Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Pogrzebieniu: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 15:09, 22 maj 2010

Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1313 roku – Pogrzebień stanowił wiano Ofki Piastówny, która wstąpiła do klasztoru Dominikanek w Raciborzu. Parafia istniała prawdopodobnie już w XIV wieku. Pierwszy, drewniany, zniszczony w ciągu wieków kościół, zastąpiono w XVII wieku nowym, także ku czci św. Bartłomieja Apostoła. W 1834 roku kościół spłonął, a w 1851 roku wybudowano murowany (pierwszy murowany na wsi w tej okolicy poza Pszowem), który poświęcono 13 listopada 1852. Na skutek kurzawki mury popękały, a strop drewniany groził zawaleniem.

W 1954 roku przystąpiono do przebudowy kościoła. Projekt opracował inż. Zygmunt Konarzewski. Poświęcenia odnowionego kościoła dokonał 15 listopada 1959 biskup koadiutor Herbert Bednorz. 24 maja 1973 konsekracji dokonał również biskup Herbert Bednorz, który wtedy był już biskupem katowickim. W 1930 Zgromadzenie Salezjańskie (SDB) odkupiło pałac dworski i część przyległych gruntów na cele niższego seminarium duchownego. Seminarium to przetrwało do 1939 roku. Po wojnie dom został przekazany Siostrom Salezjankom (CMW) na nowicjat. Od 1946 roku duszpasterstwo w Pogrzebieniu sprawują Księża Salezjanie (SDB).

Po prawej stronie wejścia do kościoła znajduje się grobowiec pierwszej w Polsce inspektorki Sióstr Salezjanek – sługi Bożej Laury Meozzi. Od 1986 roku prowdzony jest jej prces batyfiacyjny.

Proboszczowie

ks. Karol Riedel (1898-1913)
ks. Alojzy Siemienik administrator (1926)
ks. Paweł Wycisło (1926-1939)
ks. Kasper Reginek administrator excurrendo (1939)
ks. Jan Król administrator (1939-1941)
ks. Walter Linke substytut (1941-1942), administrator (1942-1946)
ks. Jan Rzepka SDB tymczasowy administrator (1946-1952)
ks. Józef Długołęcki SDB administrator (1952-1966)
ks. Maksymilian Szorek SDB administrator (1966-1968)
ks. Józef Grychtolik SDB substytut (1968-1970), proboszcz (1970-1977)
ks. Joachim Jasita SDB (1977-1984)
ks. Lucjan Gruszczyński SDB (1984-1990)
ks. Krzysztof Pryputniewicz SDB (1990-1996)
ks. Albert Haitzer SDB (1996-2002)
ks. Jan Dubas SDB (2002-2008)
ks. Robert Wróblewski SDB (2008-nadal)

Bibliografia

A. Weltzel, Chronik der Parochie Pogrzebin, Ratibor 1888; Dzieje Salezjanów na Ziemi Raciborskiej. Działalność duszpastersko-wychowawcza Salezjanów w Pogrzebieniu w latach 1930-2006. Z historii Pogrzebienia, Kraków 2006; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 237.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Pogrzebien1.jpg|right|300px|thumb]]
 [[Plik:Pogrzebien2.jpg|right|300px|thumb]]
-Osada wymieniona w 1313 roku, gdy stała się wianem Ofki Piastówny, która wstąpiła do klasztoru Dominikanek w Raciborzu. Parafia istniała prawdopodobnie już w XIV wieku. Pierwszy kościół drewniany, zniszczony w ciągu wieków, zastąpiono w XVII wieku nowym. Wybudowany i konsekrowany jak poprzednio, ku czci św. Bartłomieja Apostoła. Spłonął w 1834 roku. W 1851  roku wybudowano murowany kościół, pierwszy murowany na wsi w tej okolicy poza Pszowem. Kościół ten został poświęcony 13 listopada 1852. Na skutek kurzawki mury popękały, a strop drewniany groził zawaleniem.
+Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1313 roku – Pogrzebień stanowił wiano Ofki Piastówny, która wstąpiła do klasztoru Dominikanek w Raciborzu. Parafia istniała prawdopodobnie już w XIV wieku. Pierwszy, drewniany, zniszczony w ciągu wieków kościół, zastąpiono w XVII wieku nowym, także ku czci św. Bartłomieja Apostoła. W 1834 roku kościół spłonął, a w 1851 roku wybudowano murowany (pierwszy murowany na wsi w tej okolicy poza Pszowem), który poświęcono 13 listopada 1852. Na skutek kurzawki mury popękały, a strop drewniany groził zawaleniem.
-W 1954 roku  przystąpiono do przebudowy kościoła. Projekt opracował inż. Zygmunt Konarzewski. Poświęcenia odnowionego kościoła dokonał 15 listopada 1959 biskup koadiutor [[Bednorz Herbert|Herbert Bednorz]]. 24 maja 1973 kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja Apostoła został konsekrowany również przez biskupa Herberta Bednorza, który wtedy był już biskupem katowickim. W 1930 [[salezjanie|Zgromadzenie Salezjańskie]] (SDB) odkupiło pałac dworski i część przyległych gruntów na cele niższego seminarium duchownego. Seminarium to przetrwało do 1939 roku. Po wojnie dom został przekazany Siostrom Salezjankom (CMW) na nowicjat. Od 1946 roku duszpasterstwo w Pogrzebieniu sprawują Księża Salezjanie (SDB).
+W 1954 roku przystąpiono do przebudowy kościoła. Projekt opracował inż. Zygmunt Konarzewski. Poświęcenia odnowionego kościoła dokonał 15 listopada 1959 biskup koadiutor [[Bednorz Herbert|Herbert Bednorz]]. 24 maja 1973 konsekracji dokonał również biskup Herbert Bednorz, który wtedy był już biskupem katowickim. W 1930 [[salezjanie|Zgromadzenie Salezjańskie]] (SDB) odkupiło pałac dworski i część przyległych gruntów na cele niższego seminarium duchownego. Seminarium to przetrwało do 1939 roku. Po wojnie dom został przekazany Siostrom Salezjankom (CMW) na nowicjat. Od 1946 roku duszpasterstwo w Pogrzebieniu sprawują Księża Salezjanie (SDB).
-Po prawej stronie wejścia do kościoła znajduje się grobowiec Sługi Bożej [[Meozzi Laura|Laury Meozzi]], pierwszej w Polsce inspektorki Sióstr Salezjanek. Aktualnie prowadzony jest jej proces beatyfikacyjny, rozpoczęty w 1986 roku.
+Po prawej stronie wejścia do kościoła znajduje się grobowiec pierwszej w Polsce inspektorki Sióstr Salezjanek – sługi Bożej [[Meozzi Laura|Laury Meozzi]]. Od 1986 roku prowdzony jest jej prces batyfiacyjny.
 ==Proboszczowie==