Seebach Anna Maria: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Seebach Anna Maria(1928-1999), imię zakonne Pega ==  
==Seebach Anna Maria(1928-1999), imię zakonne Pega ==  
Urodziła się 1 marca 1928  w Poboroszowie powiat Koźle, w rodzinie Feliksa i Pauliny z domu Kotzur. W 1939 roku ukończyła w Starym Koźlu szkołę podstawową. W 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie. Zdobyła znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach 28 października 1950 otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.  
Urodziła się 1 marca 1928  w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny z d. Kotzur. W 1939 roku ukończyła w Starym Koźlu szkołę podstawową. W 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie. Zdobyła znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.  


W  1963 roku zdała egzamin na asystentkę pielęgniarską. W latach 1968-1970 uzupełniała swoje średnie wykształcenie i zdała egzamin dojrzałości w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla pracujących w Kłodzku i pracowała na pełnym etacie w szpitalu w Wambierzycach. Dyrektorka szkoły pozwoliła jej na uczęszczanie do szkoły w stroju zakonnym. Zdjęcie do dyplomu pielęgniarskiego musiała jednak zrobić jako osoba świecka. Władze służby zdrowia utrudniały zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Z początkiem 1954 roku siostra Pega wraz z 5 innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie zwolniono jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB. Nie odpowiadało im, że siostry zajmują się ludźmi chorymi. W tymże roku siostra Pega dostała wezwanie, by stawiła się do Urzędu Bezpieczeństwa w Opolu. Była przesłuchiwana i szczegółowo wypytywana o zgromadzenie. Wszystko było szczegółowo protokołowane. Takie stawianie pytań miało prowadzić do tego, aby siostra Pega powiedziała coś negatywnego na temat swego zgromadzenia. przesłuchanie nie przyniosło jednak pożądanego przez UB skutku. Kolejne miejsca jej pracy to Ligota Prószkowska-przedszkole (1956-1958), Prószków - szpital psychiatryczny (1958-1961). Ze szpitala w Prószkowie została zwolniona nagle, dyrektor Chorzelski otrzymał nakaz, by zwalniać siostry. Pracowała w Wambierzycach w szpitalu  (1962-1973) a następnie przez 13 lat była dyrektorką Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990) a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.  
W  1963 roku zdała egzamin na asystentkę pielęgniarską. W latach 1968-1970 uzupełniała swoje średnie wykształcenie i zdała egzamin dojrzałości w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla pracujących w Kłodzku i pracowała na pełnym etacie w szpitalu w Wambierzycach. Dyrektorka szkoły pozwoliła jej na uczęszczanie do szkoły w stroju zakonnym. Zdjęcie do dyplomu pielęgniarskiego musiała jednak zrobić jako osoba świecka. Władze służby zdrowia utrudniały zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Z początkiem 1954 roku s. Pega wraz z 5 innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie zwolniono jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB. Nie odpowiadało im, że siostry zajmują się ludźmi chorymi. W tymże roku s. Pega dostała wezwanie do Urzędu Bezpieczeństwa w Opolu. Była przesłuchiwana i szczegółowo wypytywana o zgromadzenie. Wszystko było szczegółowo protokołowane. Pytania miały za cel wyciągnięcie negatywnych informacji nt. zgromadzenia. Przesłuchanie nie przyniosło jednak pożądanego skutku. Kolejne miejsca jej pracy to Ligota Prószkowska-przedszkole (1956-1958), Prószków - szpital psychiatryczny (1958-1961). Ze szpitala w Prószkowie została zwolniona nagle, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz by zwalniać zakonnice. Pracowała w Wambierzycach w szpitalu  (1962-1973), a następnie, przez 13 lat, była dyrektorką Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.  


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 19:32, 26 sty 2015

Seebach Anna Maria(1928-1999), imię zakonne Pega

Urodziła się 1 marca 1928 w Poboroszowie (pow. Koźle) w rodzinie Feliksa i Pauliny z d. Kotzur. W 1939 roku ukończyła w Starym Koźlu szkołę podstawową. W 1945 roku ukończyła 11 klasę szkoły średniej w Kędzierzynie. Zdobyła znajomość języków angielskiego i francuskiego. W latach 1945-1950 pracowała jako pomoc domowa w Grocholubiu. 4 lutego 1950 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Szpitalnych w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Na obłóczynach, 28 października 1950, otrzymała imię zakonne Pega. Śluby wieczyste złożyła 27 października 1957.

W 1963 roku zdała egzamin na asystentkę pielęgniarską. W latach 1968-1970 uzupełniała swoje średnie wykształcenie i zdała egzamin dojrzałości w Liceum Medycznego Pielęgniarstwa dla pracujących w Kłodzku i pracowała na pełnym etacie w szpitalu w Wambierzycach. Dyrektorka szkoły pozwoliła jej na uczęszczanie do szkoły w stroju zakonnym. Zdjęcie do dyplomu pielęgniarskiego musiała jednak zrobić jako osoba świecka. Władze służby zdrowia utrudniały zdobycie prawa wykonywania zawodu. W latach 1951-1954 pracowała w szpitalu w Siołkowicach, który był własnością sióstr. Z początkiem 1954 roku s. Pega wraz z 5 innymi franciszkankami została zwolniona z pracy. Nie zwolniono jedynie laborantki - s. Kabelli Leobony. Co pewien czas klasztor odwiedzali pracownicy UB. Nie odpowiadało im, że siostry zajmują się ludźmi chorymi. W tymże roku s. Pega dostała wezwanie do Urzędu Bezpieczeństwa w Opolu. Była przesłuchiwana i szczegółowo wypytywana o zgromadzenie. Wszystko było szczegółowo protokołowane. Pytania miały za cel wyciągnięcie negatywnych informacji nt. zgromadzenia. Przesłuchanie nie przyniosło jednak pożądanego skutku. Kolejne miejsca jej pracy to Ligota Prószkowska-przedszkole (1956-1958), Prószków - szpital psychiatryczny (1958-1961). Ze szpitala w Prószkowie została zwolniona nagle, gdyż dyr. Chorzelski otrzymał nakaz by zwalniać zakonnice. Pracowała w Wambierzycach w szpitalu (1962-1973), a następnie, przez 13 lat, była dyrektorką Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla dzieci w Krosnowicach (1973-1986). W latach 1974-1984 była tam przełożoną sióstr. Trzy razy kapituła prowincjalna wybrała ją na radną prowincjalną (1972-1978; 1984-1987; 1987-1990), a w latach 1978-1981 na urząd wikarii prowincjalnej. Ostatnim miejscem jej pracy był Wrocław (1987-1990). Zmarła 5 maja 1999 w domu prowincjalnym w Ołdrzychowicach.

Bibliografia