Pluszczyk Ignacy: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993) == | == Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993) == | ||
Pochodził z Piekar. Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|bazylice piekarskiej]]. Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku został posłany do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracował w duszpasterstwie francuskim. W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w katowickim domu zakonnym, często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu. | Pochodził z Piekar. Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|bazylice piekarskiej]]. Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku został posłany do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracował w duszpasterstwie francuskim. W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszutce|katowickim domu zakonnym]], często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 18:49, 25 sie 2019
Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993)
Pochodził z Piekar. Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w bazylice piekarskiej. Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku został posłany do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracował w duszpasterstwie francuskim. W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w katowickim domu zakonnym, często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu.
Bibliografia
A. Z. Judyccy, Oblaci polscy we Francji, Belgii i Luksemburgu, Warszawa-Tarnów 2006, s. 15; [1]
|