Proksch Henryk

Proksch Henryk (1886-1959), kanonik, proboszcz w parafii Przemienienia Pańskiego w Katowicach

Urodził się 24 maja 1886 w Boguminie jako syn Jana i Marii z d. Kallus. W 1907 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty do seminarium duchownego w Widnawie. 23 lipca 1912 przyjął święcenia kapłańskie. Jako wikariusz pracował w Strumieniu i Frysztacie.

W czasie I wojny światowej został powołany na kapelana w wojsku austriackim skąd następnie przeszedł do wojska polskiego. Służąc w wojsku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. W 1923 roku został przeniesiony do rezerwy.

W 1931 roku uzyskał stopień doktora teologii na Uniwersytecie Warszawskim. Prócz pracy katechetycznej i duszpasterskiej wiele czasu poświęcał pracy społecznej i charytatywnej. W 1937 roku został mianowany Kierownikiem Referatu Szkolnego przy Kurii Diecezjalnej i wkrótce wizytatorem diecezjalnym oraz egzaminatorem prosynodalnym i obrońcą węzła małżeńskiego.

W 1940 roku został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w parafii Przemienienia Pańskiego w Katowicach. 17 lutego 1947 został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej, a we wrześniu 1953 roku otrzymał zezwolenie na udzielanie sakramentu bierzmowania. Zmarł nagle 27 stycznia 1959. Został pochowany w Katowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Henryka Prokscha; Nekrolog, WD 1959, nr 3, s. 52; GN 1959, nr 15, s. 109; Myszor, Historia diecezji, s. 84 i nn; Olszar, Duchowieństwo, s. 343; Służba wojskowa, s. 119; Grajewski, Wygnanie, s. 105, 138-139, 142, 173, 192, 200, 202, 222; Represje wobec duchowieństwa, s. 239, 253; Golec, Bojda, Słownik, t.1, s. 223-224 (tu: Proksz); J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s.127 i nn.