Szlachta Maria: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Szlachta Maria (s. Narcyza) (1910-1990), służebniczka==
==Szlachta Maria (s. Narcyza) (1910-1990), służebniczka==
Maria Szlachta urodziła się 2 stycznia 1910 w Radoszowach w rodzinie Jana i Marianny, z.d Papczok. Ojciec był z zawodu „palerem, tak nazywano mistrza murarskiego z uprawnieniami kierownika budowy. Pochodziła z licznej rodziny i była szóstym dzieckiem z dziewięciorga rodzeństwa. Została ochrzczona 9 stycznia 1910 w kościele parafialnym [[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku|Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku ]]. Do szkoły podstawowej uczęszczała w Radoszowach. W trzynastym roku życia została przyjęta do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]]. Sakrament Bierzmowania, w czasie którego przyjęła imię Kornelia, otrzymała 18 lipca w Radoszowach z rąk administratora apostolskiego [[Hlond August|Augusta Hlonda]]. Było to pierwsze bierzmowanie w kościele w Radoszowach połączone z jego konsekracją, poświęceniem dzwonów i erygowaniem parafii. Do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach wstąpiła 14 października 1926. Pierwszą profesję złożyła 24 lipca 1929, a śluby wieczyste 6 sierpnia 1935. Zgromadzenie przygotowało ją do pracy wśród chorych. W 1932 roku zdobyła dyplom pielęgniarski. Odtąd przez całe zakonne życie z pełnym poświęceniem i oddaniem służyła chorym i cierpiącym w szpitalach i ambulatoriach. Wszędzie gdzie była, szpital powierzał jej obowiązki pielęgniarki oddziałowej, a Zgromadzenie zlecało jej także obowiązki przełożonej wspólnoty zakonnej, z których wywiązywała się z wielką odpowiedzialnością i dokładnością. W czasie swojej służby pracowała w wielu szpitalach. Pierwsze dziesięć lat przepracowała w Szpitalu Miejskim w Katowicach, następnie pięć lat w Szarleju, trzynaście lat w Bogucicach, jedenaście lat w Szpitalu Przeciwgruźliczym w Pilchowicach oraz trzy lata w Załężu. W 1971 roku została skierowana do domu zakonnego w Radlinie, gdzie do 1975 roku pełniła rolę przełożonej. W 1975 roku s. Narcyza przeszła do ostatniej placówki w Ornontowicach, gdzie jeszcze przez sześć lat była przełożoną oraz do końca swego życia dawała przykład pracy, modlitwy i cierpienia, które znosiła z pogodą ducha. Zmarła 25 sierpnia 1990 w szpitalu w Knurowie w 80. roku życia i 61 ślubów zakonnych. Została pochowana na cmentarzu w Ornontowicach w kwaterze zakonnic.
Urodziła się 2 stycznia 1910 w Radoszowach w rodzinie Jana i Marianny z d. Papczok. Ojciec był z zawodu palerem, tak nazywano mistrza murarskiego z uprawnieniami kierownika budowy. Pochodziła z licznej rodziny i była szóstym dzieckiem z dziewięciorga rodzeństwa. Została ochrzczona 9 stycznia 1910 w kościele parafialnym [[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku|Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku ]]. Do szkoły podstawowej uczęszczała w Radoszowach. W trzynastym roku życia została przyjęta do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]]. Sakrament Bierzmowania, w czasie którego przyjęła imię Kornelia, otrzymała 18 lipca w Radoszowach z rąk administratora apostolskiego [[Hlond August|ks. Augusta Hlonda]]. Było to pierwsze bierzmowanie w kościele w Radoszowach połączone z jego konsekracją, poświęceniem dzwonów i erygowaniem parafii. Do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach wstąpiła 14 października 1926. Pierwszą profesję złożyła 24 lipca 1929, a śluby wieczyste 6 sierpnia 1935. Zgromadzenie przygotowało ją do pracy wśród chorych. W 1932 roku zdobyła dyplom pielęgniarski. Odtąd przez całe zakonne życie z pełnym poświęceniem i oddaniem służyła chorym i cierpiącym w szpitalach i ambulatoriach. Wszędzie gdzie była, szpital powierzał jej obowiązki pielęgniarki oddziałowej, a Zgromadzenie zlecało jej także obowiązki przełożonej wspólnoty zakonnej, z których wywiązywała się z wielką odpowiedzialnością i dokładnością. W czasie swojej służby pracowała w wielu szpitalach. Pierwsze dziesięć lat przepracowała w Szpitalu Miejskim w Katowicach, następnie pięć lat w Szarleju, trzynaście lat w Bogucicach, jedenaście lat w Szpitalu Przeciwgruźliczym w Pilchowicach oraz trzy lata w Załężu. W 1971 roku została skierowana do domu zakonnego w Radlinie, gdzie do 1975 roku pełniła rolę przełożonej. W 1975 roku s. Narcyza przeszła do ostatniej placówki w Ornontowicach, gdzie jeszcze przez sześć lat była przełożoną oraz do końca swego życia dawała przykład pracy, modlitwy i cierpienia, które znosiła z pogodą ducha. Zmarła 25 sierpnia 1990 w szpitalu w Knurowie w 80. roku życia i 61 ślubów zakonnych. Została pochowana na cmentarzu w Ornontowicach w kwaterze zakonnic.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Za: Andrzej Adamczyk, Osoby konsekrowane. Siostra Narcyza – Maria Szlachta, służebniczka, ''Spektrum'', Pismo parafii św. Jacka w Radoszowach, 1 III 2015. R. XXIV (279).  
A. Adamczyk, Osoby konsekrowane. Siostra Narcyza – Maria Szlachta, służebniczka, ''Spektrum'', Pismo parafii św. Jacka w Radoszowach 2015, nr 279.  
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - S]]
[[Kategoria:Biografie - S]]
[[Kategoria:Służebniczki]]
[[Kategoria:Służebniczki]]

Wersja z 16:36, 10 mar 2015

Szlachta Maria (s. Narcyza) (1910-1990), służebniczka

Urodziła się 2 stycznia 1910 w Radoszowach w rodzinie Jana i Marianny z d. Papczok. Ojciec był z zawodu palerem, tak nazywano mistrza murarskiego z uprawnieniami kierownika budowy. Pochodziła z licznej rodziny i była szóstym dzieckiem z dziewięciorga rodzeństwa. Została ochrzczona 9 stycznia 1910 w kościele parafialnym Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku . Do szkoły podstawowej uczęszczała w Radoszowach. W trzynastym roku życia została przyjęta do Sodalicji Mariańskiej. Sakrament Bierzmowania, w czasie którego przyjęła imię Kornelia, otrzymała 18 lipca w Radoszowach z rąk administratora apostolskiego ks. Augusta Hlonda. Było to pierwsze bierzmowanie w kościele w Radoszowach połączone z jego konsekracją, poświęceniem dzwonów i erygowaniem parafii. Do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach wstąpiła 14 października 1926. Pierwszą profesję złożyła 24 lipca 1929, a śluby wieczyste 6 sierpnia 1935. Zgromadzenie przygotowało ją do pracy wśród chorych. W 1932 roku zdobyła dyplom pielęgniarski. Odtąd przez całe zakonne życie z pełnym poświęceniem i oddaniem służyła chorym i cierpiącym w szpitalach i ambulatoriach. Wszędzie gdzie była, szpital powierzał jej obowiązki pielęgniarki oddziałowej, a Zgromadzenie zlecało jej także obowiązki przełożonej wspólnoty zakonnej, z których wywiązywała się z wielką odpowiedzialnością i dokładnością. W czasie swojej służby pracowała w wielu szpitalach. Pierwsze dziesięć lat przepracowała w Szpitalu Miejskim w Katowicach, następnie pięć lat w Szarleju, trzynaście lat w Bogucicach, jedenaście lat w Szpitalu Przeciwgruźliczym w Pilchowicach oraz trzy lata w Załężu. W 1971 roku została skierowana do domu zakonnego w Radlinie, gdzie do 1975 roku pełniła rolę przełożonej. W 1975 roku s. Narcyza przeszła do ostatniej placówki w Ornontowicach, gdzie jeszcze przez sześć lat była przełożoną oraz do końca swego życia dawała przykład pracy, modlitwy i cierpienia, które znosiła z pogodą ducha. Zmarła 25 sierpnia 1990 w szpitalu w Knurowie w 80. roku życia i 61 ślubów zakonnych. Została pochowana na cmentarzu w Ornontowicach w kwaterze zakonnic.

Bibliografia

A. Adamczyk, Osoby konsekrowane. Siostra Narcyza – Maria Szlachta, służebniczka, Spektrum, Pismo parafii św. Jacka w Radoszowach 2015, nr 279.