Urban Wincenty: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe hasło) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Urban Wincenty (1911-1983) == | == Urban Wincenty (1911-1983) == | ||
| Linia 6: | Linia 5: | ||
Święceń kapłańskich udzielił mu 28 czerwca 1936 abp Bolesław Twardowski w katedrze lwowskej. Po święceniach kapłańskich, ks. Wincenty Urban pracował jako wikariusz w Sokolnikach (1936-1938), Biłce Szlacheckiej (1938-1939) i w Kamieńcu Strumiłowej (1939-1940). W 1940 roku został administratorem parafii w Biłce Szlacheckiej, aż do wyjazdu na Ziemie Zachodnie (wyjechał jako ostatni) dnia 22 czerwca 1945 roku. W Administracji Apostolskiej w Opolu uzyskał jurysdykcję i przydział do pracy duszpasterskiej w charakterze wikariusza w parafii Grodziec, a następnie skierowany został do Zabrza. Jednocześnie czyni przygotowania do obrony doktoratu, najpierw na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a następnie na Wydziale Teologicznym w Warszawie, gdzie uzyskuje promocję doktorską 13 lutego 1947. Za zgodą władz kościelnych ks. Wincenty Urban 2 grudnia 1946 przenosi się do Wrocławia i obejmuje kierownictwo nad Archiwum i Muzeum Archidiecezjalnym oraz Biblioteką Kapitulną we Wrocławiu. Od 1947 roku aż do ostatnich dni swego życia wykładał historię i patrologię w Seminarium Duchownym we Wrocławiu, a także w Nysie i Opolu. Wiele czasu poświęcał również ksiądz Urban na wykłady w domu prowincjalnym Sióstr św. Elżbiety we Wrocławiu, gdzie był również kapelanem. Kilkakrotnie opracował skrypty z historii Kościoła, patrologii i historii sztuki. | Święceń kapłańskich udzielił mu 28 czerwca 1936 abp Bolesław Twardowski w katedrze lwowskej. Po święceniach kapłańskich, ks. Wincenty Urban pracował jako wikariusz w Sokolnikach (1936-1938), Biłce Szlacheckiej (1938-1939) i w Kamieńcu Strumiłowej (1939-1940). W 1940 roku został administratorem parafii w Biłce Szlacheckiej, aż do wyjazdu na Ziemie Zachodnie (wyjechał jako ostatni) dnia 22 czerwca 1945 roku. W Administracji Apostolskiej w Opolu uzyskał jurysdykcję i przydział do pracy duszpasterskiej w charakterze wikariusza w parafii Grodziec, a następnie skierowany został do Zabrza. Jednocześnie czyni przygotowania do obrony doktoratu, najpierw na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a następnie na Wydziale Teologicznym w Warszawie, gdzie uzyskuje promocję doktorską 13 lutego 1947. Za zgodą władz kościelnych ks. Wincenty Urban 2 grudnia 1946 przenosi się do Wrocławia i obejmuje kierownictwo nad Archiwum i Muzeum Archidiecezjalnym oraz Biblioteką Kapitulną we Wrocławiu. Od 1947 roku aż do ostatnich dni swego życia wykładał historię i patrologię w Seminarium Duchownym we Wrocławiu, a także w Nysie i Opolu. Wiele czasu poświęcał również ksiądz Urban na wykłady w domu prowincjalnym Sióstr św. Elżbiety we Wrocławiu, gdzie był również kapelanem. Kilkakrotnie opracował skrypty z historii Kościoła, patrologii i historii sztuki. | ||
26 maja 1952 został mianowany przez prymasa Stefana Wyszyńskiego kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej. Papież Jan XXIII zamianował go 8 maja 1959 prałatem domowym, a 25 października 1959 obdarzył ks. Urbana godnością biskupią. Konsekracja odbyła się 7 lutego 1960 w katedrze wrocławskiej. Przewodniczył jej prymas Stefan Wyszyński. Jako biskup brał udział: | 26 maja 1952 został mianowany przez prymasa Stefana Wyszyńskiego kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej. Papież Jan XXIII zamianował go 8 maja 1959 prałatem domowym, a 25 października 1959 obdarzył ks. Urbana godnością biskupią. Konsekracja odbyła się 7 lutego 1960 w katedrze wrocławskiej. Przewodniczył jej prymas Stefan Wyszyński. Jako biskup brał udział w: Soborze Watykańskim II, Wielkiej Nowennie, peregrynacji obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, Milenium Chrztu Polski. Od marca 1974 roku do końca stycznia 1976 roku pełnił urząd wikariusza kapitulnego archidiecezji wrocławskiej. | ||
Zmarł 13 grudnia 1983 we Wrocławiu. Został pochowany w krypcie archikatedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. | Zmarł 13 grudnia 1983 we Wrocławiu. Został pochowany w krypcie archikatedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965--1999, Warszawa 2000, s. 462-463. | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - U]] | [[Kategoria:Biografie - U]] | ||
Wersja z 15:41, 2 gru 2009
Urban Wincenty (1911-1983)
Urodził się 13 lutego 1911 w Grodzisku Dolnym koło Przeworska. Rodzicami jego byli: Antoni i Maria. Po ukończeniu czteroletniej szkoły w Chałupkach w 1923 roku zapisał się do Państwowego Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Leżajsku. W 1931 roku przystąpił do egzaminu dojrzałości. Po maturze wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie, studiując równocześnie na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, na Wydziale Teologicznym.
Święceń kapłańskich udzielił mu 28 czerwca 1936 abp Bolesław Twardowski w katedrze lwowskej. Po święceniach kapłańskich, ks. Wincenty Urban pracował jako wikariusz w Sokolnikach (1936-1938), Biłce Szlacheckiej (1938-1939) i w Kamieńcu Strumiłowej (1939-1940). W 1940 roku został administratorem parafii w Biłce Szlacheckiej, aż do wyjazdu na Ziemie Zachodnie (wyjechał jako ostatni) dnia 22 czerwca 1945 roku. W Administracji Apostolskiej w Opolu uzyskał jurysdykcję i przydział do pracy duszpasterskiej w charakterze wikariusza w parafii Grodziec, a następnie skierowany został do Zabrza. Jednocześnie czyni przygotowania do obrony doktoratu, najpierw na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a następnie na Wydziale Teologicznym w Warszawie, gdzie uzyskuje promocję doktorską 13 lutego 1947. Za zgodą władz kościelnych ks. Wincenty Urban 2 grudnia 1946 przenosi się do Wrocławia i obejmuje kierownictwo nad Archiwum i Muzeum Archidiecezjalnym oraz Biblioteką Kapitulną we Wrocławiu. Od 1947 roku aż do ostatnich dni swego życia wykładał historię i patrologię w Seminarium Duchownym we Wrocławiu, a także w Nysie i Opolu. Wiele czasu poświęcał również ksiądz Urban na wykłady w domu prowincjalnym Sióstr św. Elżbiety we Wrocławiu, gdzie był również kapelanem. Kilkakrotnie opracował skrypty z historii Kościoła, patrologii i historii sztuki.
26 maja 1952 został mianowany przez prymasa Stefana Wyszyńskiego kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej. Papież Jan XXIII zamianował go 8 maja 1959 prałatem domowym, a 25 października 1959 obdarzył ks. Urbana godnością biskupią. Konsekracja odbyła się 7 lutego 1960 w katedrze wrocławskiej. Przewodniczył jej prymas Stefan Wyszyński. Jako biskup brał udział w: Soborze Watykańskim II, Wielkiej Nowennie, peregrynacji obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, Milenium Chrztu Polski. Od marca 1974 roku do końca stycznia 1976 roku pełnił urząd wikariusza kapitulnego archidiecezji wrocławskiej.
Zmarł 13 grudnia 1983 we Wrocławiu. Został pochowany w krypcie archikatedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu.
Bibliografia
P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965--1999, Warszawa 2000, s. 462-463.
| |||||