Wanjura Gustaw: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Gustaw Wanjura (1827-1911), dr teologii==
==Wanjura Gustaw (1827-1911), dr teologii==
Urodził się w Stolarzowicach (pow. tarnogórski) 9 kwietnia 1827, święcenia kapłańskie otrzymał 23 czerwca 1851. Był dyrektorem seminarium nauczycielskiego w Pyskowicach, następnie radcą rejencyjnym i szkolnym w Kwidzynie, później w Gdańsku, od 1882 roku proboszczem katedralnym w Pelplinie, od 1887 roku tę samą godność piastował w Poznaniu, gdzie też został protonotariuszem apostolskim. W Lipsku wydał 1874 podręcznik metodyczny do nauki historii Kościoła w szkołach powszechnych. Umarł 22 kwietnia 1911.
Urodził się w Stolarzowicach (pow. tarnogórski) 9 kwietnia 1827. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 czerwca 1851. Był dyrektorem seminarium nauczycielskiego w Pyskowicach, następnie radcą rejencyjnym i szkolnym w Kwidzynie, później w Gdańsku, a od 1882 roku proboszczem katedralnym w Pelplinie. Od 1887 roku tę samą godność piastował w Poznaniu, gdzie też został protonotariuszem apostolskim. W 1874 roku wydał w Lipsku podręcznik metodyczny do nauki historii Kościoła w szkołach powszechnych. Umarł 22 kwietnia 1911.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 09:42, 14 sie 2013

Wanjura Gustaw (1827-1911), dr teologii

Urodził się w Stolarzowicach (pow. tarnogórski) 9 kwietnia 1827. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 czerwca 1851. Był dyrektorem seminarium nauczycielskiego w Pyskowicach, następnie radcą rejencyjnym i szkolnym w Kwidzynie, później w Gdańsku, a od 1882 roku proboszczem katedralnym w Pelplinie. Od 1887 roku tę samą godność piastował w Poznaniu, gdzie też został protonotariuszem apostolskim. W 1874 roku wydał w Lipsku podręcznik metodyczny do nauki historii Kościoła w szkołach powszechnych. Umarł 22 kwietnia 1911.

Bibliografia

A. Mańkowski, Księża Ślązacy w diecezji chełmińskiej, Pelplin 1932.