Lepich Leonard

Lepich Jan SDS ,(1920-1965), imię zakonne Leonard, prefekt

Urodził się 3 września 1920 w Chebziu, w parafii Godula. Ojciec jego Jan był kolejarzem a matka Maria z d. Miętus zajmowała się wychowaniem dzieci. Na chrzcie świętym otrzymał imię Jan. Mając 12 lat wstąpił do Małego Seminarium Duchownego Salwatorianów. Przez rok przybywał na Zakrzówku, a później był w Mikołowie. Dnia 14 sierpnia 1938 rozpoczął nowicjat w Krakowie, a pierwszą profesję zakonną przyjął 15 sierpnia 1939 na ręce ks. Alfreda Grabowskiego . Wraz z wybuchem wojny, opuścił Kraków z innymi współbraćmi, lecz po kilku tygodniach wrócił i rozpoczął studia na tajnych wykładach prowadzonych przez profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Ojców Dominikanów z Krakowa. Święcenia kapłańskie otrzymał 16 kwietnia 1944 w Krakowie z rąk bpa S. Rosponda.

Po wojnie pracował jako prefekt w Małym Seminarium Duchownym w Krakowie na Zakrzówku, a od 1950 roku w Mikołowie. W 1952 roku został wikariuszem w parafii Dobroszyce. Dla podratowania zdrowia przeniesiono go do domu zakonnego we Wrocławiu, gdzie prowadził rekolekcje i spowiadał siostry zakonne. Był również profesorem śpiewu w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Pogarszający się stan zdrowia zmusił go do poddania się operacji. Jednak pomimo wysiłku lekarzy nie udało się uratować ks. Leonarda. Zmarł 7 lutego 1965 we Wrocławiu mając 44 lata życia, 25 lat profesji i 20 lat kapłaństwa. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Bagnie, a trumna ze zwłokami została przewieziona do Krakowa i złożona w grobowcu Salwatorianów.

Bibliografia

Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, pod red. A. Kiełbasy, Rzym-Kraków 1975, s. 79-81