Przybycki Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==Przybycki Józef OMI (1935–2001), proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu==  
==Przybycki Józef OMI (1935-2001), proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu==  


Urodził się 25 października 1935 w Champagnac-les-Mines w departamencie Cantal w środkowej Francji w rodzinie Józefa i Anastazji z d. Warmińska. Dzieciństwo, a w tym okres II wojny światowej, przeżył we Francji. Pomimo nowej sytuacji, która zaistniała w Polsce rodzice o. Przybyckiego zdecydowali się na powrót do ojczyzny zamieszkując w Iławie, gdzie poznał Misjonarzy Oblatów. W 1952 roku wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia w Markowicach, a następnie odbył studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze. Tam też złożył śluby wieczyste w 1957 roku oraz przyjął święcenia kapłańskie 26 czerwca 1960 z rąk [[Bieniek Juliusz|bpa Juliusza Bieńka]], sufragana katowickiego.  
Urodził się 25 października 1935 w Champagnac-les-Mines w departamencie Cantal w środkowej Francji w rodzinie Józefa i Anastazji z d. Warmińska. Dzieciństwo, a w tym okres II wojny światowej, przeżył we Francji. Pomimo nowej sytuacji, która zaistniała w Polsce rodzice o. Przybyckiego zdecydowali się na powrót do ojczyzny zamieszkując w Iławie, gdzie poznał [[Oblaci|Misjonarzy Oblatów]]. W 1952 roku wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia w Markowicach, a następnie odbył studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze. Tam też złożył śluby wieczyste w 1957 roku oraz przyjął święcenia kapłańskie 26 czerwca 1960 z rąk [[Bieniek Juliusz|bpa Juliusza Bieńka]], sufragana katowickiego.  


Po święceniach został skierowany do parafii Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim. Kolejnym miejscem jego pracy duszpasterskiej został [[Parafia św. Stanisława Kostki w Lublińcu|Lubliniec]], gdzie początkowo był wikariuszem parafii św. Stanisława Kostki i duszpasterzem głuchoniemych. 16 września 1969 został ustanowiony proboszczem lublinieckiej parafii, pełniąc tę funkcję  przez niemal dekadę. Z Lublińca został przeniesiony do Łeby, gdzie 12 sierpnia 1978 objął funkcję proboszcza i superiora tamtejszej wspólnoty oblackiej. Powierzone sobie zadania pełnił do 4 lipca 1984 i, jak się okazało, była to ostatnia placówka Zgromadzenia w Polsce, w której pracował o. Przybycki. Postanowił wyjechać do Francji, gdzie został proboszczem polskiej parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Lens z nowo wybudowanym kościołem Millenium. Zmarł nagle na zawał serca 7 kwietnia 2001, podczas przygotowań do wieczornej Mszy św. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Lens, a przewodniczył im bp Jean-Paul Jaeger z Arras. Został pochowany w Iławie.   
Po święceniach został skierowany do parafii Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim. Kolejnym miejscem jego pracy duszpasterskiej został [[Parafia św. Stanisława Kostki w Lublińcu|Lubliniec]], gdzie początkowo był wikariuszem parafii św. Stanisława Kostki i duszpasterzem głuchoniemych. 16 września 1969 został ustanowiony proboszczem lublinieckiej parafii, pełniąc tę funkcję  przez niemal dekadę. Z Lublińca został przeniesiony do Łeby, gdzie 12 sierpnia 1978 objął funkcję proboszcza i superiora tamtejszej wspólnoty oblackiej. Powierzone sobie zadania pełnił do 4 lipca 1984 i, jak się okazało, była to ostatnia placówka Zgromadzenia w Polsce, w której pracował o. Przybycki. Postanowił wyjechać do Francji, gdzie został proboszczem polskiej parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Lens z nowo wybudowanym kościołem Millenium. Zmarł nagle na zawał serca 7 kwietnia 2001, podczas przygotowań do wieczornej Mszy św. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Lens, a przewodniczył im bp Jean-Paul Jaeger z Arras. O. Przybycki spoczął w rodzinnej Iławie.   


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 21:58, 9 paź 2018

Przybycki Józef OMI (1935-2001), proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu

Urodził się 25 października 1935 w Champagnac-les-Mines w departamencie Cantal w środkowej Francji w rodzinie Józefa i Anastazji z d. Warmińska. Dzieciństwo, a w tym okres II wojny światowej, przeżył we Francji. Pomimo nowej sytuacji, która zaistniała w Polsce rodzice o. Przybyckiego zdecydowali się na powrót do ojczyzny zamieszkując w Iławie, gdzie poznał Misjonarzy Oblatów. W 1952 roku wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia w Markowicach, a następnie odbył studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze. Tam też złożył śluby wieczyste w 1957 roku oraz przyjął święcenia kapłańskie 26 czerwca 1960 z rąk bpa Juliusza Bieńka, sufragana katowickiego.

Po święceniach został skierowany do parafii Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim. Kolejnym miejscem jego pracy duszpasterskiej został Lubliniec, gdzie początkowo był wikariuszem parafii św. Stanisława Kostki i duszpasterzem głuchoniemych. 16 września 1969 został ustanowiony proboszczem lublinieckiej parafii, pełniąc tę funkcję przez niemal dekadę. Z Lublińca został przeniesiony do Łeby, gdzie 12 sierpnia 1978 objął funkcję proboszcza i superiora tamtejszej wspólnoty oblackiej. Powierzone sobie zadania pełnił do 4 lipca 1984 i, jak się okazało, była to ostatnia placówka Zgromadzenia w Polsce, w której pracował o. Przybycki. Postanowił wyjechać do Francji, gdzie został proboszczem polskiej parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Lens z nowo wybudowanym kościołem Millenium. Zmarł nagle na zawał serca 7 kwietnia 2001, podczas przygotowań do wieczornej Mszy św. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Lens, a przewodniczył im bp Jean-Paul Jaeger z Arras. O. Przybycki spoczął w rodzinnej Iławie.

Bibliografia

„Misyjne Drogi” 2001, nr 4; „Ichtis” nr 67, s. 8; Rocznik Diecezji Katowickiej 1965, s. 56; Rocznik Diecezji Katowickiej 1970, s. 126, 254; Rocznik Diecezji Katowickiej 1977, s. 140, 260.