Seebach Anna Maria

Seebach Anna Maria OSF (1928-1999), imię zakonne Pega

Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny z d. Kotzur. W 1939 roku ukończyła w Starym Koźlu szkołę podstawową. W 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie. Zdobyła znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.

W 1963 roku zdała egzamin na asystentkę pielęgniarską. W latach 1968-1970 uzupełniała swoje średnie wykształcenie i zdała egzamin dojrzałości w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla pracujących w Kłodzku i pracowała na pełnym etacie w szpitalu w Wambierzycach. Dyrektorka szkoły pozwoliła jej na uczęszczanie do szkoły w stroju zakonnym. Zdjęcie do dyplomu pielęgniarskiego musiała jednak zrobić jako osoba świecka. Władze służby zdrowia utrudniały zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Z początkiem 1954 roku s. Pega wraz z 5 innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie zwolniono jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB. Nie odpowiadało im, że siostry zajmują się ludźmi chorymi. W tymże roku s. Pega dostała wezwanie do Urzędu Bezpieczeństwa w Opolu. Była przesłuchiwana i szczegółowo wypytywana o zgromadzenie. Wszystko było szczegółowo protokołowane. Pytania miały za cel wyciągnięcie negatywnych informacji nt. zgromadzenia. Przesłuchanie nie przyniosło jednak pożądanego skutku. Kolejne miejsca jej pracy to Ligota Prószkowska-przedszkole (1956-1958), Prószków - szpital psychiatryczny (1958-1961). Ze szpitala w Prószkowie została zwolniona nagle, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz by zwalniać zakonnice. Pracowała w Wambierzycach w szpitalu (1962-1973), a następnie, przez 13 lat, była dyrektorką Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.