Prochasek Alfred: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Linia 3: Linia 3:
Urodził się 7 marca 1930 w Gołkowicach w rodzinie kowala Jana i Moniki, z d. Wacławiec. W 1937 roku rozpoczął naukę w miejscowej szkole powszechnej, którą kontynuował w czasie okupacji. W 1945 roku wstąpił do Gimnazjum Handlowego, z którego w rok później przeniósł się do Męskiej Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego i Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu. Tam też 27 maja 1950 uzyskał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Święcenia kapłańskie z rąk bpa częstochowskiego Z. Golińskiego w katedrze [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Chrystusa Króla w Katowicach]] przyjął 5 czerwca 1955.  
Urodził się 7 marca 1930 w Gołkowicach w rodzinie kowala Jana i Moniki, z d. Wacławiec. W 1937 roku rozpoczął naukę w miejscowej szkole powszechnej, którą kontynuował w czasie okupacji. W 1945 roku wstąpił do Gimnazjum Handlowego, z którego w rok później przeniósł się do Męskiej Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego i Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu. Tam też 27 maja 1950 uzyskał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Święcenia kapłańskie z rąk bpa częstochowskiego Z. Golińskiego w katedrze [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Chrystusa Króla w Katowicach]] przyjął 5 czerwca 1955.  


Następnie pełnił zastępstwo wakacyjne - lipiec–sierpień 1955 - w rodzinnej parafii w Godowie. Jako wikariusz pracował kolejno w następujących wspólnotach: Królowej Korony Polski w Czechowicach (1 wrzesień 1955–31 sierpień 1956), [[Parafia św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku|św. Wawrzyńca w Wirku]] (1 wrzesień 1956–31 sierpień 1958), NSPJ w Świerklańcu (1 wrzesień 1958–31 sierpień 1962), [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Nowym Bieruniu|NSPJ w Nowym Bieruniu]] (1 wrzesień 1962–27 sierpień 1967). 28 sierpnia 1967 przeniesiono go do parafii św. Klemensa w Miedźnej z poleceniem opiekowania się kościołem pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grzawie. W latach 1967—1975 pełnił funkcję rektora tego kościoła.  
Następnie pełnił zastępstwo wakacyjne - lipiec–sierpień 1955 - w rodzinnej parafii w Godowie. Jako wikariusz pracował kolejno w następujących wspólnotach: Królowej Korony Polski w Czechowicach (1 września 1955–31 sierpnia 1956), [[Parafia św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku|św. Wawrzyńca w Wirku]] (1 września 1956–31 sierpnia 1958), NSPJ w Świerklańcu (1 września 1958–31 sierpnia 1962), [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Nowym Bieruniu|NSPJ w Nowym Bieruniu]] (1 września 1962–27 sierpnia 1967). 28 sierpnia 1967 przeniesiono go do parafii św. Klemensa w Miedźnej z poleceniem otoczenia opieką kościoła pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grzawie. W latach 1967—1975 pełnił funkcję rektora tejże świątyni.  


Pierwszą i jedyną placówką, gdzie był proboszczem, była parafia Wniebowzięcia NMP w Studzionce. Tam został najpierw wikariuszem-ekonomem (10 lipca 1975) i następnie proboszczem (18 września 1975). Z nominacji bpa był aż do swojej śmierci ojcem duchownym księży dekanatu pawłowickiego. W uznaniu zasług dla katowickiego Kościoła lokalnego mianowany został 13 kwietnia 1995 kanonikiem honorowym Kapituły Archidiecezjalnej w Katowicach. W 1987 roku poważnie zachorował. Z powodu trudności z czytaniem prosił bpa o zamianę modlitwy brewiarzowej na różaniec. 19 lipca 1996 przewieziono go w stanie bardzo ciężkim do Szpitala Klinicznego w Katowicach Ligocie, gdzie zmarł 4 sierpnia 1996. Pogrzeb odbył się 8 sierpnia 1996 w kościele parafialnym w Studzionce. Spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Pierwszą i jedyną placówką, w której był proboszczem była parafia Wniebowzięcia NMP w Studzionce. Tam najpierw został wikariuszem-ekonomem - 10 lipca 1975 - a następnie proboszczem (18 września 1975). Z nominacji bpa był aż do swojej śmierci ojcem duchownym księży dekanatu pawłowickiego. W uznaniu zasług dla katowickiego Kościoła lokalnego 13 kwietnia 1995 został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Archidiecezjalnej w Katowicach. W 1987 roku poważnie zachorował. Z powodu trudności z czytaniem prosił bpa o zamianę modlitwy brewiarzowej na różaniec. 19 lipca 1996 przewieziono go w stanie bardzo ciężkim do Szpitala Klinicznego w Katowicach Ligocie, gdzie zmarł 4 sierpnia 1996. Pogrzeb odbył się 8 sierpnia 1996 w kościele parafialnym w Studzionce. Spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 22:32, 8 maj 2012

Prochasek Alfred (1930-1996), proboszcz w Studzionce

Prohasek Alfred.jpg

Urodził się 7 marca 1930 w Gołkowicach w rodzinie kowala Jana i Moniki, z d. Wacławiec. W 1937 roku rozpoczął naukę w miejscowej szkole powszechnej, którą kontynuował w czasie okupacji. W 1945 roku wstąpił do Gimnazjum Handlowego, z którego w rok później przeniósł się do Męskiej Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego i Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu. Tam też 27 maja 1950 uzyskał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie z rąk bpa częstochowskiego Z. Golińskiego w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach przyjął 5 czerwca 1955.

Następnie pełnił zastępstwo wakacyjne - lipiec–sierpień 1955 - w rodzinnej parafii w Godowie. Jako wikariusz pracował kolejno w następujących wspólnotach: Królowej Korony Polski w Czechowicach (1 września 1955–31 sierpnia 1956), św. Wawrzyńca w Wirku (1 września 1956–31 sierpnia 1958), NSPJ w Świerklańcu (1 września 1958–31 sierpnia 1962), NSPJ w Nowym Bieruniu (1 września 1962–27 sierpnia 1967). 28 sierpnia 1967 przeniesiono go do parafii św. Klemensa w Miedźnej z poleceniem otoczenia opieką kościoła pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grzawie. W latach 1967—1975 pełnił funkcję rektora tejże świątyni.

Pierwszą i jedyną placówką, w której był proboszczem była parafia Wniebowzięcia NMP w Studzionce. Tam najpierw został wikariuszem-ekonomem - 10 lipca 1975 - a następnie proboszczem (18 września 1975). Z nominacji bpa był aż do swojej śmierci ojcem duchownym księży dekanatu pawłowickiego. W uznaniu zasług dla katowickiego Kościoła lokalnego 13 kwietnia 1995 został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Archidiecezjalnej w Katowicach. W 1987 roku poważnie zachorował. Z powodu trudności z czytaniem prosił bpa o zamianę modlitwy brewiarzowej na różaniec. 19 lipca 1996 przewieziono go w stanie bardzo ciężkim do Szpitala Klinicznego w Katowicach Ligocie, gdzie zmarł 4 sierpnia 1996. Pogrzeb odbył się 8 sierpnia 1996 w kościele parafialnym w Studzionce. Spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Alfreda Prochaska; Schematyzm 1970-1995; Zwiastun Wniebowziętej (gazetka parafialna, Parafia Wniebowzięcia NMP w Studzionce, 1996, nr 11 (15 VIII); J. Krętosz, Nekrolog, WA 1996, nr 11, s. 568-570; Śp. ks. Alfred Prochasek, Odszedł do Pana, [Nekrolog], GN 1996 nr 33, (dodatek katowicki), s. 13.