Semkło Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Stanisław Semkło | ==Stanisław Semkło OFM (1911-1999), imię zakonne Tytus Maria, prowincjał== | ||
Urodził się 21 lipca 1911 w Dormowie w rodzinie Stanisława i Anny zd. Engler. W 1926 wstąpił do Kolegium Serafickiego we Wronkach. W latach 1928-1930 uczył się w gimnazjum w Rybniku, mieszkając w tamtejszym klasztorze franciszkańskim. Następnie wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Wieluniu. Profesję czasową złożył 1931 roku, profesję wieczystą 28 września 1934. Po studiach filozoficzno-teologicznych w kolegium we Wronkach przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka 26 września 1937. | Urodził się 21 lipca 1911 w Dormowie w rodzinie Stanisława i Anny zd. Engler. W 1926 wstąpił do Kolegium Serafickiego we Wronkach. W latach 1928-1930 uczył się w gimnazjum w Rybniku, mieszkając w tamtejszym klasztorze franciszkańskim. Następnie wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Wieluniu. Profesję czasową złożył 1931 roku, profesję wieczystą 28 września 1934. Po studiach filozoficzno-teologicznych w kolegium we Wronkach przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka 26 września 1937. | ||
Wersja z 00:11, 18 kwi 2016
Stanisław Semkło OFM (1911-1999), imię zakonne Tytus Maria, prowincjał
Urodził się 21 lipca 1911 w Dormowie w rodzinie Stanisława i Anny zd. Engler. W 1926 wstąpił do Kolegium Serafickiego we Wronkach. W latach 1928-1930 uczył się w gimnazjum w Rybniku, mieszkając w tamtejszym klasztorze franciszkańskim. Następnie wstąpił do nowicjatu w klasztorze w Wieluniu. Profesję czasową złożył 1931 roku, profesję wieczystą 28 września 1934. Po studiach filozoficzno-teologicznych w kolegium we Wronkach przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Walentego Dymka 26 września 1937.
Do wybuchu II wojny światowej był prefektem franciszkańskiego kolegium w Rybniku. Gdy wybuchła wojna zbiegł do Czechosłowacji. Następnie trafił do Monachium. W 1941 był wikariuszem w parafii w Panewnikach. Potem ukrywał się w obawie przed wcieleniem do niemieckiego wojska. Po wojnie przebywał w klasztorach w Osiecznej i we Wschowie, pracując m.in. jako proboszcz w Osowej Sieni. W latach 1948-1950 był gwardianem klasztoru poznańskiego. W 1950 został wybrany prowincjałem swojej macierzystej prowincji zakonnej. Rezydował w klasztorze w Panewnikach. Następnie przebywał w klasztorach w Rybniku i Poznaniu. W latach 1977-1983 był gwardianem, a następnie wikarym domu zakonnego w Panewnikach. Do śmierci w 1999 był spowiednikiem sióstr zakonnych. Zmarł 17 lipca 1999. Został pochowany w kwaterze ojców franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie
Bibliografia
Za: [1] dostęp 28 XII 2015.
| |||||