Sanktuarium maryjne w Guadalupe: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Guadelupe2.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Guadelupe2.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Feretron Guadelupe.jpg|right|thumb|Boże Ciało, Warszawa 2012]]
[[Plik:Feretron Guadelupe.jpg|right|thumb|Boże Ciało, Warszawa 2012]]
9 grudnia 1531 młody neofita Juan Diego, Indianin, szedł na mszę do Tlatelolco i katechezę prowadzoną przez franciszkanów. Ujrzał wtedy piękną postać kobiety, odzianą w różową tunikę i błękitny płaszcz. Postać przedstawiła mu się, jako „Święta Maryja zawsze Dziewica, Matka prawdziwego Boga”. Maryja, która przemówiła w języku Azteków prosiła Juana Diego, aby w tym miejscu wybudowano świątynię, gdzie czczony byłby Jej Syn. Jednak ówczesny biskup Juan de Zumárraga odniósł się do opowieści Diego sceptycznie. Maryja podczas następnych objawień, które trwały do 12 grudnia, nalegała, aby Jej życzenia zostało szybko spełnione. Juan Diego poprosił Ją wówczas o znak, który pomógłby przekonać biskupa. Podczas ostatniego objawienia Maryja poleciła Diego, aby na wzgórzu Tepeyac zebrał kwiaty. Był grudzień i panował wielki mróz, a ziemia na wzgórzu była jałowa. Pomimo tego, Juan Diego znalazł wyrastające ze śniegu róże kastylijskie. Zawinął je w swój płaszcz, tzw. tilmę lub ayate (zrobiony z włókien kaktusa magueny) i zaniósł je do bpa Zumárragi. Gdy rozwinął tilmę, wszyscy razem z bpem padli na kolana; na płaszczu ujrzeli odbicie postaci, która przypominała Matkę Bożą. Tilmę przeniesiono uroczyście następnego dnia do katedry w Meksyku.
9 grudnia 1531 młody neofita Juan Diego, Indianin, szedł na mszę do Tlatelolco i katechezę prowadzoną przez [[Franciszkanie|franciszkanów]]. Ujrzał wtedy piękną postać kobiety, odzianą w różową tunikę i błękitny płaszcz. Postać przedstawiła mu się, jako '' Święta Maryja zawsze Dziewica, Matka prawdziwego Boga''. Maryja, która przemówiła w języku Azteków prosiła Juana Diego, aby w tym miejscu wybudowano świątynię, gdzie czczony byłby Jej Syn. Jednak ówczesny biskup Juan de Zumárraga odniósł się do opowieści Diego sceptycznie. Maryja podczas następnych objawień, które trwały do 12 grudnia, nalegała, aby Jej życzenie zostało szybko spełnione. Juan Diego poprosił Ją wówczas o znak, który pomógłby przekonać biskupa. Podczas ostatniego objawienia Maryja poleciła Diego, aby na wzgórzu Tepeyac zebrał kwiaty. Był grudzień i panował wielki mróz, a ziemia na wzgórzu była jałowa. Pomimo tego, Juan Diego znalazł wyrastające ze śniegu róże kastylijskie. Zawinął je w swój płaszcz, tzw. tilmę lub ayate (zrobiony z włókien kaktusa magueny) i zaniósł je do bpa Zumárragi. Gdy rozwinął tilmę, wszyscy razem z bpem padli na kolana; na płaszczu ujrzeli odbicie postaci, która przypominała Matkę Bożą. Tilmę przeniesiono uroczyście następnego dnia do katedry w Meksyku.
12 grudnia Matka Boska objawiła się również umierającemu wujowi Juana Diego, Juanowi Bernardino. Przywróciła mu zdrowie i powiedziała, że chciałaby, aby czczono ją tytułem: „Zawsze Dziewica, Święta Maryja z Guadalupe”.
12 grudnia Matka Boska objawiła się również umierającemu wujowi Juana Diego, Juanowi Bernardino. Przywróciła mu zdrowie i powiedziała, że chciałaby, aby czczono ją tytułem: '' Zawsze Dziewica, Święta Maryja z Guadalupe''.


Zgodnie z życzeniem Matki Bożej, w drugiej połowie XVI wieku wybudowano w Guadalupe kościół. Przybywały tu liczne pielgrzymki Indian, Metysów i Hiszpanów. Wkrótce okazało się, że kościół jest za mały i na początku XVIII wieku wybudowano nowy. Ale i on nie był w stanie pomieścić olbrzymich rzesz pielgrzymów. Dlatego też wzniesiono nową bazylikę, którą poświęcił 10 października 1976, legat papieża [[Paweł VI |Pawła VI]].
Zgodnie z życzeniem Matki Bożej, w drugiej połowie XVI wieku wybudowano w Guadalupe kościół. Przybywały tu liczne pielgrzymki Indian, Metysów i Hiszpanów. Wkrótce okazało się, że kościół jest za mały i na początku XVIII wieku wybudowano nowy. Ale i on nie był w stanie pomieścić olbrzymich rzesz pielgrzymów. Dlatego też wzniesiono nową bazylikę, którą poświęcił 10 października 1976, legat [[Paweł VI|papieża Pawła VI]].


Meksykanie tutejszą Matkę Bożą nazywają Guadalupana lub pieszczotliwie „Morenita” czyli Czarnulka. Obraz przedstawia Matkę Bożą Niepokalaną ubraną w różową suknię, stojącą na sierpie księżyca, podtrzymywanego przez anioła. Na sukni ma niebieski płaszcz, ozdobiony gwiazdami. Wg naukowców meksykańskich, układ gwiazd na płaszczu Matki Bożej jest odbiciem konstelacji gwiezdnej w dniu przesilenia zimowego w 1531 roku, czyli w roku, kiedy Maryja objawiła się Juanowi Diego. Niemiecki chemik Richard Kuhn, laureat Nagrody Nobla, uważa, że obraz zalicza się do archeiropitów, czyli nie uczynionych ręką ludzką, w cudowny sposób. Katolicy w Meksyku wierzą, że powstał on jako cudowne odbicie postaci Maryi na tilmie Juana Diego. Ponadto w 1929 roku, zauważono, iż w źrenicach Maryi odbitych jest kilka postaci. Niektórzy uważają, że tymi postaciami są Juan Diego i bp Zumárraga.
Meksykanie tutejszą Matkę Bożą nazywają Guadalupana lub pieszczotliwie '' Morenita '' czyli '' Czarnulka''. Obraz przedstawia Matkę Bożą Niepokalaną ubraną w różową suknię, stojącą na sierpie księżyca, podtrzymywanego przez anioła. Na sukni ma niebieski płaszcz, ozdobiony gwiazdami. Wg naukowców meksykańskich, układ gwiazd na płaszczu Matki Bożej jest odbiciem konstelacji gwiezdnej w dniu przesilenia zimowego w 1531 roku, czyli w roku, kiedy Maryja objawiła się Juanowi Diego. Niemiecki chemik Richard Kuhn, laureat Nagrody Nobla, uważa, że obraz zalicza się do archeiropitów, czyli nie uczynionych ręką ludzką, w cudowny sposób. Katolicy w Meksyku wierzą, że powstał on jako cudowne odbicie postaci Maryi na tilmie Juana Diego. Ponadto w 1929 roku, zauważono, iż w źrenicach Maryi odbitych jest kilka postaci. Niektórzy uważają, że tymi postaciami są Juan Diego i bp Zumárraga.


*1737 - Zatwierdzenie Matki Bożej z Guadalupe na patronkę Meksyku;  
*1737 - Zatwierdzenie Matki Bożej z Guadalupe na patronkę Meksyku;  
*1754 - Ogłoszenie przez [[Benedykt XIV |Benedykta XIV]] Matki Bożej z Guadalupe patronką Nowej Hiszpanii;  
*1754 - Ogłoszenie przez [[Benedykt XIV|papieża Benedykta XIV]] Matki Bożej z Guadalupe patronką Nowej Hiszpanii;  
*1895 - Uroczyste ukoronowanie wizerunku koronami papieskimi;  
*1895 - Uroczyste ukoronowanie wizerunku koronami papieskimi;  
*1910 - Ogłoszenie przez [[Pius X |Piusa X]] Matki Bożej z Guadalupe patronką Ameryki Łacińskiej;
*1910 - Ogłoszenie przez [[Pius X|papieża Piusa X]] Matki Bożej z Guadalupe patronką Ameryki Łacińskiej;
*1945 – [[Pius XI]] nadał Matce Bożej z Guadalupe tytuł Królowej Meksyku i całej Ameryki;
*1945 – [[Pius XI|Papież Pius XI]] nadał Matce Bożej z Guadalupe tytuł Królowej Meksyku i całej Ameryki;
*1955 – Pius XI ogłosił „Morenitę” patronką ludzi pracy katolickiego świata;
*1955 – Papież Pius XI ogłosił „Morenitę” patronką ludzi pracy katolickiego świata;
*1959 - Polska została konsekrowana Matce Bożej z Guadalupe;
*1959 - Polska została konsekrowana Matce Bożej z Guadalupe;
*1990 – [[Jan Paweł II]] ogłasza Juana Diego błogosławionym;
*1990 – [[Jan Paweł II|Papież Jan Paweł II]] ogłasza Juana Diego błogosławionym;
*2002 – Jan Paweł II kanonizuje Juana Diego.
*2002 – Papież Jan Paweł II kanonizuje Juana Diego.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 21:18, 24 sie 2018

Guadalupe w Meksyku jest najliczniej odwiedzanym sanktuarium na świecie. Rocznie przybywa tu co najmniej 14 mln pielgrzymów.

Guadelupe2.jpg
Boże Ciało, Warszawa 2012

9 grudnia 1531 młody neofita Juan Diego, Indianin, szedł na mszę do Tlatelolco i katechezę prowadzoną przez franciszkanów. Ujrzał wtedy piękną postać kobiety, odzianą w różową tunikę i błękitny płaszcz. Postać przedstawiła mu się, jako Święta Maryja zawsze Dziewica, Matka prawdziwego Boga. Maryja, która przemówiła w języku Azteków prosiła Juana Diego, aby w tym miejscu wybudowano świątynię, gdzie czczony byłby Jej Syn. Jednak ówczesny biskup Juan de Zumárraga odniósł się do opowieści Diego sceptycznie. Maryja podczas następnych objawień, które trwały do 12 grudnia, nalegała, aby Jej życzenie zostało szybko spełnione. Juan Diego poprosił Ją wówczas o znak, który pomógłby przekonać biskupa. Podczas ostatniego objawienia Maryja poleciła Diego, aby na wzgórzu Tepeyac zebrał kwiaty. Był grudzień i panował wielki mróz, a ziemia na wzgórzu była jałowa. Pomimo tego, Juan Diego znalazł wyrastające ze śniegu róże kastylijskie. Zawinął je w swój płaszcz, tzw. tilmę lub ayate (zrobiony z włókien kaktusa magueny) i zaniósł je do bpa Zumárragi. Gdy rozwinął tilmę, wszyscy razem z bpem padli na kolana; na płaszczu ujrzeli odbicie postaci, która przypominała Matkę Bożą. Tilmę przeniesiono uroczyście następnego dnia do katedry w Meksyku. 12 grudnia Matka Boska objawiła się również umierającemu wujowi Juana Diego, Juanowi Bernardino. Przywróciła mu zdrowie i powiedziała, że chciałaby, aby czczono ją tytułem: Zawsze Dziewica, Święta Maryja z Guadalupe.

Zgodnie z życzeniem Matki Bożej, w drugiej połowie XVI wieku wybudowano w Guadalupe kościół. Przybywały tu liczne pielgrzymki Indian, Metysów i Hiszpanów. Wkrótce okazało się, że kościół jest za mały i na początku XVIII wieku wybudowano nowy. Ale i on nie był w stanie pomieścić olbrzymich rzesz pielgrzymów. Dlatego też wzniesiono nową bazylikę, którą poświęcił 10 października 1976, legat papieża Pawła VI.

Meksykanie tutejszą Matkę Bożą nazywają Guadalupana lub pieszczotliwie Morenita czyli Czarnulka. Obraz przedstawia Matkę Bożą Niepokalaną ubraną w różową suknię, stojącą na sierpie księżyca, podtrzymywanego przez anioła. Na sukni ma niebieski płaszcz, ozdobiony gwiazdami. Wg naukowców meksykańskich, układ gwiazd na płaszczu Matki Bożej jest odbiciem konstelacji gwiezdnej w dniu przesilenia zimowego w 1531 roku, czyli w roku, kiedy Maryja objawiła się Juanowi Diego. Niemiecki chemik Richard Kuhn, laureat Nagrody Nobla, uważa, że obraz zalicza się do archeiropitów, czyli nie uczynionych ręką ludzką, w cudowny sposób. Katolicy w Meksyku wierzą, że powstał on jako cudowne odbicie postaci Maryi na tilmie Juana Diego. Ponadto w 1929 roku, zauważono, iż w źrenicach Maryi odbitych jest kilka postaci. Niektórzy uważają, że tymi postaciami są Juan Diego i bp Zumárraga.

  • 1737 - Zatwierdzenie Matki Bożej z Guadalupe na patronkę Meksyku;
  • 1754 - Ogłoszenie przez papieża Benedykta XIV Matki Bożej z Guadalupe patronką Nowej Hiszpanii;
  • 1895 - Uroczyste ukoronowanie wizerunku koronami papieskimi;
  • 1910 - Ogłoszenie przez papieża Piusa X Matki Bożej z Guadalupe patronką Ameryki Łacińskiej;
  • 1945 – Papież Pius XI nadał Matce Bożej z Guadalupe tytuł Królowej Meksyku i całej Ameryki;
  • 1955 – Papież Pius XI ogłosił „Morenitę” patronką ludzi pracy katolickiego świata;
  • 1959 - Polska została konsekrowana Matce Bożej z Guadalupe;
  • 1990 – Papież Jan Paweł II ogłasza Juana Diego błogosławionym;
  • 2002 – Papież Jan Paweł II kanonizuje Juana Diego.

Bibliografia

W. Łaszewski, Tajemnica Guadalupe, wyd. PWE S.C., 2009; K. Osiński, Autoportret z Guadalupe, wyd. Księży Marianów, 2008; P. Badde, Guadalupe. Objawienie które zmieniło dzieje świata, wyd. Polwen, 2006; ww.guadalupe.pl