Opiełka Józef: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Opiełka (Opiólka) Józef (1887-1931), działacz plebiscytowy, kapelan wojsk powstańczych== | ==Opiełka (Opiólka) Józef (1887-1931), działacz plebiscytowy, kapelan wojsk powstańczych== | ||
Urodził się w 1887 roku w Piekarach. Wstąpił do salezjanów, w którym to Zgromadzeniu otrzymał święcenia kapłańskie w 1910 roku. W okresie powstań i plebiscytu zaangażował się w działalność zmierzającą do przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Prawdopodobnie sekularyzował się , gdyż w tym czasie należał już do duchowieństwa diecezji podlaskiej. Otrzymawszy urlop do pracy plebiscytowej przyjechał na Śląsk, gdzie wydał książkę Górny Śląsk, Polska i katolicyzm. W odpowiedzi ks. dr P. Nieborowskiemu. Była to polemika z poglądami ks. Paula Nieborowskiego proboszcza z Bogacicy k. Kluczborka, które zawarł w specjalnej broszurze | Urodził się w 1887 roku w Piekarach. Wstąpił do salezjanów, w którym to Zgromadzeniu otrzymał święcenia kapłańskie w 1910 roku. W okresie [[Powstania Śląskie|powstań i plebiscytu]] zaangażował się w działalność zmierzającą do przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Prawdopodobnie sekularyzował się, gdyż w tym czasie należał już do duchowieństwa diecezji podlaskiej. Otrzymawszy urlop do pracy plebiscytowej przyjechał na Śląsk, gdzie wydał książkę ''Górny Śląsk, Polska i katolicyzm. W odpowiedzi ks. dr P. Nieborowskiemu''. Była to polemika z poglądami ks. Paula Nieborowskiego proboszcza z Bogacicy k. Kluczborka, które zawarł w specjalnej broszurze ''Dobra rada księdza katolickiego o głosowaniu'' oraz kalendarzu dla Górnoślązaków. | ||
W trakcie przygotowań do plebiscytu był przez krótki czas komisarzem plebiscytowym w Lublińcu, a w czasie III powstania śląskiego został mianowany kapelanem powstańczym Grupy „Północ” pełniąc tę funkcję od 2 maja do 20 czerwca 1921. Po przyłączeniu Górnego Śląska przez pewien czas przebywał na terenie Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego. Jednak | W trakcie przygotowań do plebiscytu był przez krótki czas komisarzem plebiscytowym w Lublińcu, a w czasie III powstania śląskiego został mianowany kapelanem powstańczym Grupy „Północ” pełniąc tę funkcję od 2 maja do 20 czerwca 1921. Po przyłączeniu Górnego Śląska przez pewien czas przebywał na terenie [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego]]. Jednak później powrócił do diecezji podlaskiej, gdyż w połowie lat dwudziestych XX wieku pełnił w niej funkcję notariusza w tamtejszej kurii biskupiej, profesora w Mniejszym Seminarium Duchownym w Siedlcach oraz był kapelanem w kaplicy domu karnego w Siedlcach. W 1928 roku przeniósł się ostatecznie na Śląsk i osiadł w [[Parafia św. Barbary w Strumieniu|Strumieniu]] pomagając w duszpasterstwie w tamtejszej parafii. Zmarł 19 stycznia 1931 w Strumieniu. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
H. Gwóźdź , Udział duchowieństwa śląskiego w akcji plebiscytowej i powstaniach (1919-1921), SSHT 15 (1982), s. 210; Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej : z mapą diecezji i dodatkiem spisu polskich parafii i polskiego duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, Kraków 1925, s. 132, 133, 134; H. Olszar, Udział duchowieństwa śląskiego w Życiu narodowym i politycznym II Rzeczypospolitej, SSHT 32 (1999), s. 108, 111; Lubliniec. Z dziejów miasta na Górnym Śląsku, Lubliniec 2003, s. 170. | |||
{{Noty biograficzne}} | |||
[[Kategoria: Biografie - O]] | [[Kategoria: Biografie - O]] | ||
[[Kategoria: Kapelani powstań śląskich]] | [[Kategoria: Kapelani powstań śląskich]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:20, 21 lut 2021
Opiełka (Opiólka) Józef (1887-1931), działacz plebiscytowy, kapelan wojsk powstańczych
Urodził się w 1887 roku w Piekarach. Wstąpił do salezjanów, w którym to Zgromadzeniu otrzymał święcenia kapłańskie w 1910 roku. W okresie powstań i plebiscytu zaangażował się w działalność zmierzającą do przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Prawdopodobnie sekularyzował się, gdyż w tym czasie należał już do duchowieństwa diecezji podlaskiej. Otrzymawszy urlop do pracy plebiscytowej przyjechał na Śląsk, gdzie wydał książkę Górny Śląsk, Polska i katolicyzm. W odpowiedzi ks. dr P. Nieborowskiemu. Była to polemika z poglądami ks. Paula Nieborowskiego proboszcza z Bogacicy k. Kluczborka, które zawarł w specjalnej broszurze Dobra rada księdza katolickiego o głosowaniu oraz kalendarzu dla Górnoślązaków.
W trakcie przygotowań do plebiscytu był przez krótki czas komisarzem plebiscytowym w Lublińcu, a w czasie III powstania śląskiego został mianowany kapelanem powstańczym Grupy „Północ” pełniąc tę funkcję od 2 maja do 20 czerwca 1921. Po przyłączeniu Górnego Śląska przez pewien czas przebywał na terenie Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego. Jednak później powrócił do diecezji podlaskiej, gdyż w połowie lat dwudziestych XX wieku pełnił w niej funkcję notariusza w tamtejszej kurii biskupiej, profesora w Mniejszym Seminarium Duchownym w Siedlcach oraz był kapelanem w kaplicy domu karnego w Siedlcach. W 1928 roku przeniósł się ostatecznie na Śląsk i osiadł w Strumieniu pomagając w duszpasterstwie w tamtejszej parafii. Zmarł 19 stycznia 1931 w Strumieniu.
Bibliografia
H. Gwóźdź , Udział duchowieństwa śląskiego w akcji plebiscytowej i powstaniach (1919-1921), SSHT 15 (1982), s. 210; Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej : z mapą diecezji i dodatkiem spisu polskich parafii i polskiego duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, Kraków 1925, s. 132, 133, 134; H. Olszar, Udział duchowieństwa śląskiego w Życiu narodowym i politycznym II Rzeczypospolitej, SSHT 32 (1999), s. 108, 111; Lubliniec. Z dziejów miasta na Górnym Śląsku, Lubliniec 2003, s. 170.
| |||||