Pluszczyk Ignacy: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
Linia 1: Linia 1:
== Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993) ==
== Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993) ==
Pochodził z Piekar.  Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w Bazylice piekarskiej.  Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku trafił do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracowal w duszpasterstwie francuskim.  W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w katowickim domu zakonnym, często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu.
Pochodził z Piekar.  Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|bazylice piekarskiej]].  Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku trafił do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracował w duszpasterstwie francuskim.  W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w katowickim domu zakonnym, często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 23:30, 27 sie 2016

Pluszczyk Ignacy OMI (1913-1993)

Pochodził z Piekar. Święcenia kapłańskie przyjął w 1938 roku w bazylice piekarskiej. Jako młody kapłan - misjonarz w latach trzydziestych minionego wieku trafił do Afryki Południowej i na Cejlon. Potem, po wybuchu wojny został kapelanem wojskowym w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był kapelanem w 1 Dywizji Grenadierów. Wraz z żołnierzami trafił do oflagu w Austrii, gdzie przetrwał całą wojnę w ekstremalnych warunkach. Po zakończeniu wojny pracował w duszpasterstwie francuskim. W kraju spędził ostatnie lata życia służąc wiernym posługą kapłańską. Mieszkając w katowickim domu zakonnym, często odwiedzał rodzinne Piekary Śląskie. Został odznaczony Croix de Guerre. Zmarł 27 kwietnia 1993 w Poznaniu.

Bibliografia

A.Z. Judyccy, Oblaci polscy we Francji, Belgii i Luksemburgu, Warszawa-Tarnów 2006, s. 15; [1]