Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Pogrzebieniu

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 12:23, 30 sie 2009 autorstwa Szymon (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Osada wymieniona w 1313 roku, gdy stała się wianem Ofki Piastówny, która wstąpiła do klasztoru Dominikanek w Raciborzu. Parafia istniała prawdopodobnie już w XIV wieku. Pierwszy kościół drewniany, zniszczony w ciągu wieków, zastąpiono w XVII wieku nowym. Wybudowany i konsekrowany jak poprzednio, ku czci św. Bartłomieja Apostoła. Spłonął w 1834 roku. W 1851 roku wybudowano murowany kościół, pierwszy murowany na wsi w tej okolicy poza Pszowem. Kościół ten został poświęcony 13 listopada 1852. Na skutek kurzawki mury popękały, a strop drewniany groził zawaleniem.

W 1954 roku przystąpiono do przebudowy kościoła. Projekt opracował inż. Zygmunt Konarzewski. Poświęcenia odnowionego kościoła dokonał 15 listopada 1959 biskup koadiutor Herbert Bednorz. 24 maja 1973 kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja Apostoła został konsekrowany również przez biskupa Herberta Bednorza, który wtedy był już biskupem katowickim. W 1930 Zgromadzenie Salezjańskie (SDB) odkupiło pałac dworski i część przyległych gruntów na cele niższego seminarium duchownego. Seminarium to przetrwało do 1939 roku. Po wojnie dom został przekazany Siostrom Salezjankom (CMW) na nowicjat. Od 1946 roku duszpasterstwo w Pogrzebieniu sprawują Księża Salezjanie (SDB).

Po prawej stronie wejścia do kościoła znajduje się grobowiec Sługi Bożej Laury Meozzi, pierwszej w Polsce inspektorki Sióstr Salezjanek. Aktualnie prowadzony jest jej proces beatyfikacyjny, rozpoczęty w 1986 roku.

Proboszczowie

Bibliografia

p • d • e
Organizacja Kościoła na Górnym Śląsku
Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Parafia_św._Bartłomieja_Apostoła_w_Pogrzebieniu&oldid=17980”