Zatorski Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
Weronika01 (dyskusja | edycje) m (dr) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Zatorski Stanisław== | ==Zatorski Stanisław== | ||
Pochodził z Małopolski. Od 1598 roku piastował urząd proboszcza (parochus in Boyschowy) w [[Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Bojszowach |Bojszowach Starych]]. Podczas synodu dekanalnego, 8 kwietnia 1598 złożył deklarację przystąpienia do konwentu pastorów w Pszczynie. Jednak nie brał w nich udziału. Był przeciwnikiem protestantyzmu, czym niejednokrotnie naraził się Karolowi Promnitzowi, panu na Pszczynie. W 1598 roku, z przeprowadzonej wizytacji wynika, że obejmując stanowisko proboszcza starał się o formalną instytucję w kurii biskupiej w Krakowie. | Pochodził z Małopolski. Od 1598 roku piastował urząd proboszcza (parochus in Boyschowy) w [[Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Bojszowach |Bojszowach Starych]]. Podczas synodu dekanalnego, 8 kwietnia 1598 złożył deklarację przystąpienia do konwentu pastorów w Pszczynie. Jednak nie brał w nich udziału. Był przeciwnikiem protestantyzmu, czym niejednokrotnie naraził się Karolowi Promnitzowi, panu na Pszczynie. W 1598 roku, z przeprowadzonej wizytacji wynika, że obejmując stanowisko proboszcza starał się o formalną instytucję w kurii biskupiej w Krakowie. Około 1600 roku poróżnił się z ówczesnym pastorem z Bierunia, Grzegorzem Divitis, o jurysdykcję kościelną (kościół w Bieruniu był w rękach protestantów, wskutek czego bierunianie chodzili do kościoła w Bojszowach i Lędzinach). Ks. Zatorski był szanowany przez swoich parafian, szczególnie za śmiałą postawę katolicką w walce z protestantyzmem. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 16:22, 24 sie 2010
Zatorski Stanisław
Pochodził z Małopolski. Od 1598 roku piastował urząd proboszcza (parochus in Boyschowy) w Bojszowach Starych. Podczas synodu dekanalnego, 8 kwietnia 1598 złożył deklarację przystąpienia do konwentu pastorów w Pszczynie. Jednak nie brał w nich udziału. Był przeciwnikiem protestantyzmu, czym niejednokrotnie naraził się Karolowi Promnitzowi, panu na Pszczynie. W 1598 roku, z przeprowadzonej wizytacji wynika, że obejmując stanowisko proboszcza starał się o formalną instytucję w kurii biskupiej w Krakowie. Około 1600 roku poróżnił się z ówczesnym pastorem z Bierunia, Grzegorzem Divitis, o jurysdykcję kościelną (kościół w Bieruniu był w rękach protestantów, wskutek czego bierunianie chodzili do kościoła w Bojszowach i Lędzinach). Ks. Zatorski był szanowany przez swoich parafian, szczególnie za śmiałą postawę katolicką w walce z protestantyzmem.
Bibliografia
L. Musioł, Monografia historyczna. Bojszowy. Gmina i parafia, Bojszowy 1968; L. Musioł, Bieruń miasto kościół i parafia. Monografia historyczna, Bieruń 1999, s. 188-189.
| |||||