Opłatek: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(linkowanie) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Opłatek== | ==Opłatek== | ||
Opłatek - bierze swą nazwę od łacińskiego słowa oblatio – dar, ofiara. Pierwotnie to słowo w języku polskim określało chleb składany w czasie ofiarowania we Mszy świętej, przeznaczony do konsekracji w Ciało Pańskie. | Opłatek - bierze swą nazwę od łacińskiego słowa oblatio – dar, ofiara. Pierwotnie to słowo w języku polskim określało chleb składany w czasie ofiarowania we Mszy świętej, przeznaczony do konsekracji w Ciało Pańskie. Później nazwa ta przeszła na eulogia, czyli chleb błogosławiony i rozdawany podczas Mszy świętej dla tych, którzy nie przystępowali do komunii świętej. Chleb ten był nie tylko rozdawany ale także wysyłany innym jako znak błogosławieństwa. W średniowieczu zwyczaj błogosławienia chleba był bardzo powszechny, szczególną formę przybierał w dniu św. Agaty, gdy go błogosławiono pod koniec kanonu mszalnego. Do dziś na terenie Polski w czasie Wigilii [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia ]] domownicy dzielą się opłatkiem na znak miłości i szacunku, składając sobie życzenia świąteczne. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
P. Sczaniecki Paweł, Msza po staremu się odprawia, Kraków 1967, tenże, Służba Boża w dawnej Polsce. Studia o Mszy świętej, Poznań 1962. | P. Sczaniecki Paweł, Msza po staremu się odprawia, Kraków 1967, tenże, Służba Boża w dawnej Polsce. Studia o Mszy świętej, Poznań 1962. | ||
[[Kategoria:Słownik historyczny]] | [[Kategoria:Słownik historyczny]] |
Wersja z 21:09, 23 maj 2013
Opłatek
Opłatek - bierze swą nazwę od łacińskiego słowa oblatio – dar, ofiara. Pierwotnie to słowo w języku polskim określało chleb składany w czasie ofiarowania we Mszy świętej, przeznaczony do konsekracji w Ciało Pańskie. Później nazwa ta przeszła na eulogia, czyli chleb błogosławiony i rozdawany podczas Mszy świętej dla tych, którzy nie przystępowali do komunii świętej. Chleb ten był nie tylko rozdawany ale także wysyłany innym jako znak błogosławieństwa. W średniowieczu zwyczaj błogosławienia chleba był bardzo powszechny, szczególną formę przybierał w dniu św. Agaty, gdy go błogosławiono pod koniec kanonu mszalnego. Do dziś na terenie Polski w czasie Wigilii Bożego Narodzenia domownicy dzielą się opłatkiem na znak miłości i szacunku, składając sobie życzenia świąteczne.
Bibliografia
P. Sczaniecki Paweł, Msza po staremu się odprawia, Kraków 1967, tenże, Służba Boża w dawnej Polsce. Studia o Mszy świętej, Poznań 1962.