Opiełka Józef: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Opiełka (Opiólka) Józef (1887-1931), działacz plebiscytowy, kapelan wojsk powstańczych== | ==Opiełka (Opiólka) Józef (1887-1931), działacz plebiscytowy, kapelan wojsk powstańczych== | ||
Urodził się w 1887 roku w Piekarach. Wstąpił do salezjanów, w którym to Zgromadzeniu otrzymał święcenia kapłańskie w 1910 roku. W okresie powstań i plebiscytu zaangażował się w działalność zmierzającą do przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Prawdopodobnie sekularyzował się , gdyż w tym czasie należał już do duchowieństwa diecezji podlaskiej. Otrzymawszy urlop do pracy plebiscytowej przyjechał na Śląsk, gdzie wydał książkę Górny Śląsk, Polska i katolicyzm. W odpowiedzi ks. dr P. Nieborowskiemu. Była to polemika z poglądami ks. Paula Nieborowskiego proboszcza z Bogacicy k. Kluczborka, które zawarł w specjalnej broszurze ''Dobra rada księdza katolickiego o głosowaniu'' oraz kalendarzu dla Górnoślązaków. | Urodził się w 1887 roku w Piekarach. Wstąpił do salezjanów, w którym to Zgromadzeniu otrzymał święcenia kapłańskie w 1910 roku. W okresie powstań i plebiscytu zaangażował się w działalność zmierzającą do przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Prawdopodobnie sekularyzował się , gdyż w tym czasie należał już do duchowieństwa diecezji podlaskiej. Otrzymawszy urlop do pracy plebiscytowej przyjechał na Śląsk, gdzie wydał książkę ''Górny Śląsk, Polska i katolicyzm. W odpowiedzi ks. dr P. Nieborowskiemu''. Była to polemika z poglądami ks. Paula Nieborowskiego proboszcza z Bogacicy k. Kluczborka, które zawarł w specjalnej broszurze ''Dobra rada księdza katolickiego o głosowaniu'' oraz kalendarzu dla Górnoślązaków. | ||
W trakcie przygotowań do plebiscytu był przez krótki czas komisarzem plebiscytowym w Lublińcu, a w czasie III powstania śląskiego został mianowany kapelanem powstańczym Grupy „Północ” pełniąc tę funkcję od 2 maja do 20 czerwca 1921. Po przyłączeniu Górnego Śląska przez pewien czas przebywał na terenie Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego. Jednak po pewnym czasie powrócił do diecezji podlaskiej, gdyż w połowie lat dwudziestych pełnił w niej funkcję notariusza w tamtejszej kurii biskupiej, profesora w Mniejszym Seminarium Duchownym w Siedlcach oraz był kapelanem w kaplicy domu karnego w Siedlcach. W 1928 roku przeniósł się ostatecznie na Śląsk i osiadł w Strumieniu pomagając w duszpasterstwie w tamtejszej parafii. Zmarł 19 stycznia 1931 w Strumieniu. | W trakcie przygotowań do plebiscytu był przez krótki czas komisarzem plebiscytowym w Lublińcu, a w czasie III powstania śląskiego został mianowany kapelanem powstańczym Grupy „Północ” pełniąc tę funkcję od 2 maja do 20 czerwca 1921. Po przyłączeniu Górnego Śląska przez pewien czas przebywał na terenie Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego. Jednak po pewnym czasie powrócił do diecezji podlaskiej, gdyż w połowie lat dwudziestych pełnił w niej funkcję notariusza w tamtejszej kurii biskupiej, profesora w Mniejszym Seminarium Duchownym w Siedlcach oraz był kapelanem w kaplicy domu karnego w Siedlcach. W 1928 roku przeniósł się ostatecznie na Śląsk i osiadł w Strumieniu pomagając w duszpasterstwie w tamtejszej parafii. Zmarł 19 stycznia 1931 w Strumieniu. | ||
Wersja z 07:24, 10 maj 2012
Opiełka (Opiólka) Józef (1887-1931), działacz plebiscytowy, kapelan wojsk powstańczych
Urodził się w 1887 roku w Piekarach. Wstąpił do salezjanów, w którym to Zgromadzeniu otrzymał święcenia kapłańskie w 1910 roku. W okresie powstań i plebiscytu zaangażował się w działalność zmierzającą do przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Prawdopodobnie sekularyzował się , gdyż w tym czasie należał już do duchowieństwa diecezji podlaskiej. Otrzymawszy urlop do pracy plebiscytowej przyjechał na Śląsk, gdzie wydał książkę Górny Śląsk, Polska i katolicyzm. W odpowiedzi ks. dr P. Nieborowskiemu. Była to polemika z poglądami ks. Paula Nieborowskiego proboszcza z Bogacicy k. Kluczborka, które zawarł w specjalnej broszurze Dobra rada księdza katolickiego o głosowaniu oraz kalendarzu dla Górnoślązaków.
W trakcie przygotowań do plebiscytu był przez krótki czas komisarzem plebiscytowym w Lublińcu, a w czasie III powstania śląskiego został mianowany kapelanem powstańczym Grupy „Północ” pełniąc tę funkcję od 2 maja do 20 czerwca 1921. Po przyłączeniu Górnego Śląska przez pewien czas przebywał na terenie Administracji Apostolskiej dla Śląska Górnego. Jednak po pewnym czasie powrócił do diecezji podlaskiej, gdyż w połowie lat dwudziestych pełnił w niej funkcję notariusza w tamtejszej kurii biskupiej, profesora w Mniejszym Seminarium Duchownym w Siedlcach oraz był kapelanem w kaplicy domu karnego w Siedlcach. W 1928 roku przeniósł się ostatecznie na Śląsk i osiadł w Strumieniu pomagając w duszpasterstwie w tamtejszej parafii. Zmarł 19 stycznia 1931 w Strumieniu.
Bibliografia
Gwóźdź Hilary, Udział duchowieństwa śląskiego w akcji plebiscytowej i powstaniach (1919-1921), SSHT 15 (1982), s. 210; Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej : z mapą diecezji i dodatkiem spisu polskich parafi i polskiego duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, Kraków 1925, s. 132, 133, 134; H. Olszar, Udział duchowieństwa śląskiego w Życiu narodowym i politycznym II Rzeczypospolitej, SSHT 32 (1999), s. 108, 111; Lubliniec. Z dziejów miasta na Górnym Śląsku, Lubliniec 2003, s. 170.