Pius XI: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 14:11, 1 sty 2022

Pius XI (1857-1939), papież

herb

Ambrogio Damiano Achille Ratti urodził się 31 maja 1857 w Sesio (Mediolan) jako czwarte dziecko Franciszka i Teresy Galli. W czasach młodości był kształcony przez ks. Giuseppe Volentieri i swego wuja ks. Damiano Ratti. Po uzyskaniu matury wstąpił do seminarium w Mediolanie. W październiku 1979 roku został przeniesiony do Rzymu w celu kontynuowania studiów. Po trzech miesiącach, 20 grudnia 1879, przyjął w Bazylice Laterańskiej święcenia kapłańskie. Jego rzymskie studia zaowocowały w 1882 roku trzema doktoratami: 13 marca na Uniwersytecie Sapienza uzyskał stopień doktora teologii, 9 czerwca na Uniwersytecie Gregoriańskim stopień doktora prawa kanonicznego, a 23 czerwca na Papieskiej Akademii św. Tomasza doktorat z filozofii. Po powrocie do Mediolanu był wykładowcą w tamtejszym seminarium oraz pracował w Bibliotece Ambrozjańskiej, a w latach 1907-1912 był jej prefektem.

W maju 1918 roku papież Benedykt XV mianował go wizytatorem apostolskim w Polsce. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został 3 lipca 1919 mianowany nuncjuszem apostolskim. Ogłoszony przez papieża biskupem tytularnym Naupactus 28 października 1919 otrzymał w warszawskiej katedrze św. Jana konsekrację biskupią z rąk abpa metropolity warszawskiego. W 1920 roku, podczas wojny polsko-radzieckiej, a dokładniej podczas bitwy warszawskiej, był jednym z dwóch dyplomatów, którzy nie opuścili polskiej stolicy. W 1921 roku Benedykt XV mianował go arcybiskupem Mediolanu i nominował kardynałem, z tytułem prezbitera kościoła San Martino ai Monti. Stało się to na kilka miesięcy przed śmiercią papieża, Benedykt XV zmarł bowiem 22 stycznia 1922. Podczas konklawe Achille Ratti został wybrany następcą św. Piotra. Stało się to 6 lutego 1922. Przyjął on imię Piusa XI.

Najważniejsze dokumenty jego pontyfikatu

to m.in. encykliki:

Ubi arcano Dei Consilio (23 XII 1922) - o pokoju;
Quas primas (11 XII 1925) - o ustanowieniu święta Chrystusa Króla Wszechświata;
Miserentissimus Redemptor (8 V 1928) - o powszechnym obowiązku wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa;
Quadragesimo anno (15 V 1931) - w czterdziestą rocznicę encykliki Rerum novarum;
Non abbiamo bisogno (29 VI 1931) - o prześladowaniu Akcji Katolickiej we Włoszech;
Dilectissima nobis (3 VI 1933) - o ucisku Kościoła w Hiszpanii;
Vigilanti cura (29 VI 1936) - o widowiskach kinematograficznych;
Mit brennender Sorge (14 III 1937) - o położeniu Kościoła katolickiego w Rzeszy Niemieckiej;
Divini Redemptoris (19 III 1937) - o bezbożnym komunizmie.

Podpisał w 1929 roku tzw. traktaty laterańskie (porozumienie z rządem włoskim w sprawie utworzenia Państwa Watykańskiego i konkordat między Watykanem a Włochami), zawarł konkordaty z wieloma państwami m.in. z Polską (1925).

Papież Pius XI wprowadził do liturgii Kościoła w 1931 roku Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi na pamiątkę 1500. rocznicy soboru w Efezie (431). Pius XI wyznaczył na coroczną pamiątkę tego święta 11 października. Reforma liturgiczna w 1969 roku podniosła je do rangi uroczystości nakazanych i przeniosła na 1 stycznia.

Zmarł 10 lutego 1939.

Bibliografia

H. Adamczyk-Szczecińska, A. Mańkowska, K. Zalewska, Słownik postacie historyczne, Warszawa 1994; Z. Zieliński, Papiestwo i papieże dwóch ostatnich wieków, Poznań 1986, s. 84-135; [1] (dostęp: 1.01.2022)

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-==Pius XI (Ambrogio Damiano Achille Ratti) 1857 - 1939, papież==
+==Pius XI (1857-1939), papież==
+[[ Plik:PiusXI herb2.jpg |right|200px|thumb|herb]]
+Ambrogio Damiano Achille Ratti urodził się 31 maja 1857 w Sesio (Mediolan) jako czwarte dziecko Franciszka i Teresy Galli. W czasach młodości był kształcony przez ks. Giuseppe Volentieri i swego wuja ks. Damiano Ratti. Po uzyskaniu matury wstąpił do seminarium w Mediolanie. W październiku 1979 roku został przeniesiony do Rzymu w celu kontynuowania studiów. Po trzech miesiącach, 20 grudnia 1879, przyjął w Bazylice Laterańskiej święcenia kapłańskie. Jego rzymskie studia zaowocowały w 1882 roku trzema doktoratami: 13 marca na Uniwersytecie Sapienza uzyskał stopień doktora teologii, 9 czerwca na Uniwersytecie Gregoriańskim stopień  doktora prawa kanonicznego, a 23 czerwca na Papieskiej Akademii św. Tomasza doktorat z filozofii. Po powrocie do Mediolanu był wykładowcą w tamtejszym seminarium oraz pracował w Bibliotece Ambrozjańskiej, a w latach 1907-1912 był jej prefektem.
-Urodził się w Sesio (Mediolan) 31 maja 1857, jako czwarte dziecko Franciszka i Teresy Galli. W czasach młodości był kształcony przez ks. Giuseppe Volentieri i swego wuja ks.  Damiano Ratti. Po uzyskaniu matury wstąpił do seminarium w Mediolanie. W październiku 1979 roku został przeniesiony do Rzymu w celu kontynuowania studiów. Po trzech miesiącach (20 grudnia 1879) przyjął w Bazylice Laterańskiej święcenia kapłańskie.
+W maju 1918 roku [[Benedykt XV|papież Benedykt XV]] mianował go wizytatorem apostolskim w Polsce. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został 3 lipca 1919 mianowany nuncjuszem apostolskim. Ogłoszony przez papieża biskupem tytularnym Naupactus 28 października 1919 otrzymał w warszawskiej katedrze św. Jana konsekrację biskupią z rąk abpa  metropolity warszawskiego. W 1920 roku, podczas wojny polsko-radzieckiej, a dokładniej podczas bitwy warszawskiej, był jednym z dwóch dyplomatów, którzy nie opuścili polskiej stolicy. W 1921 roku Benedykt XV mianował go arcybiskupem Mediolanu i nominował kardynałem, z tytułem prezbitera kościoła San Martino ai Monti. Stało się to na kilka miesięcy przed śmiercią papieża, Benedykt XV zmarł bowiem 22 stycznia 1922. Podczas konklawe Achille Ratti został wybrany następcą [[Św. Piotr Apostoł|św. Piotra]]. Stało się to 6 lutego 1922. Przyjął on imię Piusa XI.
+==Najważniejsze dokumenty jego pontyfikatu==
+to m.in. encykliki:
+*[[Ubi arcano Dei Consilio]] (23 XII 1922) - o pokoju;
+*[[Quas primas]] (11 XII 1925) - o ustanowieniu święta Chrystusa Króla Wszechświata;
+*[[Miserentissimus Redemptor]] (8 V 1928) - o powszechnym obowiązku wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa;
+*[[Quadragesimo anno]] (15 V 1931) - w czterdziestą rocznicę encykliki [[Rerum novarum]];
+*[[Non abbiamo bisogno]] (29 VI 1931) - o prześladowaniu Akcji Katolickiej we Włoszech;
+*[[Dilectissima nobis]] (3 VI 1933) - o ucisku Kościoła w Hiszpanii;
+*[[Vigilanti cura]] (29 VI 1936) - o widowiskach kinematograficznych;
+*[[Mit brennender Sorge]] (14 III 1937) - o położeniu Kościoła katolickiego w Rzeszy Niemieckiej;
+*[[Papież Pius XI - encyklika Divini Redemptoris z 19 III 1937|Divini Redemptoris]] (19 III 1937) - o bezbożnym komunizmie.
+Podpisał w 1929 roku tzw. traktaty laterańskie (porozumienie z rządem włoskim w sprawie utworzenia Państwa Watykańskiego i konkordat między Watykanem a Włochami), zawarł konkordaty z wieloma państwami m.in. z [[Konkordat zawarty między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską, 10 luty 1925| Polską (1925)]].
-Jego rzymskie studia zaowocowały w 1882 roku trzema doktoratami (13 marca: na Uniwersytecie Sapienza uzyskał tytuł doktora teologii, 9 czerwca na Uniwersytecie Gregoriańskim tytuł doktora prawa kanonicznego, a 23  czerwca, na Papieskiej Akademii św. Tomasza, doktorat z filozofii).
+Papież Pius XI wprowadził do liturgii Kościoła w 1931 roku [[Uroczystość Bożej Rodzicielki Maryi|Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi]] na pamiątkę 1500. rocznicy soboru w Efezie (431). Pius XI wyznaczył na coroczną pamiątkę tego święta 11 października. Reforma liturgiczna w 1969 roku podniosła je do rangi uroczystości nakazanych i przeniosła na 1 stycznia.
-Po powrocie do Mediolanu był wykładowcą w tamtejszym seminarium oraz pracował w Bibliotece Ambrozjańskiej, a w latach 1907 - 1912 był jej prefektem.
-W maju 1918 roku [[papież Benedykt XV]] mianował go wizytatorem apostolskim w Polsce. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został 3 lipca 1919 mianowany nuncjuszem apostolskim. Ogłoszony przez papieża biskupem tytularnym Naupactus 28 października otrzymał w warszawskiej katedrze św. Jana konsekrację biskupią z rąk arcybiskupa metropolity warszawskiego. W 1920 roku, podczas wojny polsko-radzieckiej, a dokładniej podczas bitwy warszawskiej, był jednym z dwóch dyplomatów, którzy nie opuścili polskiej stolicy.
-W 1921 roku Benedykt XV mianował go arcybiskupem Mediolanu i nominował kardynałem, z tytułem prezbitera kościoła San Martino ai Monti. Stało się to na kilka miesięcy przed śmiercią papieża, Benedykt XV zmarł bowiem 22 stycznia 1922.
-Podczas konklawe Achille Ratti został wybrany następcą św. Piotra. Stało się to 6 lutego 1922. Przyjął on imię Piusa XI.
-Najważniejsze dokumenty jego pontyfilaktu, to m.in: encykliki: "Ubi arcano Dei Consilio" (o pokoju), "Quas primas" (o ustanowieniu święta Chrystusa Króla Wszechświata), "Miserentissimus Redemptor" (o powszechnym obowiązku wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa), "Quadragesimo Anno" (w czterdziestą rocznicę encykliki Rerum Novarum), "Non Abbiamo Bisogno" (o Akcji Katolickiej), "Mit Brennender Sorge" (o położeniu Kościoła Katolickiego w Rzeszy Niemieckiej), "Divini Redemptoris" (o bezbożnym komunizmie).
-Podpisał w 1929 roku tzw. traktaty laterańskie (porozumienie z rządem włoskim w sprawie utworzenia Państwa Watykańskiego i konkordat miedzy Watykanem, a Włochami), zawarł konkordaty z wieloma państwami m.in z Polską (1925).
 Zmarł 10 lutego 1939.
+==Bibliografia==
+H. Adamczyk-Szczecińska, A. Mańkowska, K. Zalewska, Słownik postacie historyczne, Warszawa 1994; Z. Zieliński, Papiestwo i papieże dwóch ostatnich wieków, Poznań 1986, s. 84-135; [https://gosc.pl/doc_pr/4405501.Uroczystosc-Swietej-Bozej-Rodzicielki-Maryi] (dostęp: 1.01.2022)
+{{Papież}}
+{{Noty biograficzne}}
+[[Kategoria:Papieże - P|Pius XI]]
+[[Kategoria:Biografie - P|Pius XI]]