majora Sznuli. W lipcu 1889 roku uchwalono statut związku którego autorem był ks. Radziejewski. 15 stycznia 1890 uruchomiono stałą kancelarię  w Bytomiu gdzie mieściła sie siedziba związku, a 12 lutego 1890 protektorat objął [[Bończyk Norbert|ks. Norbert Bończyk]].
Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich  (ZWP) powstał 25 sierpnia 1889 na wiecu zwołanym przez redaktorów [[Katolik-tygodnik|"Katolika"]] [[Napieralski Adam|Adama Napieralskiego]], ks. [[Radziejewski Stanisław|Stanisława Radziejowskiego]], [Korniszewski Bronisław|Bronisława Korniszewskiego,]] a także dziłacza majora Sznuli. W lipcu 1889 roku uchwalono statut związku którego autorem był ks. Radziejewski. 15 stycznia 1890 uruchomiono stałą kancelarię  w Bytomiu gdzie mieściła sie siedziba związku, a 12 lutego 1890 protektorat objął [[Bończyk Norbert|ks. Norbert Bończyk]].Związek posiadał własny organ prasowy redagowany przez bytomską redakcję "Katolika". Do zarządu związku weszli górnicy:Jan Sydorczyk, Urban Działach, Karol Duda, oraz kupcy: Jan Paul i Franciszek Socik. Statut związku opracowany został przez ks. Radziejowskiego i składał sie z 19 paragrafów określających cele związku. ZWP od początku swego istnienia działał interesie  robotników, udzielając swym członkom porad prawnych, na łamach tygodnika [[Praca-tygodnik|"Praca"]] jak również udzielając wsparcia finansowego  poprzez zakładanie kas pieniężnych.ZWP działał przez 20 lat aż do połączenia się ze  [[Zjednoczenie Polskie|Zjednoczeniem Polskim]] w 1909 roku.
Związek posiadał własny organ prasowy redagowany przez bytomską redakcję "Katolika".  
Do zarządu związku weszli górnicy:Jan Sydorczyk, Urban Działach, Karol Duda, oraz kupcy: Jan Paul i Franciszek Socik. Statut związku opracowany został przez ks. Radziejowskiego i składał sie z 19 paragrafów określających cele związku. ZWP od początku swego istnienia działał w interesie  robotników, udzielając swym członkom porad prawnych, na łamach tygodnika [[Praca-tygodnik|"Praca"]] jak również udzielając wsparcia finansowego  poprzez zakładanie kas pieniężnych.ZWP działał przez 20 lat aż do połączenia się ze  [[Zjednoczenie Polskie|Zjednoczeniem Polskim]] w 1909 roku.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
  Tatura, Stosunek „Związku Wzajemnej Pomocy Robotników Górnośląskich” do władzy państwowej w latach 1889-1891 na podstawie czasopisma „Praca”, Katowice 1988, mps Biblioteka WTL UŚ;J. Wycisło, Model robotnika chrześcijańskiego na Górnym Śląsku w latach 1890-1891 na podstawie czasopisma „Praca” wyd. Bytom 1890-1891 r., Warszawa 1977, mps Biblioteka WTL
  Tatura, Stosunek „Związku Wzajemnej Pomocy Robotników Górnośląskich” do władzy państwowej w latach 1889-1891 na podstawie czasopisma „Praca”, Katowice 1988, mps Biblioteka WTL UŚ;J. Wycisło, Model robotnika chrześcijańskiego na Górnym Śląsku w latach 1890-1891 na podstawie czasopisma „Praca” wyd. Bytom 1890-1891 r., Warszawa 1977, mps Biblioteka WTL

Wersja z 20:09, 2 gru 2009

Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich

Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich (ZWP) powstał 25 sierpnia 1889 na wiecu zwołanym przez redaktorów "Katolika" Adama Napieralskiego, ks. Stanisława Radziejowskiego, [Korniszewski Bronisław|Bronisława Korniszewskiego,]] a także dziłacza majora Sznuli. W lipcu 1889 roku uchwalono statut związku którego autorem był ks. Radziejewski. 15 stycznia 1890 uruchomiono stałą kancelarię w Bytomiu gdzie mieściła sie siedziba związku, a 12 lutego 1890 protektorat objął ks. Norbert Bończyk.Związek posiadał własny organ prasowy redagowany przez bytomską redakcję "Katolika". Do zarządu związku weszli górnicy:Jan Sydorczyk, Urban Działach, Karol Duda, oraz kupcy: Jan Paul i Franciszek Socik. Statut związku opracowany został przez ks. Radziejowskiego i składał sie z 19 paragrafów określających cele związku. ZWP od początku swego istnienia działał interesie robotników, udzielając swym członkom porad prawnych, na łamach tygodnika "Praca" jak również udzielając wsparcia finansowego poprzez zakładanie kas pieniężnych.ZWP działał przez 20 lat aż do połączenia się ze Zjednoczeniem Polskim w 1909 roku.

Bibliografia

Tatura, Stosunek „Związku Wzajemnej Pomocy Robotników Górnośląskich” do władzy państwowej w latach 1889-1891 na podstawie czasopisma „Praca”, Katowice 1988, mps Biblioteka WTL UŚ;J. Wycisło, Model robotnika chrześcijańskiego na Górnym Śląsku w latach 1890-1891 na podstawie czasopisma „Praca” wyd. Bytom 1890-1891 r., Warszawa 1977, mps Biblioteka WTL