Rejmoniak Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Rejmoniak Stanisław OMI (1931-2005) == | == Rejmoniak Stanisław OMI (1931-2005) == | ||
Urodził się 13 sierpnia 1931 w Skrbeńsku. | Urodził się 13 sierpnia 1931 w Skrbeńsku w rodzinie Franciszka i Anny z d. Babisz. W 1947 roku wstąpił do junioratu [[Oblaci - Lubliniec|Oblatów Maryi Niepokalanej w Lublińcu]]. W Markowicach na Kujawach odbył nowicjat w latach 1949-1950. Następnie kontynuował naukę w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Obrze (1950-1955). 8 września 1953 złożył śluby wieczyste. 23 października 1955 przyjął święcenia kapłańskie z rąk [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]], który wówczas przebywał na wygnaniu poza swoją [[Archidiecezja Katowicka|diecezją katowicką]]. | ||
W pierwszej parafii Chrystusa Króla w Poznaniu pracował przez rok, a w latach 1958-1969 w parafii Milanówek pod Warszawą. Tam też wspólnie z o. Alfonsem Ptakiem OMI przystąpił do zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w dzielnicy Grudów przy parafii św. Jadwigi. Jednocześnie studiował katechetykę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1969-1997 był profesorem katechetyki, liturgiki oraz teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Jednocześnie kontynuował studia doktoranckie na ATK. | W pierwszej parafii Chrystusa Króla w Poznaniu pracował przez rok, a w latach 1958-1969 w parafii Milanówek pod Warszawą. Tam też wspólnie z o. Alfonsem Ptakiem OMI przystąpił do zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w dzielnicy Grudów przy parafii św. Jadwigi. Jednocześnie studiował katechetykę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1969-1997 był profesorem katechetyki, liturgiki oraz teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Jednocześnie kontynuował studia doktoranckie na ATK. | ||
W 1974 roku powołany został na superiora i rektora Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. W 1980 roku został rezydentem w Wielkiej Wsi i kapelanem Sióstr Opatrzności Bożej. Stąd dojeżdżał regularnie do Obry, kontynuując pracę wykładowcy i wychowawcy kleryków. W 1997 roku dotknięty został ciężką chorobą i sukcesywnie ograniczał posługę kapłańską. Msze święte odprawiał do ostatniego dnia, chociaż z coraz większym trudem. | W 1974 roku powołany został na superiora i rektora Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. W 1980 roku został rezydentem w Wielkiej Wsi i kapelanem Sióstr Opatrzności Bożej. Stąd dojeżdżał regularnie do Obry, kontynuując pracę wykładowcy i wychowawcy kleryków. W 1997 roku dotknięty został ciężką chorobą i sukcesywnie ograniczał posługę kapłańską. Msze święte odprawiał do ostatniego dnia, chociaż z coraz większym trudem. | ||
Zmarł 24 stycznia 2005. | Zmarł 24 stycznia 2005. Spoczął na cmentarzu oblackim w Obrze. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
"Misyjne Drogi" nr 2 | "Misyjne Drogi" 2005, nr 2. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Kategoria:Zakonnicy]] | [[Kategoria:Zakonnicy]] | ||
[[Kategoria:Oblaci]] | [[Kategoria:Oblaci]] | ||
[[Kategoria:Naukowcy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 20:12, 9 lip 2018
Rejmoniak Stanisław OMI (1931-2005)
Urodził się 13 sierpnia 1931 w Skrbeńsku w rodzinie Franciszka i Anny z d. Babisz. W 1947 roku wstąpił do junioratu Oblatów Maryi Niepokalanej w Lublińcu. W Markowicach na Kujawach odbył nowicjat w latach 1949-1950. Następnie kontynuował naukę w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Obrze (1950-1955). 8 września 1953 złożył śluby wieczyste. 23 października 1955 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Herberta Bednorza, który wówczas przebywał na wygnaniu poza swoją diecezją katowicką.
W pierwszej parafii Chrystusa Króla w Poznaniu pracował przez rok, a w latach 1958-1969 w parafii Milanówek pod Warszawą. Tam też wspólnie z o. Alfonsem Ptakiem OMI przystąpił do zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w dzielnicy Grudów przy parafii św. Jadwigi. Jednocześnie studiował katechetykę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1969-1997 był profesorem katechetyki, liturgiki oraz teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Jednocześnie kontynuował studia doktoranckie na ATK.
W 1974 roku powołany został na superiora i rektora Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. W 1980 roku został rezydentem w Wielkiej Wsi i kapelanem Sióstr Opatrzności Bożej. Stąd dojeżdżał regularnie do Obry, kontynuując pracę wykładowcy i wychowawcy kleryków. W 1997 roku dotknięty został ciężką chorobą i sukcesywnie ograniczał posługę kapłańską. Msze święte odprawiał do ostatniego dnia, chociaż z coraz większym trudem. Zmarł 24 stycznia 2005. Spoczął na cmentarzu oblackim w Obrze.
Bibliografia
"Misyjne Drogi" 2005, nr 2.
| |||||