Skwara Paweł (?-1883)
Urodził się w 18.. w Wójtowej Wsi pod Gliwicami. Święcenia kapłańskie przyjął we Wrocławiu z rąk biskupa sufragana Daniela Latuska w 1843 roku, a następnie rozpoczął pracę duszpasterską w Łanach. Po dwóch latach, w 1846 roku został skierowany do Pszowa, wpierw jako administrator, a później, po śmierci ks. Joachimskiego, jako proboszcz. W parafii pszowskiej odnowił kościół (1862) konsekrowany przez biskupa wrocławskiego Adriana Włodarskiego. Wybudował Kalwarię na placu przykościelnym (1855), stacje Drogi Krzyżowej wokół kościoła oraz dużą Kalwarię z 14 kaplicami (1906-1929) w odległości dwóch kilometrów od kościoła. Dobudował dwie wieże do pszowskiego kościoła, co miało być wotum wdzięczności za udaną akcję trzeźwościową zainicjowana na Śląsku przez ks. Alojzego Ficka. Wraz z ks. Augustynem Wolczykiem wydał drukiem w 1861 roku opracowanie historii pszowskiej parafii pt. „Kronika czyli historyczna wiadomość o Pszowie, farnem i pątniem miejscu w Rybnickim powiecie w Pruskiem Górnem Szlązku, z dodatkiem Kroniki o Rudułtowskiej ku Pszowu przyłączonej Parafii”. Zmarł 28 marca 1883. W pogrzebie kapłana wzięło udział 34 księży, trumnę nieśli sołtysi ze wsi znajdujących się na terenie parafii pszowskiej.
Bibliografia
