Piechotta Karol (1883-1950)
Urodził się 15 lipca 1883 roku w Nakle pod Opolem. Był synem kierownika szkoły Jana i Agnieszki. Do szkoły ludowej uczęszczał w Grudzicach. Następnie uczył się w gimnazjum w Opolu i w Kłodzku. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości rozpoczął studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1911 roku we Wrocławiu. Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Wniebowzięcia NMP w Raciborzu, św. Antoniego w Tworogu i św. Józefa w Załężu. W lipcu 1924 roku poprosił ks. Augusta Hlonda o możliwość opuszczenia szeregów duchowieństwa Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska. Po uzyskaniu zgody został ponownie inkardynowany do diecezji wrocławskiej. Od listopada 1924 roku był proboszczem w parafii Trójcy Przenajświętszej i Matki Boskiej Różańcowej w Byczynie. W październiku 1930 roku kard. Adolf Bertram mianował go proboszczem w parafii św. Stanisława w Kujakowicach. Ks. Piechotta odnowił tam miejscowy kościół i założył klasztor Sióstr Elżbietanek. W latach 1938-1948 pełnił funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego. Zmarł 13 marca 1950 roku w Kujakowicach i tam został pochowany. Uroczystościom pogrzebowym w Kujakowicach przewodniczył Administrator Apostolski Śląska Opolskiego ks. Bolesław Kominek.
Bibliografia
