Wrazidło Karol: Różnice pomiędzy wersjami
(→Bibliografia: dr) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Wrazidło Karol (1822-1902), proboszcz w Lędzinach == | == Wrazidło Karol (1822-1902), proboszcz w Lędzinach == | ||
Urodził się 31 października 1822 w Biasowicach pszczyńskich. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 czerwca 1848. Jako wikary pracował w Piekarach i parafii Bożego Ciała w Oleśnie. Tam zasłynął jako kaznodzieja, który porwał oleskich parafian do składania dobrowolnych ofiar na rzecz | Urodził się 31 października 1822 w Biasowicach pszczyńskich. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 czerwca 1848. Jako wikary pracował w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekarach]] i w [[Parafia Bożego Ciała w Oleśnie|parafii Bożego Ciała w Oleśnie]]. Tam zasłynął jako kaznodzieja, który porwał oleskich parafian do składania dobrowolnych ofiar na rzecz budowy nowej wieży kościelnej. Następnie został administratorem, a od 14 listopada 1855 proboszczem w Warszowicach. Od 1856 roku był inspektorem szkolnym I okręgu. Proboszczem w [[Parafia św. Anny w Lędzinach|Lędzinach]] był od 1864 roku. Zmarł 2 maja 1902. Spoczął na [[Cmentarz - Lędziny|lędzińskim cmentarzu]]. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 18:06, 30 kwi 2017
Wrazidło Karol (1822-1902), proboszcz w Lędzinach
Urodził się 31 października 1822 w Biasowicach pszczyńskich. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 czerwca 1848. Jako wikary pracował w Piekarach i w parafii Bożego Ciała w Oleśnie. Tam zasłynął jako kaznodzieja, który porwał oleskich parafian do składania dobrowolnych ofiar na rzecz budowy nowej wieży kościelnej. Następnie został administratorem, a od 14 listopada 1855 proboszczem w Warszowicach. Od 1856 roku był inspektorem szkolnym I okręgu. Proboszczem w Lędzinach był od 1864 roku. Zmarł 2 maja 1902. Spoczął na lędzińskim cmentarzu.
Bibliografia
F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregiony górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t. 9, s. 212; W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006, s. 204.
|