Lugart Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Lugart Jan (1819-1886)==
==Lugart Jan (1819-1886)==
Urodził się 31 maja 1819 w Miłkowie koło Kłodzka. Po studiach w seminarium duchownym w Pelplinie przyjął tam święcenia kapłańskie 25 maja 1845. Był wikarym w Grudziądzu, administratorem parafii w Grodzicznie w latach 1848-1850, a następnie przez trzy lata (1850-1853) pracował jako lokalistą w Sianowie przy kościele Narodzenia i Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Następnie został ustanowiony proboszczem w Jastarni, skąd został przeniesiony 2 maja 1862 do Kartuz. Był pierwszym proboszczem nowo utworzonej parafii Wniebowzięcia Matki Bożej w tym mieście. Będąc rządcą placówki kartuskiej utworzył przy tamtejszym kościele cmentarz, zaadaptował tamtejszy klasztor na potrzeby duszpasterskie oraz był m.in. inspektorem szkolnym dekanatu kartuskiego. Zmarł 16 sierpnia 1886 w Kartuzach po półtorarocznej chorobie i tam został pochowany.
Urodził się 31 maja 1819 w Miłkowie koło Kłodzka. Po studiach w Seminarium Duchownym w Pelplinie przyjął tam święcenia kapłańskie 25 maja 1845. Był wikarym w Grudziądzu, administratorem parafii w Grodzicznie w latach 1848-1850, a następnie przez trzy lata (1850-1853) pracował jako [[Lokalia|lokalista]] w Sianowie przy kościele Narodzenia i Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Następnie został ustanowiony proboszczem w Jastarni, skąd został przeniesiony 2 maja 1862 do Kartuz. Był pierwszym proboszczem nowo utworzonej parafii Wniebowzięcia Matki Bożej w tym mieście. Będąc rządcą placówki kartuskiej utworzył przy tamtejszym kościele cmentarz, zaadaptował tamtejszy klasztor na potrzeby duszpasterskie oraz był m.in. inspektorem szkolnym dekanatu kartuskiego. Zmarł 16 sierpnia 1886 w Kartuzach po półtorarocznej chorobie i tam został pochowany.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 11:20, 29 sty 2017

Lugart Jan (1819-1886)

Urodził się 31 maja 1819 w Miłkowie koło Kłodzka. Po studiach w Seminarium Duchownym w Pelplinie przyjął tam święcenia kapłańskie 25 maja 1845. Był wikarym w Grudziądzu, administratorem parafii w Grodzicznie w latach 1848-1850, a następnie przez trzy lata (1850-1853) pracował jako lokalista w Sianowie przy kościele Narodzenia i Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Następnie został ustanowiony proboszczem w Jastarni, skąd został przeniesiony 2 maja 1862 do Kartuz. Był pierwszym proboszczem nowo utworzonej parafii Wniebowzięcia Matki Bożej w tym mieście. Będąc rządcą placówki kartuskiej utworzył przy tamtejszym kościele cmentarz, zaadaptował tamtejszy klasztor na potrzeby duszpasterskie oraz był m.in. inspektorem szkolnym dekanatu kartuskiego. Zmarł 16 sierpnia 1886 w Kartuzach po półtorarocznej chorobie i tam został pochowany.

Bibliografia

Diecezja chełmińska. Zarys historyczno-statystyczny, Pelplin 1928, s. 370-373; L. Rzepecki, Obraz katolickich szkół elementarnych objętych Archidyjecezyjami Gnieźnieńską i Poznańską oraz Dyjecezyjami Chełmińską i Warmińską, Poznań 1867, s. 80; "Gazeta Toruńska" 1886, nr 190, s. 3; [1].