Studziński Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 01:30, 18 gru 2009

Studziński Jan (1841-1897), proboszcz w Lubomi

Urodził się 25 czerwca 1841 roku w Bytomiu. Był członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego i Towarzystwa Polskich Górnoślązaków we Wrocławiu. W 1866 roku brał udział w wojnie prusko-austriackiej jako sanitariusz i otrzymał medal pamiątkowy. Święcenia kapłańskie przyjął w 1869 roku. Pracował w Miechowicach, a potem długie lata był wikarym w Pszowie, a także po śmierci ks. Skwary administratorem parafii (1883-1885), a później proboszczem w Rydułtowach (1887-1892). W Lubomi był od 1892 do 1897 roku. Nazwisko jego zostało różnie zanotowane, np. na grobowcu „Studzieński", ale on sam podpisywał się „Studziński". Zmarł nagle na udar serca mając 56 lat. Zapiski mówią, że był to skutek zdenerwowania się przy pogrzebie inspektora Karola Wystyrka. Studziński pochowany jest w Lubomi.

Bibliografia

A. Wróbel, Z przeszłości czterech wsi. Syrynia, Lubomia, Grabówka, Nieboczowy, Katowice 1991, s. 225; A. Matuszczyk-Kotulska, Pszów-sanktuarium nadziei, Pszów 2006, s. 46.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Studziński Jan (1841-1897), proboszcz w Lubomi==
-Urodził się 25 czerwca 1841 roku w Bytomiu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1869 roku. Długie lata był wikarym w Pszowie, a także po śmierci ks. Skwary administratorem parafii (1883-1885)a później proboszczem w Rydułtowach (1887-1892). W Lubomi był od 1892 do 1897 roku. W 1866 roku brał udział w wojnie prusko-austriackiej jako sanitariusz i otrzymał medal pamiątkowy. Nazwisko jego zostało różnie zanotowane, np. na grobowcu „Studzieński", ale on sam podpisywał się „Studziński". Zmarł nagle na udar serca mając 56 lat. Zapiski mówią, że był to skutek zdenerwowania się przy pogrzebie inspektora Karola Wystyrka. Studziński pochowany jest w Lubomi.
+Urodził się 25 czerwca 1841 roku w Bytomiu. Był członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego i Towarzystwa Polskich Górnoślązaków we Wrocławiu. W 1866 roku brał udział w wojnie prusko-austriackiej jako sanitariusz i otrzymał medal pamiątkowy. Święcenia kapłańskie przyjął w 1869 roku. Pracował w Miechowicach, a potem długie lata był wikarym w Pszowie, a także po śmierci ks. Skwary administratorem parafii (1883-1885), a później proboszczem w Rydułtowach (1887-1892). W Lubomi był od 1892 do 1897 roku. Nazwisko jego zostało różnie zanotowane, np. na grobowcu „Studzieński", ale on sam podpisywał się „Studziński". Zmarł nagle na udar serca mając 56 lat. Zapiski mówią, że był to skutek zdenerwowania się przy pogrzebie inspektora Karola Wystyrka. Studziński pochowany jest w Lubomi.
 ==Bibliografia==