Pientka Adolf: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 00:23, 2 paź 2018

Pientka Adolf Maksymilian SDS (1872-1940), imię zakonne Błażej

Pochodził z Bytkowa. Do szkoły chodził w Bytkowie (1878-1884), do gimnazjum w Katowicach i Rzymie (1884-1892). W 1890 roku wstąpił do Zgromadzenia Boskiego Zbawiciela (śluby w roku 1891). Studiował na uniwersytetach w Rzymie (Gregoriana) i Wiedniu. Wszystkie święcenia przyjął w Rzymie (prezbiterat 30 V 1896). Po święceniach pracował jako wikariusz we Wiedniu-Kaisermühlen (1896-1899), następnie profesor filozofii w Meranie w Tyrolu (1899-1903) i Karniowie (1903-1905). W 1906 roku opuścił zakon i został inkardynowany do diecezji litomierzyckiej. Był wikariuszem w Úštěku (1906-1909) i proboszczem w Levínie k. Litomierzyc (od 1909). Był poliglotą, znał języki: łaciński, grecki, hebrajski, starosłowiański, polski, włoski, francuski i niemiecki.

Bibliografia

Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI - pocz. XX w.), opr. S. Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018, s. 207-208, nr 751.

Wersja z 23:24, 1 paź 2018 (pokaż źródło) Stanislaw (dyskusja \| edycje) Nie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 00:23, 2 paź 2018 (pokaż źródło) Stanislaw (dyskusja \| edycje) Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 1:		Linia 1:
	== Pientka Adolf Maksymilian (1872-1940), imię zakonne Błażej ==		== Pientka Adolf Maksymilian SDS (1872-1940), imię zakonne Błażej ==

	Pochodził z Bytkowa. Do szkoły chodził w Bytkowie (1878-1884), do gimnazjum w Katowicach i Rzymie (1884-1892). W 1890 roku wstąpił do Zgromadzenia Boskiego Zbawiciela (śluby w roku 1891). Studiował na uniwersytetach w Rzymie (Gregoriana) i Wiedniu. Wszystkie święcenia przyjął w Rzymie (prezbiterat 30 V 1896). Po święceniach pracował jako wikariusz we Wiedniu-Kaisermühlen (1896-1899), następnie profesor filozofii w Meranie w Tyrolu (1899-1903) i Karniowie (1903-1905). W 1906 roku opuścił zakon i został inkardynowany do diecezji litomierzyckiej. Był wikariuszem w Úštěku (1906-1909) i proboszczem w Levínie k. Litomierzyc (od 1909). Był poliglotą, znał języki: łaciński, grecki, hebrajski, starosłowiański, polski, włoski, francuski i niemiecki.		Pochodził z Bytkowa. Do szkoły chodził w Bytkowie (1878-1884), do gimnazjum w Katowicach i Rzymie (1884-1892). W 1890 roku wstąpił do Zgromadzenia Boskiego Zbawiciela (śluby w roku 1891). Studiował na uniwersytetach w Rzymie (Gregoriana) i Wiedniu. Wszystkie święcenia przyjął w Rzymie (prezbiterat 30 V 1896). Po święceniach pracował jako wikariusz we Wiedniu-Kaisermühlen (1896-1899), następnie profesor filozofii w Meranie w Tyrolu (1899-1903) i Karniowie (1903-1905). W 1906 roku opuścił zakon i został inkardynowany do diecezji litomierzyckiej. Był wikariuszem w Úštěku (1906-1909) i proboszczem w Levínie k. Litomierzyc (od 1909). Był poliglotą, znał języki: łaciński, grecki, hebrajski, starosłowiański, polski, włoski, francuski i niemiecki.