Wodecki Bernard: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(korekta kategorii)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
== Wodecki Bernard SVD (1922-2008) ==
== Wodecki Bernard SVD (1922-2008) ==


Urodził się 18 listopada 1922 w Łaziskach Rybnickich, jako jedno z dwanaściorga dzieci - 6 córek i 6 synów - Franciszka i Wiktorii Wodeckich. Po ukończeniu w 1936 roku szkoły podstawowej rozpoczął naukę w [[Niższe Seminarium Duchowne Ojców Werbistów w Rybniku|Niższym Seminarium Misjonarzy Werbistów w Rybniku]], którą jednak przerwała II wojna światowa. Po zakończeniu działań wojennych ponownie zgłosił się do [[Werbiści|werbistów]]. 8 września 1946 w Chludowie przywdział strój zakonny, a pierwsze śluby złożył 8 września 1948 w Pieniężnie. Po ukończeniu studiów teologicznych 8 lipca 1951 w Pieniężnie z rąk abpa Walentego Dymka przyjął święcenia kapłańskie. Jako neoprezbiter pełnił obowiązki wikariusza w parafii w Pieniężnie, a następnie został skierowany do pracy dydaktyczno-wychowawczej w Niższym Seminarium w Nysie, gdzie nauczał łaciny. 1 lipca 1952 władze komunistyczne zlikwidowały Seminarium, a o. Bernard został skierowany na studia biblijne na  [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie]]. Ukończył je w 1956 roku uzyskując stopień doktora. Kolejny doktorat z misjologii obronił w 1978 roku na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. 28 stycznia 1956 został mianowany wykładowcą nauk biblijnych w Seminarium w Pieniężnie. Funkcję tę z przerwami pełnił do 2003 roku. Prowadził wykłady ze Starego i Nowego Testamentu, archeologii biblijnej, łaciny, języka hebrajskiego. Od 1956 roku był członkiem zespołu tłumaczy Biblii Poznańskiej, w którym to m.in. przetłumaczył  ''Księgę Proroka Izajasza'', ''Księgę Jeremiasza'' i ''Księgę Lamentacji''; a z Nowego Testamentu - ''List św. Jakuba'' i ''Listy św. Piotra''. Oprócz seminarium w Pieniężnie wykładał również nauki biblijne i misjologię w wielu seminariach i ośrodkach akademickich, m.in. w: Seminarium Misjonarzy Św. Rodziny w Bąblinie; Seminarium w Elblągu i Olsztynie; Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie; Centrum Formacji Misyjnej i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie; Pomezańskim Kolegium Teologicznym w Elblągu, Kwidzynie i Szczytnie.
Urodził się 18 listopada 1922 w Łaziskach Rybnickich, jako jedno z dwanaściorga dzieci - 6 córek i 6 synów - Franciszka i Wiktorii Wodeckich. Po ukończeniu w 1936 roku szkoły podstawowej rozpoczął naukę w [[Niższe Seminarium Duchowne Ojców Werbistów w Rybniku|Niższym Seminarium Misjonarzy Werbistów w Rybniku]], którą jednak przerwała II wojna światowa. Po zakończeniu działań wojennych ponownie zgłosił się do [[Werbiści|werbistów]]. 8 września 1946 w Chludowie przywdział strój zakonny, a pierwsze śluby złożył 8 września 1948 w Pieniężnie. Po ukończeniu studiów teologicznych 8 lipca 1951 w Pieniężnie z rąk abpa Walentego Dymka przyjął święcenia kapłańskie. Jako neoprezbiter pełnił obowiązki wikariusza w parafii w Pieniężnie, a następnie został skierowany do pracy dydaktyczno-wychowawczej w Niższym Seminarium w Nysie, gdzie nauczał łaciny. 1 lipca 1952 władze komunistyczne zlikwidowały Seminarium, a o. Bernard został skierowany na studia biblijne na  [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie]]. Ukończył je w 1956 roku uzyskując stopień doktora. Kolejny doktorat z misjologii obronił w 1978 roku na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. 28 stycznia 1956 został mianowany wykładowcą nauk biblijnych w Seminarium w Pieniężnie. Funkcję tę z przerwami pełnił do 2003 roku. Prowadził wykłady ze Starego i Nowego Testamentu, archeologii biblijnej, łaciny, języka hebrajskiego. Od 1956 roku był członkiem zespołu tłumaczy Biblii Poznańskiej, w którym to m.in. przetłumaczył: '' Księgę Proroka Izajasza'', '' Księgę Jeremiasza'' i '' Księgę Lamentacji'', a z Nowego Testamentu - '' List św. Jakuba '' i '' Listy św. Piotra''. Oprócz seminarium w Pieniężnie wykładał również nauki biblijne i misjologię w wielu seminariach i ośrodkach akademickich, m.in. w: Seminarium Misjonarzy Św. Rodziny w Bąblinie, Seminarium w Elblągu i Olsztynie, Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie, Centrum Formacji Misyjnej i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, Pomezańskim Kolegium Teologicznym w Elblągu, Kwidzynie i Szczytnie.
O. Bernard Wodecki uczestniczył w wielu sympozjach naukowych w Polsce i na świecie m.in. w: Sympozjum Biblistów Polskich, International Organization for the Study of the Old Testament; Katholisches Bibelwerk, Colloquium Biblicum i in. Był porywającym kaznodzieją, płomiennym polemistą, autorem i tłumaczem wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych, a także książek z dziedziny biblistyki, misjologii (szczególnie dot. Kościoła w Chinach).
O. Bernard Wodecki uczestniczył w wielu sympozjach naukowych w Polsce i na świecie m.in. w: Sympozjum Biblistów Polskich, International Organization for the Study of the Old Testament, Katholisches Bibelwerk, Colloquium Biblicum i in. Był porywającym kaznodzieją, płomiennym polemistą, autorem i tłumaczem wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych, a także książek z dziedziny biblistyki, misjologii (szczególnie dot. Kościoła w Chinach).
Zmarł w Krynicy Górskiej 13 lipca 2008. Został pochowany w Pieniężnie.
Zmarł w Krynicy Górskiej 13 lipca 2008. Został pochowany w Pieniężnie.



Wersja z 22:15, 11 sie 2018

Wodecki Bernard SVD (1922-2008)

Urodził się 18 listopada 1922 w Łaziskach Rybnickich, jako jedno z dwanaściorga dzieci - 6 córek i 6 synów - Franciszka i Wiktorii Wodeckich. Po ukończeniu w 1936 roku szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Niższym Seminarium Misjonarzy Werbistów w Rybniku, którą jednak przerwała II wojna światowa. Po zakończeniu działań wojennych ponownie zgłosił się do werbistów. 8 września 1946 w Chludowie przywdział strój zakonny, a pierwsze śluby złożył 8 września 1948 w Pieniężnie. Po ukończeniu studiów teologicznych 8 lipca 1951 w Pieniężnie z rąk abpa Walentego Dymka przyjął święcenia kapłańskie. Jako neoprezbiter pełnił obowiązki wikariusza w parafii w Pieniężnie, a następnie został skierowany do pracy dydaktyczno-wychowawczej w Niższym Seminarium w Nysie, gdzie nauczał łaciny. 1 lipca 1952 władze komunistyczne zlikwidowały Seminarium, a o. Bernard został skierowany na studia biblijne na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Ukończył je w 1956 roku uzyskując stopień doktora. Kolejny doktorat z misjologii obronił w 1978 roku na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. 28 stycznia 1956 został mianowany wykładowcą nauk biblijnych w Seminarium w Pieniężnie. Funkcję tę z przerwami pełnił do 2003 roku. Prowadził wykłady ze Starego i Nowego Testamentu, archeologii biblijnej, łaciny, języka hebrajskiego. Od 1956 roku był członkiem zespołu tłumaczy Biblii Poznańskiej, w którym to m.in. przetłumaczył: Księgę Proroka Izajasza, Księgę Jeremiasza i Księgę Lamentacji, a z Nowego Testamentu - List św. Jakuba i Listy św. Piotra. Oprócz seminarium w Pieniężnie wykładał również nauki biblijne i misjologię w wielu seminariach i ośrodkach akademickich, m.in. w: Seminarium Misjonarzy Św. Rodziny w Bąblinie, Seminarium w Elblągu i Olsztynie, Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie, Centrum Formacji Misyjnej i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, Pomezańskim Kolegium Teologicznym w Elblągu, Kwidzynie i Szczytnie. O. Bernard Wodecki uczestniczył w wielu sympozjach naukowych w Polsce i na świecie m.in. w: Sympozjum Biblistów Polskich, International Organization for the Study of the Old Testament, Katholisches Bibelwerk, Colloquium Biblicum i in. Był porywającym kaznodzieją, płomiennym polemistą, autorem i tłumaczem wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych, a także książek z dziedziny biblistyki, misjologii (szczególnie dot. Kościoła w Chinach). Zmarł w Krynicy Górskiej 13 lipca 2008. Został pochowany w Pieniężnie.

Bibliografia

W. Chrostowski, Ks. Profesor Bernard Wodecki SVD, [w:] "Żywe jest słowo Boże i skuteczne". Księga pamiątkowa dla Ks. Prof. Bernarda Wodeckiego SVD w 50. rocznicę święceń kapłańskich, red. W. Chrostowski, Warszawa 2001.