Tekst źródłowy strony Mocigemba Maksymilian

==Mocigemba Maksymilian OFM (1915-2008), imię zakonne Metody==

Urodził się 3 września 1915 w miejscowości Szum (woj. opolskie), w rodzinie Jana i Pauliny z d. Stodołka. Od 14 roku życia był uczniem Kolegium Serafickiego we Wronkach (1929-1931), a następnie w Kobylinie (1931-1934), gdzie 18 grudnia 1934 otrzymał świadectwo dojrzałości dawnego typu klasycznego. Po zdaniu matury zgłosił się do Prowincji Wniebowzięcia NMP jako kandydat do kapłaństwa - został przyjęty do [[Franciszkanie|franciszkanów]] i skierowany do nowicjatu w Wieluniu, który rozpoczął 13 lutego 1935. Pierwszą profesję złożył w Wieluniu na ręce ministra prowincjalnego [[Porada Emil|o. Michała Porady]] 15 lutego 1936. Następnym etapem formacji były studia filozoficzne, które miały miejsce w Osiecznej k. Leszna (1936-1938), we Wronkach (1938-1939) oraz we Wrocławiu (1939-1942). Wybuch drugiej wojny światowej zmusił go do kontynuowania studiów teologicznych we Wrocławiu. Tam przyjął święcenia kapłańskie 13 lipca 1941. Po święceniach pracował duszpastersko we Wrocławiu i kończył studia teologiczne. Skierowany został do duszpasterstwa w Austrii, gdzie w latach 1942-1945 był wikariuszem parafii w Au-Doren, a następnie w Insbruku (do 1946). Od 1946 roku przebywał we Włoszech. Był studentem Pontificio Ateneo Antonianum w Rzymie, gdzie studiował prawo kanoniczne (1946-1950) i uzyskał tytuł licencjusza. Pozwoliło mu to podjąć w latach 1950-1954 wykłady z prawa kanonicznego w Turynie. W 1954 roku powrócił do Rzymu i był bibliotekarzem w Antonianum (1954-1956), pracownikiem kurii generalnej (1956-1959) oraz przez rok (1959-1960) był rekonwalescentem w klasztorze S. Lorenzo. Następnie na rok osiadł w Asyżu w klasztorze S. Elia (1960-1961), gdzie był tłumaczem. Od 1961 roku związał się na wiele lat, bo aż do 1991 roku, z prowincją turyńską. Jako profesor prawa kanonicznego i bibliotekarz przebywał najpierw w Turynie (1961-1966), a następnie w Biella (1966-1976). W 1976 roku osiadł w Walperga, gdzie był spowiednikiem. W 1991 roku postanowił powrócić do kraju i do prowincji. Musiał uzyskać polskie dokumenty, gdyż od wojny takich nie posiadał. Po sfinalizowaniu starań przybył 22 września 1991 do Polski, do [[Franciszkanie - Panewniki|klasztoru w Panewnikach]]. Pomimo podeszłego wieku gorliwie oddał się pracy w archiwum prowincjalnym. Był także spowiednikiem. We wrześniu 2000 roku, gdy śląscy franciszkanie zaczęli obsługiwać klasztor prowincji Abruzzo w Pereto, udał się do niego o. Metody i przez 3 lata pomagał w konfesjonale. We wrześniu 2003 roku powrócił do Panewnik. Zmarł w swoim pokoju w obecności współbraci 3 kwietnia 2008. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].

==Bibliografia==
[http://prowincja.panewniki.pl/osoba,s,221,sub2.html] (dostęp: 5.08.2016).

{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - M|Mocigemba]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Franciszkanie]]
[[Kategoria:Naukowcy]]
[[Kategoria:Prawo kanoniczne]]