Schliwa Teodor: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Schliwa Teodor (1869-1913), proboszcz parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich==
==Schliwa Teodor (1869-1913), proboszcz parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich==
[[Plik:Schliwa_Teodor.jpg‎|left]]
[[Plik:Schliwa_Teodor.jpg‎|left]]
Urodził się 15 maja 1869 w Sobiszowicach pod Gliwicami. Święcenia przyjął  11 czerwca 1894. Następnie był wikarym w Lipinach, Roździeniu, administratorem w Szopienicach, Dobrodzieniu, Tychach, proboszczem w Szczodrowie oraz administratorem w Ostrowinach. Dekretem kurii biskupiej we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 1898 został pierwszym proboszczem parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich.  Formalna tradycja, na skutek choroby proboszcza rybnickiej parafii ks. Edwarda Bolika oraz dziekana żorskiego Józefa Rasima odbyła się dopiero 20 lipca 1899 roku. W 1909 roku założył cmentarz. Za czasów proboszcza Schliwy zostały kanonicznie erygowane: Sodalicja Mariańska Młodzieńców (22 marca 1900), Sodalicja Mariańska Panien (22 marca 1900), Bractwo Najświętszego Sakramentu (26 marca 1900), Bractwo Wstrzemięźliwości (10 kwietnia 1901), Stacje Drogi Krzyżowej (1 marca 1903)- wykonane przez o. Engelberta Mierzowskiego z Góry Św. Anny  oraz Bractwo II Zakonu (25 grudnia 1905). W 1901 roku odbyły się w parafii pierwsze misje święte. Prowadzili je misjonarze pochodzący z góry Św. Anny.                         
Urodził się 15 maja 1869 w Sobiszowicach pod Gliwicami. Święcenia przyjął  11 czerwca 1894. Następnie był wikarym w Lipinach, Roździeniu, administratorem w Szopienicach, Dobrodzieniu, Tychach, proboszczem w Szczodrowie oraz administratorem w Ostrowinach. Dekretem kurii biskupiej we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 1898 został pierwszym proboszczem parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich.  Formalna tradycja, na skutek choroby proboszcza rybnickiej parafii ks. Edwarda Bolika oraz dziekana żorskiego Józefa Rasima odbyła się dopiero 20 lipca 1899 roku. W 1909 roku założył cmentarz. Za czasów proboszcza Schliwy zostały kanonicznie erygowane: Sodalicja Mariańska Młodzieńców (22 marca 1900), Sodalicja Mariańska Panien (22 marca 1900), Bractwo Najświętszego Sakramentu (26 marca 1900), Bractwo Wstrzemięźliwości (10 kwietnia 1901), Stacje Drogi Krzyżowej (1 marca 1903)- wykonane przez o. Engelberta Mierzowskiego z Góry Św. Anny  oraz Bractwo III Zakonu (25 grudnia 1905). W 1901 roku odbyły się w parafii pierwsze misje święte. Prowadzili je misjonarze pochodzący z góry Św. Anny.                         


Jako proboszcz, zatroszczył się o sprawy socjalne swoich parafian. Założył Związek Oszczędności i Pożyczek. W 1900 roku, wyszedł z inicjatywą budowy nowego kościoła. Zbiórkę pieniędzy na ten cel rozpoczął od wydania broszurki ''Parafia Jankowicka i jej pamiątki według źródeł historycznych i podania ludowego'' napisanej przez ks. Władysława Długołęckiego. Przybliżała ona historię wsi, podkreślając znaczenie Najświętszego Sakramentu. We wstępie proboszcz jasno określa cel jej wydania: „Dziś zdaję się prosić i parafian i obcych, by gdy Jankowice oddzielone od Rybnika, nową się stały parafią, o innym pomyśleli domu Bożym, piękniejszym i obszerniejszym, godnym Boga i tych miejsc pamiątkami uświęconych, aby każdy według możliwości do wystawienia nowego kościoła się przyczynił. Aby to zadanie ułatwić (…) zachęcam każdego do niesienia skromnych datków, by niebawem pomyśleć było można o nowej świątyni, godnej Boga i tych miejsc świętych, jakie wam opisać zamierzam”. Dodatkowo za zgodą ks. dziekana Fuchsa, ustanowiono adorację w pierwsza niedzielę miesiąca, w godzinach od 6 do 18. W kolejnych latach proboszcz powoli rezygnował z budowy nowego kościoła, przeznaczając część funduszy na remont starego kościoła.  Pomimo to, jego działania okazały się sukcesem gdyż w Jankowicach zaczął rozkwitać ruch pielgrzymkowy.  
Jako proboszcz, zatroszczył się o sprawy socjalne swoich parafian. Założył Związek Oszczędności i Pożyczek. W 1900 roku, wyszedł z inicjatywą budowy nowego kościoła. Zbiórkę pieniędzy na ten cel rozpoczął od wydania broszurki ''Parafia Jankowicka i jej pamiątki według źródeł historycznych i podania ludowego'' napisanej przez ks. Władysława Długołęckiego. Przybliżała ona historię wsi, podkreślając znaczenie Najświętszego Sakramentu. We wstępie proboszcz jasno określa cel jej wydania: „Dziś zdaję się prosić i parafian i obcych, by gdy Jankowice oddzielone od Rybnika, nową się stały parafią, o innym pomyśleli domu Bożym, piękniejszym i obszerniejszym, godnym Boga i tych miejsc pamiątkami uświęconych, aby każdy według możliwości do wystawienia nowego kościoła się przyczynił. Aby to zadanie ułatwić (…) zachęcam każdego do niesienia skromnych datków, by niebawem pomyśleć było można o nowej świątyni, godnej Boga i tych miejsc świętych, jakie wam opisać zamierzam”. Dodatkowo za zgodą ks. dziekana Fuchsa, ustanowiono adorację w pierwsza niedzielę miesiąca, w godzinach od 6 do 18. W kolejnych latach proboszcz powoli rezygnował z budowy nowego kościoła, przeznaczając część funduszy na remont starego kościoła.  Pomimo to, jego działania okazały się sukcesem gdyż w Jankowicach zaczął rozkwitać ruch pielgrzymkowy.  

Wersja z 19:19, 2 cze 2012

Schliwa Teodor (1869-1913), proboszcz parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich

Schliwa Teodor.jpg

Urodził się 15 maja 1869 w Sobiszowicach pod Gliwicami. Święcenia przyjął 11 czerwca 1894. Następnie był wikarym w Lipinach, Roździeniu, administratorem w Szopienicach, Dobrodzieniu, Tychach, proboszczem w Szczodrowie oraz administratorem w Ostrowinach. Dekretem kurii biskupiej we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 1898 został pierwszym proboszczem parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich. Formalna tradycja, na skutek choroby proboszcza rybnickiej parafii ks. Edwarda Bolika oraz dziekana żorskiego Józefa Rasima odbyła się dopiero 20 lipca 1899 roku. W 1909 roku założył cmentarz. Za czasów proboszcza Schliwy zostały kanonicznie erygowane: Sodalicja Mariańska Młodzieńców (22 marca 1900), Sodalicja Mariańska Panien (22 marca 1900), Bractwo Najświętszego Sakramentu (26 marca 1900), Bractwo Wstrzemięźliwości (10 kwietnia 1901), Stacje Drogi Krzyżowej (1 marca 1903)- wykonane przez o. Engelberta Mierzowskiego z Góry Św. Anny oraz Bractwo III Zakonu (25 grudnia 1905). W 1901 roku odbyły się w parafii pierwsze misje święte. Prowadzili je misjonarze pochodzący z góry Św. Anny.

Jako proboszcz, zatroszczył się o sprawy socjalne swoich parafian. Założył Związek Oszczędności i Pożyczek. W 1900 roku, wyszedł z inicjatywą budowy nowego kościoła. Zbiórkę pieniędzy na ten cel rozpoczął od wydania broszurki Parafia Jankowicka i jej pamiątki według źródeł historycznych i podania ludowego napisanej przez ks. Władysława Długołęckiego. Przybliżała ona historię wsi, podkreślając znaczenie Najświętszego Sakramentu. We wstępie proboszcz jasno określa cel jej wydania: „Dziś zdaję się prosić i parafian i obcych, by gdy Jankowice oddzielone od Rybnika, nową się stały parafią, o innym pomyśleli domu Bożym, piękniejszym i obszerniejszym, godnym Boga i tych miejsc pamiątkami uświęconych, aby każdy według możliwości do wystawienia nowego kościoła się przyczynił. Aby to zadanie ułatwić (…) zachęcam każdego do niesienia skromnych datków, by niebawem pomyśleć było można o nowej świątyni, godnej Boga i tych miejsc świętych, jakie wam opisać zamierzam”. Dodatkowo za zgodą ks. dziekana Fuchsa, ustanowiono adorację w pierwsza niedzielę miesiąca, w godzinach od 6 do 18. W kolejnych latach proboszcz powoli rezygnował z budowy nowego kościoła, przeznaczając część funduszy na remont starego kościoła. Pomimo to, jego działania okazały się sukcesem gdyż w Jankowicach zaczął rozkwitać ruch pielgrzymkowy.

Ks. Schliwa był członkiem partii Centrum. Aktywnie działał na rzecz tego ugrupowania podczas kampanii wyborczych w latach 1902 1912. W 1910 roku, uczestniczył w strajku na kopalni Donnersmarck w Chwałowicach, gdzie wraz z ks. Hasse z Rybnika pełnił rolę mediatora pomiędzy władzami kopalni a pracownikami(w dużej mierze swoimi parafianami). Nieustannie apelował o przerwanie przedłużającego się strajku, który doprowadził wielu mieszkańców do ubóstwa. Strajk zakończył się po ok.2 miesiącach. Zmarł 14 sierpnia 1913 we Wrocławiu. Pochowany został w Jankowicach przy kościele. Na pomniku jego grobowca widnieją między innymi trzy wyjątki z Biblii: w języku łacińskim: "Sługo dobry i wierny wejdź do radości pana Twego" (Mt 20, 21); w języku niemieckim: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Jeśli ktoś we mnie wierzy choćby i umarł, żyć będzie" (J 11, 25); po polsku: "Ojcze w ręce Twoje polecam ducha mojego" (Łk 23, 46).


Bibliografia

100-lecie parafii pw. Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich, Jankowice 1997, s. 19; N. Niestolik, Zabytki Jankowic na tle dziejów wsi, Rybnik-Jankowice 1996, s. 76-77; http://www.jankowice.rybnik.pl/proboszcz.html; Schematismus 1900, s. 73.; F. Maroń: Kronika Jankowic Rybnickich. Tom I: Od początków aż do sierpnia 1973 r., A. Mrowiec: Szkice z nowszych dziejów ziemi rybnickiej. Katowice 1962, s. 54-55. W. Długołęcki: Parafia Jankowicka i jej pamiątki według źródeł historycznych i podania ludowego, s.25.