Kusz Gerard: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]] był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. 24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt. „Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera” (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz). | Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]] był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. 24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt. „Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera” (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz). | ||
W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Dnia 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. [[Glemp Józef|Józefa Glempa]]. | W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Dnia 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. [[Glemp Józef|Józefa Glempa]]. | ||
Wersja z 09:17, 5 kwi 2012
Kusz Gerard (1939- ), biskup pomocniczy diecezji gliwickiej
Urodził się 23 października 1939 w Dziergowicach k. Koźla, w rodzinie robotniczej. Po zdaniu egzaminu maturalnego w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie (1957). Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 w Opolu z rąk ks. bpa Franciszka Jopa . Po święceniach kapłańskich pełnił posługę wikariusza w parafiach: Chrystusa Króla w Gliwicach (1962-1964-) i Podwyższenia Krzyża św. w Opolu (1964-1973). W latach 1978-1983 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie.
Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. 24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt. „Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera” (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz).
W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Dnia 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. Józefa Glempa.
Dnia 25 marca 1992 został biskupem pomocniczym nowopowstałej diecezji gliwickiej, gdzie pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku jest członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Aktualnie jest wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.
Bibliografia
G. Polak, Kto jest kim w Kościele. Ekumeniczne „who is who” chrześcijaństwa w Polsce., Warszawa 1999, s. 203-204; Leksykon Kościoła Katolickiego w Polsce, red. M. Igielski, Warszawa 2003, s. 55. Foto: Portal Wiara.