Nyga Mateusz: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Nyga Mateusz (1765-1839), proboszcz w Mysłowicach== | ==Nyga Mateusz (1765-1839), proboszcz w Mysłowicach== | ||
Urodził się 9 września 1765 w rodzinie Antoniego i Katarzyny z d Kocurek. Uczył się w szkole parafialnej, potem w gimnazjum cystersów w Rudach. Następnie studiował teologię we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie otrzymał we wrześniu 1791 roku. W listopadzie 1791 roku został mianowany wikariuszem w mysłowickiej parafii. Ponieważ ówczesny | Urodził się 9 września 1765 w Bieruniu Starym rodzinie Antoniego i Katarzyny z d Kocurek. Uczył się w szkole parafialnej, potem w gimnazjum cystersów w Rudach. Następnie studiował teologię we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie otrzymał we wrześniu 1791 roku. W listopadzie 1791 roku został mianowany wikariuszem w mysłowickiej parafii. Ponieważ ówczesny proboszcz mysłowicki ks. Dunin poza probostwem mysłowickim miał jeszcze w Mikołowie trzy kanonikaty, a nie rezydował ani w Mikołowie ani w Mysłowicach, zlecił ks. Nydze zarząd parafią mikołowską. Ks. Nyga był [[Komendarz|komendarzem]] w Mikołowie od marca 1792 roku aż do śmierci ks. Dunina (grudzień 1794 rok). Po pięciu latach, w 1800 roku został proboszczem w Mysłowicach. Wkrótce, dzięki poparciu ordynata Mieroszewskiego został mianowany zastępcą dziekana (actuarius circuli) dekanatu bytomskiego i inspektorem szkolnym powiatu pszczyńskiego. | ||
Po pożarze drewnianego [[Parafia Krzyża Świętego w Mysłowicach|kościoła św. Krzyża]] w 1807 roku, ks. Nyga wybudował nowy, murowany kościół. W 1811 roku założył [[Cmentarz - Mysłowice|nowy cmentarz]] przy ul. Mikołowskiej, a 1827 roku wybudował nową szkołę. Ks. Nyga należał do tych księży śląskich, którzy wyrazili na piśmie protest wobec postawy [[Sedlnitzky Leopold|bpa Sedlnickiego]] w sprawie małżeństwa mieszanych. | Po pożarze drewnianego [[Parafia Krzyża Świętego w Mysłowicach|kościoła św. Krzyża]] w 1807 roku, ks. Nyga wybudował nowy, murowany kościół. W 1811 roku założył [[Cmentarz - Mysłowice|nowy cmentarz]] przy ul. Mikołowskiej, a 1827 roku wybudował nową szkołę. Ks. Nyga należał do tych księży śląskich, którzy wyrazili na piśmie protest wobec postawy [[Sedlnitzky Leopold|bpa Sedlnickiego]] w sprawie małżeństwa mieszanych. |
Wersja z 20:21, 15 sie 2015
Nyga Mateusz (1765-1839), proboszcz w Mysłowicach
Urodził się 9 września 1765 w Bieruniu Starym rodzinie Antoniego i Katarzyny z d Kocurek. Uczył się w szkole parafialnej, potem w gimnazjum cystersów w Rudach. Następnie studiował teologię we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie otrzymał we wrześniu 1791 roku. W listopadzie 1791 roku został mianowany wikariuszem w mysłowickiej parafii. Ponieważ ówczesny proboszcz mysłowicki ks. Dunin poza probostwem mysłowickim miał jeszcze w Mikołowie trzy kanonikaty, a nie rezydował ani w Mikołowie ani w Mysłowicach, zlecił ks. Nydze zarząd parafią mikołowską. Ks. Nyga był komendarzem w Mikołowie od marca 1792 roku aż do śmierci ks. Dunina (grudzień 1794 rok). Po pięciu latach, w 1800 roku został proboszczem w Mysłowicach. Wkrótce, dzięki poparciu ordynata Mieroszewskiego został mianowany zastępcą dziekana (actuarius circuli) dekanatu bytomskiego i inspektorem szkolnym powiatu pszczyńskiego.
Po pożarze drewnianego kościoła św. Krzyża w 1807 roku, ks. Nyga wybudował nowy, murowany kościół. W 1811 roku założył nowy cmentarz przy ul. Mikołowskiej, a 1827 roku wybudował nową szkołę. Ks. Nyga należał do tych księży śląskich, którzy wyrazili na piśmie protest wobec postawy bpa Sedlnickiego w sprawie małżeństwa mieszanych.
Za jego czasów parafia mysłowicka, wraz z całym dekanatem bytomskim, zmieniła swoją przynależność diecezjalną: z diecezji krakowskiej do diecezji wrocławskiej. Podczas jego proboszczowania odłączyła się parafia w Niwce.
Jest autorem łacińskich wierszy, napisanych w latach 1804 i 1813, a charakteryzujących w tzw. dystychach wszystkich księży z dekanatu bytomskiego i pszczyńskiego, niektórych świeckich, a także okolicznych pastorów. Dystychy ks. Nygi uległy zapomnieniu, przywróciła ich współczesnemu czytelnikowi publikacja w drugim tomie "Roczników Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku" (1930). Był znakomitym mówcą i kaznodzieją. Swój bogaty księgozbiór liczący ok. 400 pozycji przekazał po śmierci parafii. Zmarł w marcu 1839 roku po krótkiej chorobie spowodowanej przeziębieniem w kościele. Pochowany na cmentarzu w Mysłowicach
Bibliografia
J. Kudera, Historia kościoła parafialnego w Bieruniu, Bieruń 1996, s. 132-134; J. Kudera, Dystychy łacińskie ks. Mateusza Nygi z Mysłowic, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku", t. 3 (1930), s. 281-291.
|