Zacharzowski Błażej: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 13:01, 29 sty 2013

Zacharzowski Błażej, SVD (1867-1911), imię zakonne Alfred

Urodził się 2 stycznia 1867 w miejscowości Sokół k. Raciborza , w rodzinie Józefa i Juliana z d. Prabas. Po ukończeniu szkoły podstawowej , pracował przez trzy lata jako murarz w firmie Klemensa Mühlenkampfa. Dnia 24 września 1891 wstąpił do Katolickiego Towarzystwa Nauczania, gimnazjum ukończył w Tivoli , gdzie został wysłany przez zgromadzenie w celu uzupełnienia wykształcenia. Dnia 7 września 1894 rozpoczął nowicjat i przyjął imię zakonne Alfred . Po ukończeniu nowicjatu złożył śluby zakonne 8 września 1895 . Studia filozoficzne odbywał w Rzymie, zaś studia teologiczne ukończył na Uniwersytecie Gregoriańskim . Święcenia kapłańskie otrzymał 29 lipca 1900 z rąk bpa Blandiniego ordynariusza Noto. Mszę świętą prymicyjna odprawił w swojej rodzinnej parafii. Dnia 19 września wyjechał do Krakowa , celem znalezienia odpowiedniego mieszkania na dla siebie i swych współbraci . Zamieszkali w Krakowie przy ul. Szlak 55, a później przenieśli się do lokalu przy ulicy Lenartowicza 8. Początki działalności w Krakowie dla przełożonego ks. Alfreda , były dość trudne ze względu na brak jakiegokolwiek wyposażenia . Dzięki ofiarnej pomocy dobrodziejów udało się ks. Alfredowi zorganizować warunki życia , niczym nie odbiegające od tych które były domu generalnym . Księża uczęszczali na Uniwersytet Jagielloński , aby lepiej nauczyć się języka polskiego . Ks. Zacharzowski przez wiele lat czynił starania o zakup parceli pod klasztor i kościół. Udało mu się te plany zrealizować w Trzebini . Po otrzymaniu zgody od ks. Kardynała Puzyny na założenie domu zakonnego , 23 września 1901 ks. założyciel wraz z ks. Zacharzowskim udali się do Trzebini do ks. Ks. Proboszcza Wojsa , aby omówić z nim sprawę osiedlenia się w Trzebini salwatorianów. Przeprowadzka do Trzebini nastąpiła 1 lipca 1903 , początkowo zamieszkali w tymczasowo wynajętym domu przy ulicy Kolejowej, gdzie urządzili kaplicę i rozpoczęli pracę duszpasterską . Dnia 17 lipca 1903 przenieśli się do nowo wybudowanego domu , a 18 sierpnia ks. Alfred został odwołany z urzędu przełożonego domu a jego miejsce zajął ks. Honory Burgiel. W listopadzie 1906 , ks. Alfred zapadł na nieuleczalną chorobę postępujący paraliż uniemożliwiał mu pełnienie obowiązków pasterskich . Zmarł 1 maja 1911 pochowany został na cmentarzu w Trzebini .

Bibliografia

S. Pieczara, Zacharzowski Alfred (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 181-184.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Zacharzowski Błażej, SVD (1867-1911), imię zakonne Alfred ==
-Urodził się 2 stycznia 1867 w miejscowości Sokół k. Raciborza , w rodzinie Józefa i Juliana z d. Prabas. Po ukończeniu szkoły podstawowej , pracował przez trzy lata jako murarz w firmie Klemensa Mühlenkampfa. Dnia 24 września 1891 wstąpił do Katolickiego Towarzystwa Nauczania, gimnazjum ukończył w Tivoli , gdzie został wysłany przez zgromadzenie w celu uzupełnienia wykształcenia. Dnia 7 września 1894 rozpoczął nowicjat i przyjął  imię  zakonne Alfred . Po ukończeniu nowicjatu złożył śluby zakonne   8 września 1895 . Studia filozoficzne odbywał  w Rzymie, zaś studia teologiczne ukończył  na Uniwersytecie Gregoriańskim . Święcenia kapłańskie otrzymał 29 lipca 1900 z rąk bpa Blandiniego ordynariusza Noto. Mszę świętą prymicyjna  odprawił  w swojej rodzinnej  parafii. Dnia 19 września wyjechał do Krakowa , celem znalezienia odpowiedniego mieszkania na  dla siebie i swych współbraci . Zamieszkali  w Krakowie przy ul. Szlak 55, a  później przenieśli się do lokalu przy ulicy Lenartowicza  8. Początki działalności w Krakowie dla przełożonego ks. Alfreda , były dość trudne ze względu na brak jakiegokolwiek  wyposażenia . Dzięki ofiarnej pomocy dobrodziejów udało się  ks. Alfredowi zorganizować warunki życia , niczym nie odbiegające od tych które  były domu generalnym .    Księża uczęszczali na Uniwersytet Jagielloński , aby lepiej nauczyć się języka polskiego . Ks. Zacharzowski przez wiele lat czynił starania o zakup parceli  pod klasztor i kościół. Udało mu się te plany zrealizować w Trzebini . Po otrzymaniu zgody od ks. Kardynała Puzyny  na założenie domu zakonnego ,  23 września 1901,  ks. założyciel wraz z ks. Zacharzowskim udali się do Trzebini do ks.  Ks. Proboszcza Wojsa , aby omówić z nim sprawę osiedlenia się w Trzebini  salwatorianów.  Przeprowadzka do Trzebini nastąpiła 1 lipca 1903 , początkowo zamieszkali w tymczasowo wynajętym domu  przy ulicy Kolejowej, gdzie urządzili  kaplicę i rozpoczęli pracę duszpasterską . Dnia 17 lipca 1903  przenieśli się do nowo wybudowanego domu , a 18 sierpnia ks. Alfred został odwołany z urzędu przełożonego domu  a jego miejsce zajął ks. Honory Burgiel. W listopadzie 1906 , ks. Alfred zapadł na nieuleczalną chorobę  postępujący paraliż  uniemożliwiał mu pełnienie obowiązków pasterskich .
+Urodził się 2 stycznia 1867 w miejscowości Sokół k. Raciborza , w rodzinie Józefa i Juliana z d. Prabas. Po ukończeniu szkoły podstawowej , pracował przez trzy lata jako murarz w firmie Klemensa Mühlenkampfa. Dnia 24 września 1891 wstąpił do Katolickiego Towarzystwa Nauczania, gimnazjum ukończył w Tivoli , gdzie został wysłany przez zgromadzenie w celu uzupełnienia wykształcenia. Dnia 7 września 1894 rozpoczął nowicjat i przyjął  imię  zakonne Alfred . Po ukończeniu nowicjatu złożył śluby zakonne   8 września 1895 . Studia filozoficzne odbywał  w Rzymie, zaś studia teologiczne ukończył  na Uniwersytecie Gregoriańskim . Święcenia kapłańskie otrzymał 29 lipca 1900 z rąk bpa Blandiniego ordynariusza Noto. Mszę świętą prymicyjna  odprawił  w swojej rodzinnej  parafii. Dnia 19 września wyjechał do Krakowa , celem znalezienia odpowiedniego mieszkania na  dla siebie i swych współbraci . Zamieszkali  w Krakowie przy ul. Szlak 55, a  później przenieśli się do lokalu przy ulicy Lenartowicza  8. Początki działalności w Krakowie dla przełożonego ks. Alfreda , były dość trudne ze względu na brak jakiegokolwiek  wyposażenia . Dzięki ofiarnej pomocy dobrodziejów udało się  ks. Alfredowi zorganizować warunki życia , niczym nie odbiegające od tych które  były domu generalnym .    Księża uczęszczali na Uniwersytet Jagielloński , aby lepiej nauczyć się języka polskiego . Ks. Zacharzowski przez wiele lat czynił starania o zakup parceli  pod klasztor i kościół. Udało mu się te plany zrealizować w Trzebini . Po otrzymaniu zgody od ks. Kardynała Puzyny  na założenie domu zakonnego ,  23 września 1901  ks. założyciel wraz z ks. Zacharzowskim udali się do Trzebini do ks.  Ks. Proboszcza Wojsa , aby omówić z nim sprawę osiedlenia się w Trzebini  salwatorianów.  Przeprowadzka do Trzebini nastąpiła 1 lipca 1903 , początkowo zamieszkali w tymczasowo wynajętym domu  przy ulicy Kolejowej, gdzie urządzili  kaplicę i rozpoczęli pracę duszpasterską . Dnia 17 lipca 1903  przenieśli się do nowo wybudowanego domu , a 18 sierpnia ks. Alfred został odwołany z urzędu przełożonego domu  a jego miejsce zajął ks. Honory Burgiel. W listopadzie 1906 , ks. Alfred zapadł na nieuleczalną chorobę  postępujący paraliż  uniemożliwiał mu pełnienie obowiązków pasterskich .
 Zmarł 1 maja 1911 pochowany został na cmentarzu w Trzebini .