Ligoń Adolf

Ligoń Adolf (1855-1931) działacz społeczny, redaktor wydawca i pisarz ludowy

Urodził się 9 lutego 1855 w Zawadzkiem (pow. Strzelce na Opolszczyźnie) w rodzinie Juliusza i Teresy z d. Kawka. Na jego rozwój intelektualny i kształt świadomości narodowej wielki wpływ miał Franciszek Chłapowski. Swoją działalność literacką rozpoczął od przeróbek komedii niemieckich dla teatru amatorskiego. Tłumaczył również powieści z języka niemieckiego. W 1883 roku założył Księgarnię św. Jacka w Królewskiej Hucie, którą po roku musiał zamknąć ze względu na trudności czynione ze strony władz pruskich. W tym czasie wyjechał do Małopolski, gdzie pracował m.in. w Muszynie i Truskawcu.

Po powrocie na Śląsk osiadł w Królewskiej Hucie i prowadził działalność społeczną, wygłaszając prelekcje i zajmując się pracą wydawniczą i pisarską. Przez pewien czas redagował centrową „Gazetę Katolicką”, później był redaktorem tygodników „Rodzina Chrześcijańska” (dodatek do Górnoślązaka) i „Straż znad Odry”. Wydawał również „Dzwonek Maryi: pisemko miesięczne poświęcone czci Najświętszej Panny Maryi” a później ”Tygodnik Katolicki”.

W ciągu swojego życia Ligoń pełnił szereg funkcji w polskich organizacjach, kółkach towarzyskich, ”Sokole”, w robotniczych związkach samopomocowych, czytelniach ludowych. Był generalnym skarbnikiem Robotników Górnośląskich, sekretarzem Zjednoczenia Zawodowego Polskiego (1910) i Banku Ludowego (1911). Przez wiele należał do Polskiego Komitetu Wyborczego i organizował wiece przedwyborcze na Górnym Śląsku. W okresie plebiscytu uczestniczył w pracach Polskiego Komisariatu Plebiscytowego w Bytomiu. Ożenił się z Wiktorią Kawecką i miał dwóch synów - Kazimierza oraz Zygmunta. Zmarł w Katowicach 2 września 1931.

Bibliografia

J. Kudera, Dziennikarstwo polskie na Śląsku, Bytom 1912, s. 45 -46.