Magiera Jakub

BR. Magiera Rufin SDS (1876-1945)

Urodził się 6 maja 1876 we Frydku niedaleko Pszczyny jako dziewiąte dziecko Alberta i Zofii z d. Sosna. Na chrzcie św. Otrzymał imię Jakub. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował na kolei i zajmował się gospodarstwem rodziców. Po śmierci ojca w 1896 roku podjął decyzję o wstąpieniu do Salwatorianów. W 1898 roku wyjechał do Rzymu , a 6 czerwca 1899 rozpoczął nowicjat, przyjmując imię zakonne Rufin. Dnia 7 czerwca 1900 złożył profesję zakonną . Przez siedem lat przebywał w ośrodku wychowawczym w Meranie , gdzie pełnił obowiązki infirmarza. W 1907 roku wyjechał na misje do Assam , pracował tam jako dentysta oraz zarządzał gospodarstwem. Miejscowa ludność hinduska darzyła go wielkim uznaniem i szacunkiem. Z chwilą wybuchu I wojny światowej zmuszony był opuścić misje. W 1915 roku został internowany i wraz z innymi misjonarzami przebywał 4 lata w obozie jenieckim. Po odzyskaniu wolności w 1919 roku skierowany został do kolegium w Trzebini, gdzie prowadził ambulatorium dentystyczne i zajmował się gospodarstwem. W 1929 roku przeniesiony został na Zakrzówek i pełnił tam funkcję furtianina. W 1945 roku poważnie zachorował , W tym czasie kolegium na Zakrzówku było zajęte na cele wojskowe i zaopiekowała się nim rodzina Świgoniów, która zapewniła mu opiekę do końca jego dni. Zmarł 27 lutego 1945. Spoczął na cmentarzu na Salwadorze w grobowcu salwatorianów .

Bibliografia

J. Bednarz, Magiera Rufin (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 83-85