Macha Walenty

Macha Walenty (1797 – 1877)

Urodził się w 1797 roku w Dąbrówce Wielkiej w rodzinie wiejskiej. Ukończył pięć klas w gimnazjum w Gliwicach. W 1820 roku zapisał się na Uniwersytet Jagielloński, a po roku wstąpił do seminarium duchownego księży misjonarzy (lazarystów) w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1823 roku. Był wikarym w Siewierzu i Mrzygłodzie. W 1826 roku został pierwszym administratorem w Niwce. Do 1826 Niwka należała terytorialnie do parafii w Mysłowicach będąc jej filią, ale w wyniku bulli papieskiej "De Salute Animarum" z 1821 roku uregulowane zostały stosunki kościelne na Górnym Śląsku. Mysłowice, które jurysdykcyjnie były podległe biskupom krakowskim przeszły do diecezji wrocławskiej, gdyż znajdowały się w monarchii pruskiej. 17 marca 1826 biskup krakowski odłączył Niwkę, będącą w granicach Królestwa Kongresowego, tworząc tam parafię. W 1846 roku hr. Jadwiga Mieroszewska ufundowała kościół pw. św. Jadwigi w Zagórzu należącym do młodej parafii w Niwce. Decyzją kurii krakowskiej, w 1852 roku, siedziba parafii została przeniesiona do Zagórza, a kościół w Niwce stał się na powrót filią. Pierwszym proboszczem w Zagórzu został ks. Macha, chociaż wg ks. Kudery pozostał on filialistą w Niwce. Zmarł 8 listopada 1877 w Zagórzu i tam został pochowany.

Bibliografia

AD Kielce, Akta personalne ks. Walentego Machy; J. Kudera, Historia parafji mysłowickiej, Mysłowice 1934, s. 170, 205; Kościół pw. św. Joachima, "Kurier Miejski" 2009, nr 9, s. 13.