Pluszczyk Ignacy: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993) == | == Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993) == | ||
Pochodził z Piekar. | Pochodził z Piekar. Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|bazylice piekarskiej]]. Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku został posłany do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracował w duszpasterstwie francuskim. W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszutce|katowickim domu zakonnym]], często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
A.Z. Judyccy, Oblaci polscy we Francji, Belgii i Luksemburgu, Warszawa-Tarnów 2006, s. 15; http://www.koszutka.pl/gazetka/18-19-245.pdf | A. Z. Judyccy, Oblaci polscy we Francji, Belgii i Luksemburgu, Warszawa-Tarnów 2006, s. 15; [http://www.koszutka.pl/gazetka/18-19-245.pdf] | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - P]] | [[Kategoria:Biografie - P|Pluszczyk Ignacy]] | ||
[[Kategoria:Zakonnicy]] | |||
[[Kategoria:Oblaci]] | |||
[[Kategoria:Misjonarze]] | |||
[[Kategoria:Wojskowi]] | [[Kategoria:Wojskowi]] | ||
[[Kategoria:Duchowni w wojsku polskim]] | [[Kategoria:Duchowni w wojsku polskim]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:07, 29 kwi 2020
Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993)
Pochodził z Piekar. Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w bazylice piekarskiej. Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku został posłany do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracował w duszpasterstwie francuskim. W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w katowickim domu zakonnym, często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu.
Bibliografia
A. Z. Judyccy, Oblaci polscy we Francji, Belgii i Luksemburgu, Warszawa-Tarnów 2006, s. 15; [1]
|