Rogosz Bolesław: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Rogosz Bolesław OFM(1865-1939), imię zakonne Wilhelm, prowincjał== | ==Rogosz Bolesław OFM (1865-1939), imię zakonne Wilhelm, prowincjał== | ||
[[Grafika:Rogosz Wilhelm.jpg|left]] | [[Grafika:Rogosz Wilhelm.jpg|thumb|left]] | ||
Urodził się 9 lipca 1865 w Wierzchu w rodzinie | Urodził się 9 lipca 1865 w Wierzchu koło Głogówka w rodzinie rolnika Franciszka i Jadwigi z d. Grehlich. Podjął naukę w gimnazjum we Wrocławiu, którego nie ukończył. Udał się do Holandii, gdzie wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego franciszkanów w Harreveld. 19 października 1880 przywdział habit franciszkański. Studia filozoficzno - teologiczne odbywał w Holandii, a następnie w domach studiów Prowincji Saskiej: Werl, Duesseldorf i Paderborn. Po święceniach kapłańskich, które przyjął 15 lipca 1891 w Paderborn, pracował w Nadrenii i Westfalii jako duszpasterz Polaków. Wkrótce przeniósł się do Komisariatu Śląskiego Św. Jadwigi, gdzie został przeznaczony do klasztoru na [[Góra św. Anny|Górze Świętej Anny]] w charakterze rekolekcjonisty i misjonarza ludowego. | ||
Latem 1902 roku przybył na Górny Śląsk do [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnik]] i zajął się organizacją nowej placówki zakonnej. Prace rozpoczął od budowy groty lurdzkiej, którą poświęcono we wrześniu 1905 roku w obecności ponad 30 tys. pielgrzymów, do których po południu kazanie wygłosił o. Rogosz. 4 października w Panewnikach rozpoczęto budowę kościoła i klasztoru. W 1915 roku został wybrany na członka Zarządu Prowincji. Został przeznaczony do objęcia, skasowanego w 1863, klasztoru wieluńskiego. Po niedługim czasie Zarząd Prowincji przeniósł o. Rogosza do [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku|Rybnika]] polecając mu budowę kościoła i organizację życia duszpasterskiego. W 1926 roku został wybrany na prowincjała. | Latem 1902 roku przybył na Górny Śląsk do [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnik]] i zajął się organizacją nowej placówki zakonnej. Prace rozpoczął od budowy groty lurdzkiej, którą poświęcono we wrześniu 1905 roku w obecności ponad 30 tys. pielgrzymów, do których po południu kazanie wygłosił o. Rogosz. 4 października w Panewnikach rozpoczęto budowę kościoła i klasztoru. W 1915 roku został wybrany na członka Zarządu Prowincji. Został przeznaczony do objęcia, skasowanego w 1863, klasztoru wieluńskiego. Po niedługim czasie Zarząd Prowincji przeniósł o. Rogosza do [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku|Rybnika]] polecając mu budowę kościoła i organizację życia duszpasterskiego. W 1926 roku został wybrany na prowincjała. Na urzędzie tym pozostawał do 1929 roku. Jako prowincjał został powołany na stanowisko wizytatora generalnego Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP w Polsce. Po złożeniu urzędu prowincjała powrócił do Wielunia, gdzie zasłużył się jako budowniczy groty lurdzkiej i stacji Drogi Krzyżowej. W związku z postępującą chorobą i wiekiem przeniósł się do Panewnik. Zmarł 3 lutego 1939. Spoczął w kwaterze ojców franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]] obok swego brata, [[Rogosz Ignacy|o. Alfonsa]]. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
B. B. Bednorz, Rogosz Bolesław Wilhelm (hasło), w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 352-353; K. Prus, 25 lat panewnickiego klasztoru, Panewnik 1933; http://glogowek-online.pl | B. B. Bednorz, Rogosz Bolesław Wilhelm (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 352-353; K. Prus, 25 lat panewnickiego klasztoru, Panewnik 1933; [http://glogowek-online.pl]; A. Steuer, Rogosz Wilhelm, [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, red. A. Lysko, s. 244; S. Janicki, Prowincjałowie Prowincji Wniebowzięcia NMP w Polsce w latach 1923-1973, "Szkoła Seraficka. Seria Nowa", t. 1 (2008), s. 154-156; M. Pielok, Dzieje Powołania zakonnego - na przykładzie życia o. Wilhelma Rogosza (wspomnienie), "Szkoła Seraficka. Seria Nowa", t. 1 (2008), s. 297-299. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - R|Rogosz]] | [[Kategoria:Biografie - R|Rogosz]] | ||
[[Kategoria:Zakonnicy]] | [[Kategoria:Zakonnicy]] | ||
[[Kategoria:Franciszkanie]] | |||
[[Kategoria:Budowniczy]] |
Aktualna wersja na dzień 09:49, 6 mar 2022
Rogosz Bolesław OFM (1865-1939), imię zakonne Wilhelm, prowincjał
Urodził się 9 lipca 1865 w Wierzchu koło Głogówka w rodzinie rolnika Franciszka i Jadwigi z d. Grehlich. Podjął naukę w gimnazjum we Wrocławiu, którego nie ukończył. Udał się do Holandii, gdzie wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego franciszkanów w Harreveld. 19 października 1880 przywdział habit franciszkański. Studia filozoficzno - teologiczne odbywał w Holandii, a następnie w domach studiów Prowincji Saskiej: Werl, Duesseldorf i Paderborn. Po święceniach kapłańskich, które przyjął 15 lipca 1891 w Paderborn, pracował w Nadrenii i Westfalii jako duszpasterz Polaków. Wkrótce przeniósł się do Komisariatu Śląskiego Św. Jadwigi, gdzie został przeznaczony do klasztoru na Górze Świętej Anny w charakterze rekolekcjonisty i misjonarza ludowego.
Latem 1902 roku przybył na Górny Śląsk do Panewnik i zajął się organizacją nowej placówki zakonnej. Prace rozpoczął od budowy groty lurdzkiej, którą poświęcono we wrześniu 1905 roku w obecności ponad 30 tys. pielgrzymów, do których po południu kazanie wygłosił o. Rogosz. 4 października w Panewnikach rozpoczęto budowę kościoła i klasztoru. W 1915 roku został wybrany na członka Zarządu Prowincji. Został przeznaczony do objęcia, skasowanego w 1863, klasztoru wieluńskiego. Po niedługim czasie Zarząd Prowincji przeniósł o. Rogosza do Rybnika polecając mu budowę kościoła i organizację życia duszpasterskiego. W 1926 roku został wybrany na prowincjała. Na urzędzie tym pozostawał do 1929 roku. Jako prowincjał został powołany na stanowisko wizytatora generalnego Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP w Polsce. Po złożeniu urzędu prowincjała powrócił do Wielunia, gdzie zasłużył się jako budowniczy groty lurdzkiej i stacji Drogi Krzyżowej. W związku z postępującą chorobą i wiekiem przeniósł się do Panewnik. Zmarł 3 lutego 1939. Spoczął w kwaterze ojców franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie obok swego brata, o. Alfonsa.
Bibliografia
B. B. Bednorz, Rogosz Bolesław Wilhelm (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 352-353; K. Prus, 25 lat panewnickiego klasztoru, Panewnik 1933; [1]; A. Steuer, Rogosz Wilhelm, [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, red. A. Lysko, s. 244; S. Janicki, Prowincjałowie Prowincji Wniebowzięcia NMP w Polsce w latach 1923-1973, "Szkoła Seraficka. Seria Nowa", t. 1 (2008), s. 154-156; M. Pielok, Dzieje Powołania zakonnego - na przykładzie życia o. Wilhelma Rogosza (wspomnienie), "Szkoła Seraficka. Seria Nowa", t. 1 (2008), s. 297-299.
|